Γεννιέται κανείς αρχηγός ή γίνεται; Η ηγεσία είναι έμφυτη στους ανθρώπους και η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων υποστηρίζουν οι Μαρκ βαν Βουγκτ και Ανγιάνα Αχούγια, καθηγητές Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Ο συγκεκριμένος, γεννημένος αρχηγός από την μέρα που είδε το πρώτο φως της μέρας, γνήσιο τέκνο ενός ανθρώπου που έγραψε την δική του ιστορία στην Πατρινή πυγμαχία στις υπηρεσίες της μεγάλης Αρχόντισσας της πόλης για πολλές δεκαετίες, δεν θα μπορούσε να μην είναι συνεχιστής του ονόματος και κυρίως της ντομπροσύνης του και του ηγετικού χαρακτήρα του...
(*) Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Match Αχαΐας" την Δευτέρα 13/5/19...
Από μικρό, αμούστακο παιδί, δεν δίσταζε να βγει μπροστά και να υψώσει ανάστημα, την ώρα που άλλοι κρύβονταν σε δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις. Αρχηγός που κάθε γράμμα της λέξης κρύβει μια ολόκληρη εποχή, πολεμήθηκε από τα 15 του για το όνομα του και στα 19 του ήταν αυτός που με το περιβραχιόνιο πάλευε όσο η ομάδα διαλυόταν από το σύστημα (2003). Εξιλαστήριο θύμα πολλές φορές, με το θάρρος και το ρίσκο της γνώμης του πάντα σε προτεραιότητα, γύρισε για 3η φορά στην ομάδα της καρδιάς του, για να ξεχρεώσει «ένα γραμμάτιο» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, την επιστροφή στην Α’ Εθνική.
Δεν μιλάει ποτέ στους εκπροσώπους του τύπου και το πρέσινγκ μας κρατάει χρόνια. Δεν θα μιλήσει «ξύλινα» για να γίνει αρεστός, δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά για να αποκτήσει περισσότερους φίλους. Ο Νίκος Λουμπαρδέας μιλάει στην «Match» μέσα από την καρδιά του για όλα όσα συνέβησαν στην Παναχαϊκή όχι μόνο φέτος, αλλά όλα τα χρόνια, σε μια συνέντευξη που δεν τελειώνει και δε χώρεσαν άπειρα πράγματα.
Ξεκινάμε ανάποδα με το τέλος της χρονιάς. Την θεωρείς αποτυχημένη ή επιτυχημένη;
Ν.Λ.: «Θεωρώ ότι ήταν μια χρονιά με έντονες συγκινήσεις, μπερδεμένα συναισθήματα και πολλά γεγονότα. Έτσι όπως σχεδιάστηκε και δομήθηκε η ομάδα, όπως ήταν το αρχικό πλάνο, μόνο ως επιτυχημένη μπορεί να θεωρηθεί. Από εκεί και πέρα όμως, με την απόδοση μας δώσαμε ελπίδα να περιμένουμε κάτι παραπάνω και στον κόσμο και στον ίδιο μας τον εαυτό και μπορούσαμε να το πετύχουμε.»
Για το φινάλε, όπου η ομάδα έφτασε στην πηγή και μετά υπήρξε καθίζηση στα τελευταία 6 παιχνίδια;
Ν.Λ.: «Γι’ αυτό είπα ότι όταν βλέπεις ότι μπορείς το κάτι παραπάνω, όταν έχεις 2 ματς στην έδρα σου και αν κερδίσεις κρατάς την τύχη στα πόδια σου, όλο αυτό φέρνει μια μικρή απογοήτευση.»
Κάποια αιτία υπάρχει; Ήταν κούραση, κακή ψυχολογία, η αλλαγή του τεχνικού τιμ;
Ν.Λ.: «Όλοι όσοι περιβάλουν την Παναχαϊκή, όλα τα πρόσωπα, λέμε ότι η Παναχαϊκή είναι ιδέα, λέμε πάνω από όλα η ομάδα, αλλά στην ουσία κανείς δεν έβαλε την ομάδα πάνω από τον εαυτό του. Όλοι οι πυλώνες της ομάδας. Κανείς. Θα έπρεπε να δείξουν μεγαλύτερο σεβασμό στο όνομα και την ιδέα του συλλόγου και όχι να βάλουν πάνω από όλα τα προσωπικά τους συμφέροντα και σκοπιμότητες. Μας νίκησε ο εγωισμός μας. Έχουμε ξεκάθαρη ευθύνη και σαν παίκτες και θα έπρεπε να έχουμε περισσότερα κίνητρα και να καταβάλουμε περισσότερη προσπάθεια.»
Δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω για το περιβόητο ματς με την Δράμα στα αποδυτήρια;
Ν.Λ.: «Δεν έχουμε καμία ενημέρωση για το εξωαγωνιστικό κομμάτι και τι έχει γίνει και δεν σου κρύβω ότι αυτό καλό είναι. Δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε. Τι λέγετε, τι ακούγεται, κανένας δεν πρόκειται να πει αλήθεια και να δώσει δίκιο στον άλλο. Όσο για το αν επηρεάστηκε η ομάδα, αυτό φάνηκε ξεκάθαρα. Επηρεάστηκε και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, αλλά καλώς ή κακώς δεν πρέπει σαν ποδοσφαιριστές να μας απασχολεί.»
Για τον Οφρυδόπουλο και την αποχώρηση του; Τι σου έμεινε σαν επίλογος;
Ν.Λ.: «Καταρχάς θεωρώ ότι ο Σωκράτης είναι ένας πολύ εργατικός προπονητής. Εμένα σαν ποδοσφαιριστή, δεν με ενδιαφέρει τι μπορεί να ειπώθηκε μετά το περιβόητο ματς στο γραφείο, ούτε τι του λέει όποιος μπαίνει στην ομάδα. Του το είπα και κατ’ ιδίαν ότι έπρεπε να μείνει να τελειώσει την χρονιά μαζί μας. Έπρεπε να πάμε μαζί μέχρι τέλους, να παλέψουμε για τον στόχο που ήταν τόσο κοντά και με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσουμε με πράξεις και όχι με λόγια την σχέση που υπήρξε ανάμεσα σε οπαδούς-προπονητές-παίκτες και με την ανάλογη προσωπικότητα που θα έβγαζε να μας ενέπνεε για την συνέχεια. Γιατί ο συγκεκριμένος είχε πραγματικό δέσιμο με την ομάδα και τον κόσμο.»
Ο Σωκράτης έπρεπε να μείνει να τελειώσει την χρονιά μαζί μας.
Άσχημα περιστατικά υπήρξαν και στην αρχή της χρονιάς. Τότε όμως φανήκατε ανεπηρέαστοι…
Ν.Λ.: «Τότε ήταν θέμα συγκυριών, χάσαμε πολλά παιχνίδια από ατομικά λάθη και θεωρώ έπαιξε ρολό και η τύχη, αν και πιστεύω ότι η τύχη είναι πάντα με τους ισχυρούς, με τους δυνατούς, στην αρχή της χρονιάς ήμαστε λίγο άτυχοι, όχι από θέμα απόδοσης αλλά από άποψης αποτελεσμάτων.»
Ναι, αλλά τότε, ήρθαν και τα αποτελέσματα και ήταν διαφορετικά.
Ν.Λ.: «Όταν είσαι στην ουσία με ένα γκρουπ 2,5 ολόκληρα χρόνια, το να φύγει ένα κομμάτι μπορεί να μην σε επηρεάσει, αν φύγει όλο όμως… αυτή είναι η διαφορά της αρχής με το τέλος, στο τέλος διαλύθηκε όλο το γκρουπ και έμειναν μόνο οι παίκτες.»
Πιστεύεις ότι είναι δίκαιη η τελική κατάταξη στην «Football League»;
Ν.Λ.: «Πάντα στο τέλος ο πίνακας λέει την αλήθεια. Ήταν ένα πρωτάθλημα ποιοτικά πολύ κατώτερο από τα προηγούμενα χρόνια. Όλες οι ομάδες ήταν στο ίδιο καζάνι , είχαν ιδίες δυνατότητες και η διαφορά ήταν στις λεπτομέρειες. Καμία δεν ήταν σταθερή, εκτός του Βόλου που έκανε το μπαμ στην αρχή και τον χάσαμε. Για όλες οι άλλες, ήταν θέμα ημέρας και τάιμινγκ. Ξεπετάγονταν όταν είχαν βατό πρόγραμμα (Σπάρτη, Σπάτα, Αιγιακό) και σε όλες τις αγωνιστικές ήταν όλα ντέρμπι, είχε κάθε φορά και εκπλήξεις. Οι πιο σοβαρές και πιο σταθερές ομάδες βγήκαν.»
