«Η Παναχαϊκή έκανε τη ζωή μου 1000 φορές καλύτερη»…

Αποτελεί ένα σημαντικό πετράδι στο στέμμα της «βασίλισσας». Μια αθλήτρια με τεράστια προσωπικότητα, πραγματικό κόσμημα στην «κοκκινόμαυρη» οικογένεια, που τιμά με κάθε της ενέργεια τον σύλλογο στον οποίο αγωνίζεται. Ένα παιδί με λαμπερό χαμόγελο που κερδίζει τον καθένα με την έντονη προσωπικότητα και το ταλέντο της. Μην ξεχνάμε άλλωστε, πως αυτή είναι ο… κινητήριος μοχλός της γυναικείας ομάδας βόλεϊ της ΠΓΕ. Από τη δική της οργάνωση, την δική της φαντασία και την δική της έμπνευση, δημιουργείτε το παιχνίδι των «αμαζόνων» της Παναχαϊκής. Κυρίες και κύριοι… η Θέκλα Αντωνιάδου (!!!)

Με καταγωγή από την Αθήνα και το βόλεϊ στο οικογενειακό της «DNA», η... μοίρα την έστειλε στην Αχαϊκή πρωτεύουσα και το τμήμα ιατρικής του ΑΕΙ Πάτρας. Το… «κοκκινόμαυρο» μπήκε μετά από έναν χρόνο στο αίμα της και έμεινε εκεί, αλλάζοντας της το μέλλον. Βασικό στέλεχος στην ομάδα της ΠΓΕ, η Αντωνιάδου είναι η ζωντανή απόδειξη πως η θέληση νικά οποιοδήποτε εμπόδιο μπει στην πορεία. Μετά από τόσα χρόνια στην «βασίλισσα», είδε το 2012 να μπαίνει με τους χειρότερους οιωνούς, αφού στο ματς με τον Ακρίτα στην Αγυιά, τραυματίστηκε στον μηνίσκο και θα απουσιάσει από τις δραστηριότητες της ομάδας.

Το «Pge Ole» μίλησε σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με την πασαδόρο της Παναχαϊκής και σας την παρουσιάζει. Καλή ανάγνωση…

Η Θέκλα Αντωνιάδου, μιλάει στο "Pge Ole" για όλους και για όλα...

«Pge Ole»: Θέκλα, πες μας λίγα λόγια για τα πρώτα σου βήματα;
Θέκλα Αντωνιάδου: «Ξεκίνησα το βόλεϊ στα 10 μου, στον Πανιώνιο, εκεί ήμουν από μικρή –είχα ένα διάλλειμα όταν είχα πάει με υποσχετική στον Έσπερο Καλλιθέας-, μέχρι τα 17 μου που ήρθα στην Πάτρα. Είμαι παιδί του Πανιωνίου δηλαδή. Πέρασα στην Ιατρική σχολή στο Πανεπιστήμιο Πατρών, με συνέστησαν από τον Πανιώνιο στον Απόλλωνα, έπαιξα εκεί έναν χρόνο, αλλά δεν ικανοποιήθηκα από το κλίμα –από την διοίκηση έμεινα ευχαριστημένη- καθόλου. Καμία σχέση με αυτό της Παναχαϊκής. Θέλησα να φύγω, δεν μπόρεσα να πάρω το δελτίο μου και έμεινα έναν χρόνο εκτός δράσης και τότε συνάντηση την Λούλα (σ.σ. Τριανταφυλλοπούλου) στο Πανεπιστήμιο, πήγαινα στην ομάδα και έκανα προπονήσεις. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία της Παναχαϊκής.»…

«Pge Ole»: Για πες μας λίγο για το ξεκίνημα αυτό…
Θ.Α.: «Τότε δεν υπήρχε γυναικεία ομάδα της Παναχαϊκής, Ήμουν εγώ, η Λούλα, η Τόνια (σ.σ. Μουτζούρη), ο Γιάννης Μεσσήνης και μαζί με τους κ.κ. Διονυσόπουλο και Αγγελόπουλο, αλλά και τα κορίτσια από το Πανεπιστήμιο. Έτσι αποφασίστηκε να δημιουργήσουμε την ομάδα. Ξεκινήσαμε με πολύ καλή διάθεση, είχαμε πολύ καλό κλίμα. Ήμασταν μια πολύ καλή παρέα και αυτό είναι σημαντικό και ξεκινήσαμε στο β’ τοπικό»…

«Pge Ole»: …Και αμέσως ήρθε η άνοδος…
Θ.Α.: …«Ναι, ήρθε πολύ εύκολα και συνεχίσαμε στην Α’ κατηγορία όπου νομίζω τα πηγαίνουμε εξίσου καλά. Εξασφαλίζουμε άνετα την παραμονή μας κάθε χρόνο, είμαστε στην 5αδα και κάθε χρόνο βελτιωνόμαστε.»

«Pge Ole»: Έχοντας ζήσει την γυναικεία ομάδα από την «γέννηση» της, θα ήθελες να μας κάνεις έναν μίνι-απολογισμό για την πορεία της μέχρι σήμερα;
Θ.Α.: «Ως ομάδα ξεκινήσαμε από το τίποτα, οι κοπέλες δεν είχαμε βρεθεί ποτέ ξανά συμπαίκτριες και σιγά σιγά έχουμε γίνει ομάδα, έχουμε βελτιωθεί και βολεϊμπολιστικά και κάθε χρόνο τα πάμε και καλύτερα. Υπήρχαν κορίτσια χωρίς εμπειρία και ήθελε πολύ δουλειά για να γίνουμε ομάδα.»

Σε κάποια χρόνια, θα μπορεί η Παναχαϊκή να ανέβει με τα δικά της παιδιά...

«Pge Ole»: Θα ήθελες να συγκρίνεις τις καταστάσεις με την Αθήνα ή και τον Απόλλωνα (Α2’), όσον αφορά το μέλλον και τους στόχους που θα μπορούσες να θέσεις σαν ομάδα, σαν Παναχαϊκή για τα επόμενα χρόνια;
Θ.Α.: «Η Παναχαϊκή έχει πάρα πολλά μικρά κορίτσια. Κορίτσια από τις ακαδημίες που δουλεύει η Λούλα, τα οποία έχουνε μέλλον και με αυτά η ομάδα μπορεί να πάει μπροστά. Τα βοηθάει πολύ που είμαστε στο α’ τοπικό και σε κάποια χρόνια, θα μπορεί η Παναχαϊκή να ανέβει με τα δικά της παιδιά, που ξεκινήσανε από την ακαδημία της. Ήδη υπάρχει η Ζήκου που παίζει μαζί μας και κάποια ακόμη από τις Νεάνιδες, που «ψήνονται» με την α’ ομάδα.»

«Pge Ole»: Ήταν ίσως η πρώτη χρονιά που στο πίσω μέρος του μυαλού μας, κάναμε σκέψεις για πλασάρισμα στα ψηλά της βαθμολογίας. Κρίνε μας λίγο το επίπεδο των ομάδων και το πώς περίμενες το φετινό πρωτάθλημα;
Θ.Α.: «Το επίπεδο ήταν αυτό ακριβώς που περιμέναμε, δεν είχε πολλές αλλαγές από πέρσι, με διαφορά ότι η ΕΑΠ ανέβηκε εύκολα και δεν την είχαμε αντίπαλο. Οι υπόλοιπες ομάδες ήταν στα ίδια και εμείς νομίζω καλύτερες από τα προηγούμενα χρόνια. Είχαμε πολλές δυνατότητες, θα μπορούσαμε να πάμε καλά, αλλά όπως ξέρεις είχαμε πολλές ατυχίες»…

«Pge Ole»: …Να πούμε λίγο για αυτές και το πόσο μας κόστισαν;
Θ.Α.: …«Πολύ. Ξεκινήσαμε άσχημα. Από την 2η αγωνιστική στο Άργος, που ενώ μπορούσαμε να πάρουμε τη νίκη, τραυματίστηκε η Καράκογλου που είναι η βασική μας ακραία και είχε ως αποτέλεσμα να μας χαλάσει η ψυχολογία. Κάποιες απουσίες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων στα επόμενα ματς –π.χ. Βλασταρά-, άργησε το δελτίο της Μποχρίνη, τραυματίστηκα εγώ, μετά η Κοκκίνου (σ.σ. λίμπερο), ήταν πολλά»

Αν δεν έχουμε άλλες ατυχίες, ακόμη και τώρα μπορούμε να πετύχουμε πράγματα.