Όμως ο Τσιώλης στην συνέντευξη τύπου, αναφέρθηκε για το τέλος του πρωταθλήματος που άλλοι έπαιξαν 2 ματς ενώ εσύ 6;
Ν.Λ.: «Αυτό συμβαίνει κάθε χρονιά και επηρεάζει τον πίνακα. Όμως αν εγώ ήμουν αυτός που έπρεπε σαν Παναχαϊκή δεν θα ένοιαζε τι κάνουν τα Σπάτα.»
Δεν παίχτηκαν όλα τα παιχνίδια στον αγωνιστικό χώρο, ειδικά στο τέλος…
Ν.Λ.: «Αυτά δυστυχώς γίνονται στον Ελληνικό αθλητισμό. Αυτό είναι το πρόβλημα που έχουμε σαν χώρα. Είδες τι έγινε στο μπάσκετ. Τι να πούμε για τα Σπάτα;»
Τώρα τι γίνεται. Ποια είναι η επόμενη μέρα στην ομάδα;
Ν.Λ.: «Πρέπει να παρθούν ξεκάθαρες και τολμηρές αποφάσεις. Πάνω από όλα να ξεκαθαριστεί η διοίκηση, ποιοι επιχειρηματίες θέλουν να βγουν μπροστά και με ηρεμία να χτίσει την ομάδα, σε όποιον άνθρωπο επιλέξουν να δώσουν τα κλειδιά της ομάδας. Θεωρώ, ότι η λύση των Πατρινών παραγόντων ήταν και είναι η καλύτερη, έχω περάσει εδώ και 20 χρόνια με όλους τους προέδρους που πέρασαν από την Παναχαϊκή. Τον Πατρινό παράγοντα δεν τον χάνεις, είναι στην πόλη σου. Και επειδή έχουμε κοντή μνήμη, μην ξεχνάτε τι περάσαμε την 7ετία της… κατάθλιψης.»
Η λύση των Πατρινών παραγόντων ήταν και είναι η καλύτερη.
Επειδή ήσουν από την 1η μέρα της «Συμμαχίας». Θεωρείς επιτυχημένο το πλάνο;
Ν.Λ.: «Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω ότι δεν προσπάθησαν, ότι δεν έχουν βάλει χρήματα, ότι δεν είχαν όραμα, αλλά για το αν… χάθηκαν στο δρόμο, θα σε πάω στην αρχή που σου είπα ότι όλοι όσοι περιβάλουν την Παναχαϊκή δεν έβαλαν την ομάδα πάνω από το εγώ τους. Αυτό τους πιάνει όλους.»
Εσύ θα είσαι εδώ; Η προδιάθεση σου ποια είναι;
Ν.Λ.: «Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό. Λήγει το συμβόλαιο μου, περιμένω να δω τις αποφάσεις, μπορεί ο προπονητής να μην με χρειάζεται. Όταν είσαι 10 χρόνια σε μια ομάδα και πάει να γίνει κάτι καλό, θες να είσαι εκεί να βοηθήσεις για να γίνει καλύτερο.»
Όσον αφορά τον Δημήτρη Δρόσο. Ισχύει ότι έρχεται στα αποδυτήρια, μιλάει στην ομάδα και κάνει παρεμβάσεις;
Ν.Λ.: «Ότι γίνεται στα αποδυτήρια μένει εκεί. Είναι στεγανά. Θα ήταν αντιδεοντολογικό να σου πω το οτιδήποτε. Και να μας είχε πει κάτι δεν θα το αποκάλυπτα. Να σου πει ένας πρόεδρος «παίξε καλύτερα» ή να σε πιέσει για το αποτέλεσμα, για να βγάλεις καλύτερο εαυτό γίνεται παντού. Ο κ. Δρόσος είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Μπήκε στα διοικητικά της ομάδας όπως μπήκε, σε μια δύσκολη εποχή και βιάστηκε να δώσει το στίγμα του. Έκανε λάθη και είμαι σίγουρος ότι για τις επιλογές που έκανε… τον κρίνουν αυτές από μόνες τους και το ξέρει και ο ίδιος αυτό. Πιστεύω ότι αναγνωρίζει τα όποια λάθη έκανε.»