«Pge Ole»: Μπορεί αυτή η χρονιά, έστω και έτσι, να αποτελέσει βάση για το μέλλον; Έχοντας δηλαδή υψηλότερους στόχους;
Θ.Α.: «Ήταν πολύ εποικοδομητική χρονιά. Είδαμε πως είναι να κοντράρεις τους πρώτους, ανέβηκε το επίπεδο της προπόνησης και όλες έχουμε βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Πιστεύω αν δεν έχουμε άλλες ατυχίες, ακόμη και τώρα μπορούμε να πετύχουμε πράγματα. Είναι νωρίς και έχουμε πολλές αγωνιστικές μπροστά μας.»

«Pge Ole»: Έχοντας δει όλες τις αντιπάλους μας, είναι η βαθμολογία αντιπροσωπευτική της εικόνας των ομάδων στο παρκέ;
Θ.Α.: «Ο Ακρίτας είναι δίκαια πρώτος. Και η Κόρινθος αξίζει που πάει καλά, όπως και το Άργος, αν και δεν μπορούσε να πρωταγωνιστήσει. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες και τις… ατυχίες. Παίζει σημαντικό ρόλο και το εντός-εκτός έδρας. Τα πράγματα είναι ρευστά, μπορεί να αλλάξει η κατάταξη.»

«Pge Ole»: Πες μας αλήθεια την πιο ωραία σου στιγμή αυτά τα χρόνια στην Παναχαϊκή, αλλά και η πιο άσχημη;
Θ.Α.: «Αυτή που μου έρχεται πιο έντονα, ήταν όταν ανεβήκαμε την πρώτη χρονιά, γιατί υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός, ανεβήκαμε εύκολα, ήμασταν πολύ νέα ομάδα με κορίτσια άπειρα και ήταν πολύ μεγάλη η χαρά. Φέτος η χειρότερη στιγμή, γενικά, με όλους τους τραυματισμούς, όλα αυτά που συνέβησαν.»

«Pge Ole»: Πόσο σε επηρεάζει ένας τραυματισμός; Σε «ρίχνει» ψυχολογικά, σε πεισμώνει να γυρίσεις πιο δυνατή…
Θ.Α.: «Αρχικά απογοητεύτηκα, στεναχωρήθηκα, νευρίασα με τον εαυτό μου που τραυματίστηκα, αλλά αυτά συμβαίνουν στον αθλητισμό. Κάνω υπομονή γιατί θέλω πάρα πολύ να ξαναπαίξω και να βοηθήσω την ομάδα μου όσο μπορώ γιατί πηγαίνουμε και καλά. Θα ξεκουραστώ, θα δυναμώσω το πόδι μου και θα είμαι και καλύτερη από πριν»

Αγαπώ το βόλεϊ, αγαπώ την Παναχαϊκή και δεν θέλω να λείπω από τους αγώνες...

«Pge Ole»: Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσεις την σχολή σου, τις βάρδιες στο νοσοκομείο με τους αγώνες;
Θ.Α.: «Από πέρσι που μπήκα στις κλινικές έχει δυσκολέψει λίγο. Έχουμε εφημερίες και πρέπει να μένω ως αργά, αλλά προσπαθώ να τα συνδυάσω όλα. Το διάβασμα, τις προπονήσεις, τις εφημερίες. Φέτος λείπω από κάποιες προπονήσεις, αλλά δεν θέλω να σταματήσω. Αγαπώ το βόλεϊ, αγαπώ την Παναχαϊκή και δεν θέλω να λείπω. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αγώνα»

«Pge Ole»: Η κρίση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους αθλητές. Πόσο θα αποτρέψει όλο αυτό το κλίμα και οι δυσκολίες τους αθλητές, από το να κάνουν αυτό που αγαπάνε;
Θ.Α.: «Ο μόνος λόγος που μπορεί να κάνει έναν αθλητή να αφήσει το άθλημα του, είναι να αναγκαστεί να εργαστεί και οι ώρες του να μην του επιτρέπουν να προπονείται. Αλλιώς ο αθλητισμός είναι χαρά, ξεκούραση, ψυχαγωγία. Δεν τρέχω να πάω στην προπόνηση. Θέλω να πάω, με βοηθάει, καθαρίζει το μυαλό.»

«Pge Ole»: Υπάρχουν κάποια όνειρα που να έχεις;
Θ.Α.: «Πιο μικρή, ήθελα να φτάσω πολύ ψηλά, να παίξω Α1 –ήμουν Α2 με Πανιώνιο-, αλλά όταν πέρασα στην σχολή μου, κατάλαβα ότι είναι δύσκολο να συνδυαστούν. Θα ήθελα να παίξω σε υψηλή κατηγορία αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα μου το επιτρέψει το επάγγελμα μου. Μετά το πτυχίο δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορεί να συνδυαστεί η άσκηση της ιατρικής με το βόλεϊ»…

«Pge Ole»: ..θα ήθελε να το ζήσεις έστω και για έναν χρόνο;
Θ.Α.: …«Ναι θα το ήθελα πολύ. Και μακάρι να το πραγματοποιήσω έστω και για λίγο»

«Pge Ole»: Παρακολουθείς βόλεϊ. Έχεις καθόλου χρόνο; Ποια τα πρότυπα σου;
Θ.Α.: «Όχι πάρα πολύ. Παλιότερα πολύ περισσότερο. Η Λία Μήτση και η Ελένη Μεμετζή μου άρεσαν πάρα πολύ.»

«Pge Ole»: Φέτος το γυναικείο βόλεϊ απαξιώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Είναι αυτό αποτρεπτικό από το να ασχοληθούν τα νεότερα κορίτσια επαγγελματικά;
Θ.Α.: «Σίγουρα είναι δύσκολο. Γι’ αυτό και οι παίκτριες που βλέπουν το βόλεϊ βιοποριστικά έφυγαν στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο να στηριχτείς στο βόλεϊ. Υπάρχον κορίτσια που το θέλουν πολύ, αλλά θα αναγκαστούν να ψάξουν και άλλες διεξόδους.»

«Pge Ole»: Είσαι σε ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα. Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;
Θ.Α.: «Θα ήθελα να κάνω ορθοπεδική-αθλητριατική, οπότε με σκέφτομαι πάλι μέσα στα γήπεδα, αλλά με άλλο ρόλο.»

«Pge Ole»: Δεν αναφέρεις καθόλου της Αθήνα; Το μέλλον σου το βλέπεις εκί;
Θ.Α.: «Σίγουρα το καλοκαίρι που θα πάρω το πτυχίο μου, θα επιστρέψω εκεί. Μου λείπει η οικογένεια μου, λόγω κρίσης δεν μπορώ να παραμείνω περισσότερο και λογικά θα επιστρέψω στον Πανιώνιο, αφού εκεί ανήκει το δελτίο μου. Αρχικά βλέπω το μέλλον μου εκεί, αλλά μετά δεν ξέρω και λόγω επαγγέλματος που θα βρίσκομαι (ειδικότητα-αγροτικό κ.ο.κ).»

«Pge Ole»: Άρα, ο τραυματισμός ήρθε στο χειρότερο σημείο, αφού δεν μπορείς να χαρείς την τελευταία σου χρονιά;
Θ.Α.: «Ναι μου άφησε άσχημη γεύση, αλλά θα κρατήσω μόνο τα καλά.»