Φέτος ήταν για σένα πολύ καλή χρονιά, αλλά τραυματίστηκες στο χειρότερο σημείο. Κάποιοι λένε ότι αν δεν είχες τραυματιστεί ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Η άποψη σου;
Ν.Λ.: «Οι τραυματισμοί είναι μέσα στο πρόγραμμα. Κανείς δεν θέλει να τραυματιστεί. Περισσότερο έλειψε η εμπειρία μου και η καθοδήγηση παρά η αγωνιστικότητα. Το πρόβλημα μας φέτος ήταν μπροστά, «στο built up», στην δημιουργία και όχι τόσο πίσω. Και αυτό ισχύει και για τον Ντάσιο που είναι πολύ έμπειρος.»
Ήταν τελικά αυτό που έλειψε φέτος από την ομάδα. Η εμπειρία και η προσωπικότητα; Πέρυσι είχες τον Φωτάκη, τον Βρονταρά, τον Στεργίδη…
Ν.Λ.: «Αν δεις τα στατιστικά πέρυσι αποχώρησαν περίπου 8 βασικοί που έβγαλαν την ομάδα 3οι και ήρθαν νεαρά σε ηλικία και ξένα παιδιά που δεν ξέρεις πως θα σου βγουν. Εν τέλη φάνηκε ότι η εμπειρία έπαιξε ρόλο. Από την αρχή φέτος το εγχείρημα ήταν διαφορετικό. Όλη ομάδα άλλαξε, με πολλά παιδιά που υπήρχαν ήδη στο ρόστερ.»
Άρα τάσσεσαι με τον Κατσουράνη στην διαφωνία με τον Μπακαλάρο;
Ν.Λ.: «Κάνεις δεν ξέρει τι είπαν πριν, τι συμφώνησαν. Κανείς δεν ήταν μάρτυρας και όλοι τα λένε από την δική τους πλευρά. Χτίστηκε μια ομάδα για μείνει στην SuperLeague2 και τα κατάφερε. Όμως το όνομα της Παναχαϊκής σε κάνει να απαιτείς περισσότερα, να πρέπει να πρωταγωνιστήσεις. Εξυπακούεται ότι θα παίζαμε για κάτι παραπάνω. Κι εμείς οι παίκτες όταν φτάσαμε να διεκδικούμε την 2η θέση δεν είπαμε ότι πετύχαμε τον στόχο μας, δεν εφησυχαστήκαμε. Θέλαμε το κάτι παραπάνω.»
ΚΟΣΜΟΣ: «Είναι το άλφα και το ωμέγα για εμάς, αλλά τότε κάνανε λάθος»
Σχετικά με την σχέση παικτών-κόσμου. Φέτος υπήρξαν κάποια περιστατικά που χάλασαν το κλίμα. Ήταν απόφαση δική σας να μην πηγαίνετε στους οργανωμένους ή εντολή από την διοίκηση;
Ν.Λ.: «Όταν υπάρχει τεταμένη ατμόσφαιρα ανάμεσά σε διοίκηση και κόσμο δεν μπορείς να μένεις αμέτοχος. Θεωρήσαμε από την αρχή (σαν ποδοσφαιριστές της ομάδας και μάλιστα μιλήσαμε με τους οπαδούς) ότι πρέπει πάρουμε θέση και αυτή θα πρέπει να είναι ουδέτερη ώστε να ηρεμήσουν τα πράγματα στα συγκεκριμένα παιχνίδια. Δεν θα ήταν σωστό να μην χειροκροτήσουμε το κόσμο, αλλά ούτε και να πάμε στον κόσμο που έβριζε αυτούς που μας πληρώνανε. Μπείτε στην θέση μας. Ήμασταν στη μέση. Και είπαμε για λίγο καιρό να είμαστε ουδέτεροι.
Δεν πήρατε εντολή;
Ν.Λ.: «Δεν είμαστε στρατιωτάκια και εντολές τέτοιες να μας δίνανε δεν θα τις δεχόμαστε.»