«Pge Ole»: Αλήθεια Θέκλα, πως βλέπεις την κερκίδα; Από την άποψη ότι είστε κοπέλες και ίσως σας βλέπουν… διαφορετικά, ή με κάποιο σχόλιο –θετικό ή αρνητικό-;
Θ.Α.: (γέλια) «Εντάξει, αναμενόμενο είναι. Συμβαίνει στον γυναικείο αθλητισμό. Όταν παίζω δεν… ακούω. Δεν έχω ακούσει κάτι που να με ενοχλήσει ή να με κάνει να αισθανθώ άβολα. Οι φίλαθλοι της Παναχαϊκής είναι πολλοί προσεκτικοί, δεν κάνουν τέτοια. Αντίθετα χαιρόμαστε πολύ όταν έρχονται και ποτέ δεν μας έχουν κάνει να αισθανθούμε άσχημα.»

Θα μου λείψει πάρα πολύ η Παναχαϊκή. Έχει συμβάλει να γίνει η ζωή μου χίλιες φορές καλύτερη.

«Pge Ole»: Από την Παναχαϊκή σίγουρα αν φύγεις, θα λείψεις. Εσένα θα σου λείψει η Παναχαϊκή;
Θ.Α.: «Θα μου λείψει πάρα πολύ η Παναχαϊκή. Έχω περάσει πολύ ωραία και έχει συμβάλει να γίνει η ζωή μου χίλιες φορές καλύτερη. Όλοι με έχουν αγαπήσει και στην Παναχαϊκή νιώθω σαν την οικογένεια μου. Οι συμπαίκτριες μας είναι όλες τόσο καλά παιδιά, δύσκολα το βλέπεις σε γυναικείες ομάδες»

«Pge Ole»: με τι ασχολείσαι εκτός του βόλεϊ;
Θ.Α.: «Δεν κάνω πολλά πράγματα. Μου αρέσει να βρίσκω φίλους, να πηγαίνω σινεμά, αλλά η σχολή μου παίρνει πολύ χρόνο και το βόλεϊ είναι η ξεκούραση μου.»

«Pge Ole»: Υπάρχει μια ιδιαίτερη άποψη για τα παιδιά που σπουδάζουν ιατρική. Πως αντιμετωπίζουν οι φίλοι σου ότι ασχολείσαι με το βόλεϊ, μια δραστηριότητα διαφορετική για τους περισσότερους;
Θ.Α.: «Η σχολή είναι πολύ απαιτητική και για να μπεις και για να βγεις. Θέλει θυσίες, πόσο μάλλον για να συνδυάσεις και κάτι εκτός σχολής και είναι ελάχιστα τα παιδιά που έχουν άλλες ασχολίες πέρα από το διάβασμα. Εγώ «θυσίασα» τον καφέ και την βόλτα για να πάω για προπόνηση. Βάζεις προτεραιότητες. Κάποιοι ενθουσιάζονται που δεν έχω παρωπίδες με την ιατρική, άλλοι θεωρούν ότι μου αποσπά την προσοχή το βόλεϊ. Εγώ θεωρώ ότι με βοηθάει περισσότερο, μου «καθαρίζει» το μυαλό.»

«Pge Ole»: Οι γονείς σου πως το αντιμετωπίζουν;
Θ.Α.: «Είναι πολύ υποστηρικτικοί με το βόλεϊ και πολλές φορές στο τηλέφωνο, περισσότερο με ρωτάνε πως πήγε ο αγώνας παρά πως πήγε το μάθημα.

«Pge Ole»: Έχουν σχέση με τον αθλητισμό;
Θ.Α.: «Ο πατέρας μου νεότερος ασχολιόταν με τον αθλητισμό, ο αδερφός μου παίζει στα Ταταύλα, στην Α2’ βόλεϊ. Από μικροί οι γονείς μου με είχαν στον αθλητισμό. Πιο μικρή έκανα κολύμβηση.»

«Pge Ole»: Αλήθεια πως και πασαδόρος; Λόγω ύψους;
Θ.Α.: «Ξεκίνησα πασαδόρος με διαλλείματα λίμπερο, λόγω ύψους και κινητικότητας.»

«Pge Ole»: Πως νιώθεις που περνάνε όλες οι μπάλες από τα χέρια σου;
Θ.Α.: «Υπεύθυνη. Βέβαια είμαι σε κάθε φάση, άρα στο παιχνίδι πάντα. Υπάρχει άγχος να δώσω καλά την μπάλα.»

«Pge Ole»: Το βόλεϊ είναι άθλημα τακτικής. Σαν πασαδόρος έχει τύχει στιγμή που να παίξει με την φαντασία σου, την διάθεση σου και όχι βάση εντολών του προπονητή;
Θ.Α.: «Υπάρχουν στιγμές τέτοιες. Χωρίς αυτές δεν υπάρχει ποικιλία, δεν υπάρχει αιφνιδιασμός του αντιπάλου. Χρειάζεται ένα ποσοστό φαντασίας. Κάθε φάση μπορεί να γίνει διαφορετική, Παίζουν ρόλο και οι οδηγίες και η φαντασία»

«Pge Ole»: Σε ενοχλεί που λόγω θέσης, ποτέ δεν θα είσαι σε θέση «MVP»;
Θ.Α.: «Αυτοί που ξέρουν βόλεϊ, μπορούν να ξεχωρίσουν και τον πασαδόρο και αυτό μου δίνει μια ικανοποίηση. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο. Εγώ παίζω και το ευχαριστιέμαι.»

«Pge Ole»: Έχει έρθει στιγμή που να μην έχεις δώσει σωστά την μπάλα, εσκεμμένα;
Θ.Α.: «Όχι. Γίνονται και αυτά, αλλά μέσα στον αγώνα, στο 9Χ9 είμαστε αθλητές και ξεχωρίζουμε τα έσω από τα έξω.»

«Pge Ole»: Αν με έναν μαγικό τρόπο γυρνούσες τον χρόνο πίσω, θα έκανες τις ίδιες επιλογές;
Θ.Α.: «Δεν θα άλλαζα τίποτα.»

«Pge Ole»: Πως είναι ο… ψηλός κόσμος του βόλεϊ σε σχέση με το ύψος σου; Σκληρός;
Θ.Α.: «Έχω ακούσει πολλά σχόλια. Οι άνθρωποι που πραγματικά ξέρουν βόλεϊ μπορούν να καταλάβουν. Το βόλεϊ δεν είναι… παίρνω μέτρο και μετράω τους αθλητές. Το βόλεϊ ξεκινάει από το μυαλό και την θέληση.»

«Pge Ole»: Από αντιπάλους έχει ακούσει κάτι άσχημο για το ύψος σου;
Θ.Α.: «Σίγουρα πριν τον αγώνα, πριν με δουν να παίζω, σίγουρα θα με κρίνουνε. Το θέμα είναι να διαχωρίζουν το ύψος από τις ικανότητες.»

«Pge Ole»: Έχεις κάποια αγαπημένη κίνηση στο παιχνίδι σου;
Θ.Α.: «Το να κάνω πάσα αντίθετα από εκεί που είμαι. Δηλαδή από το «4» να την γυρίσω στο «2» και αντίθετα.»

Τάι-μπρέικ με την Θέκλα…
Αγαπημένο νούμερο: 6
Αγαπημένο χρώμα: Κίτρινο
Αγαπημένος προορισμός: Κρήτη
Αγαπημένο είδος μουσικής: Ποπ - Ροκ
Αγαπημένο είδος ταινίας: Ψυχολογικά θρίλερ
* (Το νησί των καταραμένων – Ματωμένο διαμάντι)
Αγαπημένη αθλήτρια: Λία Μήτση
Αγαπημένη ομάδα: Παναχαϊκή
Αγαπημένο γλυκό: Τρίγωνο Πανοράματος
Αγαπημένη θέση στο βόλεϊ: Πάσα
Αγαπημένο στυλ ένδυσης: Κάζουαλ αθλητικό
Αγαπημένο φαγητό: Το κοκκινιστό της μαμάς μου
Ζωδιο: Αιγόκερως
Ξανθοί ή μελαχρινοί: Μελαχρινοί
Θάλασσα ή Βουνό: Θάλασσα
Χειμώνας ή καλοκαίρι: Καλοκαίρι