Υπάρχει όμως και το περιστατικό με το πανό στο οποίο είχες και προσωπική λεκτική αψιμαχία; Σε πείραξε ότι έγινε με τους οπαδούς;
Ν.Λ.: «Πραγματικά εκείνη την περίοδο ανεβάζαμε στροφές, παίζαμε με μια καλή ομάδα και εκεί που πιέζαμε σταμάταγε το παιχνίδι. Και εδώ θα σου πω ότι και πριν. Κανείς δεν έβαλε την Παναχαϊκή πάνω από το «εγώ» του. Όλοι κοιτάμε την δική μας πλευρά. Αυτά τα παιδιά είναι αυτοί που μας δίνουν τον ρυθμό, χωρίς αυτούς δεν υπάρχει γήπεδο. Είναι η δύναμη μας, ξέρουμε ότι θα είναι πάντα μαζί μας, ακόμη και εκτός έδρας για να φωνάζουν. Υπάρχει δέσιμο αλλά και τα παιδιά -όπως κι εμείς- είναι άνθρωποι και μπορεί να κάνουν και λάθη. Σε εκείνο το ματς μπήκε ο εγωισμός μας πάνω από όλα και μας επηρέασε κιόλας.»
Θα αντιδρούσες με τον ίδιο τρόπο για το πανό και τώρα;
Ν.Λ.: «Μα εγώ δεν είχα κάτι προσωπικό. Και στα επίσημα να ανέβαινε έπρεπε να γίνει κάτι. Τότε είχαμε πάλι αναταραχές και δεν ήταν κανείς στο γήπεδο από την διοίκηση για να πάρει μια απόφαση και σαν αρχηγός έπρεπε να το κάνω εγώ. Ναι, θα έκανα το ίδιο. Να παραδεχτούνε τα παιδιά ότι κάνανε λάθος, όπως παραδεχόμαστε και εμείς όταν κάνουμε κάτι λάθος. Με αυτοκριτική από όλους θα προχωρήσουμε μπροστά. Ακόμη και αν δεν το θέλανε κάνανε κακό στην ομάδα. Είναι η δύναμη μας. Αυτοί δίνουν τον ρυθμό στην ομάδα με όταν αυτός διακόπηκε μας έκανε κακό. Το ότι τους πιστεύω, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν κάνει λάθη αν και νομίζω δεν είναι 100% υπεύθυνοι για αυτά.»
Αυτή η σχέση δεν υπάρχει πια;
Ν.Λ.: «Εννοείται πως εξακολουθεί να υπάρχει. Είναι το άλφα και το ωμέγα για εμάς. Άσχετα με τα παραπάνω περιστατικά δεν μπορείς να μην τους αναγνωρίσεις την στήριξη του σε εμάς όλα αυτά τα χρόνια και το πάθος και την αγάπη τους για την ομάδα »
Γυρίζω ακόμη πιο πίσω. Ήταν με το ΠΑΟΚ το σημαντικό ματς/γκολ της καριέρας σου;
Ν.Λ.: «Όταν έχεις να κανείς με μια από τις δυνατότερες ομάδες της χώρας που γίνεται όλο και καλύτερη, που δεν έχει κάνει ήττα και έχει παίκτες σπουδαίες προσωπικότητες, δεν μπορεί να μην είναι σημαντική στιγμή. Θα είναι για πάντα χαραγμένη στη ζωή μου αλλά η σπουδαιότερη θα έρθει στο μέλλον.»
Θα έρθει; Ποια θα είναι;
Ν.Λ.: «Η επάνοδος στην Α’ Εθνική.»
Λουμπαρδέας με τον Κόλα του Απόλλωνα Αθηνών / 2003-04
Άρα μπαίνει πάνω από τον ΠΑΟΚ;
Ν.Λ.: «Όταν λέμε να είναι η ομάδα πάνω από όλα, δεν μπορώ εγώ να πω μια δική μου στιγμή. Όταν ανέβουμε θα είναι η καλύτερη στιγμή όλων των Πατρινών.»
Πιστεύεις ότι το οικοδόμημα των 2,5 χρόνων γκρεμίστηκε;
Ν.Λ.: «Όχι δεν το νομίζω. Κάθε χρόνο γίνεσαι και πιο έμπειρος, μαθαίνεις από τα λάθη σου. Η 1η χρονιά ήταν πολύ απαιτητική γιατί χτίστηκε η ομάδα την τελευταία στιγμή και πάση θυσία έπρεπε να κερδίζεις όλα τα παιχνίδια. Αυτή ήταν η διαφορά στην Γ’ με την Β’. Δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα. Τις επόμενες 2 χρονιές, σύμφωνα με τους στόχους σου, ναι μεν πήγαινες για πρωταθλητισμό αλλά δεν «καιγόσουν» κιόλας. Να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Άνθρωποι από αυτούς που το ξεκίνησαν είναι ακόμη στη διοίκηση αρά μπορούν να δώσουν λύση.»
Με το γηπεδικό όμως;
Ν.Λ.: «Αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που σε αφήνει πάντα πίσω. Δεν βελτιώνεσαι, μένεις στάσιμος και αυτό δεν είναι δικαιολογία, είναι πραγματικότητά. Ειδικά τον χειμώνα που είναι όλα ακατάλληλά, πέφτεις σε απόδοση και κανείς κοιλιά που δεν κανείς υπό άλλες συνθήκες. Σαν διοίκηση θα ήθελα να αφήσουν το στίγμα τους με κάτι τόσο μεγάλο για την ομάδα. Εγώ αν ήμουν διοίκηση αυτό θα έκανα. Για την υστεροφημία μου αν θες, θα άφηνα στην ομάδα ένα προπονητικό κέντρο.»
Πέρυσι ήσασταν η έκπληξη, αλλά ενώ μπορούσες την άνοδο, τα χάλασες όλα τον Μάρτιο, όπως και φέτος. Διαφορά του τότε με το τώρα;
Ν.Λ.: «Πέρυσι ήσουν η έκπληξη, ήταν μεγάλη η ευκαιρία που χάσαμε τον Δεκέμβρη και ας είχαμε πολύ δυνατούς αντιπάλους τον Άρη και τον ΟΦΗ. Ίσως «αποκοιμηθήκαμε» με τα γεγονότα στον ΟΦΗ και ότι δεν θα κατέβει και ίσως πιστεύαμε πολύ στον εαυτό μας. Για το αν έπρεπε να φέρει κι άλλους παίκτες, δεν ξέρω αν θα ήταν σωστό ή αν θα ακύρωνες την προσπάθεια των παιδιών, αλλά θα μπορούσες να φέρεις παίκτες για βάθος πάγκου. Ήταν μεγάλη ευκαιρία, ακόμη μεγαλύτερη από φέτος.»
Το ότι έγινε σκόπιμα που ακούμε επειδή δεν υπήρχαν οι υποδομές, το προπονητικό κ.ο.κ;
Ν.Λ.: «Όλες οι επαρχιακές ομάδες μεγαλώνουν στην SuperLeague, δεν έχουν εξέλιξη σε χαμηλή κατηγορία. Δυστυχώς οι χαμηλές κατηγορίες ξεζουμίζουν και την ομάδα και τους παράγοντες. Δεν έχουν καμία σχέση τα έσοδα της Α’ και τα… ψίχουλα της Β’.»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗΣ: «Θα ήθελα να είναι πιο… ανθεκτικός»
Με τον Κατσουράνη ήσουν συμπαίκτης. Όταν ήρθε επέστρεψες στην ομάδα…
Ν.Λ.: «Ο Κωνσταντινίδης (σ.σ. «Κόκος») έβαλε το χεράκι του να έρθω στην ομάδα. Έπαιζα Γ Εθνική, προερχόμουν από σοβαρό τραυματισμό και ο Κώστας (σ.σ. Κατσουράνης) δικαίως είχε τις αμφιβολίες του. Πιστεύω ότι τουλάχιστον δικαίωσα τον «Κόκο» που με στήριξε.»
Είχες σκεφτεί αν θα γύριζες ξανά πίσω;
Ν.Λ.: «Δεν το περίμενα. Μου ήρθαν όλα ιδανικά. Ήταν ένα «restart» στην καριέρα μου, με την ευκαιρία να παίξω στην ομάδα της οποίας είμαι οπαδός. Είχα πολλά να αποδείξω και όσο μεγαλώνεις ωριμάζεις. Πλέον πάω στην προπόνηση και το ευχαριστιέμαι. Χαίρομαι τα παιχνίδια και σε αυτό με βοήθησε όλο το κλίμα της ομάδας, αυτό το δέσιμο.»
Η σχέση σου με τον Κατσουράνη;
Ν.Λ.: «Έχουμε καλή σχέση. Ο Κώστας βοήθησε και εξέλιξε όλα τα παιδιά σαν ποδοσφαιριστές και από τεχνικής άποψης αλλά και σαν προσωπικότητες. Σε μάθαινε να αντέχεις την πίεση. Άμα αντέξεις την πίεση του Κώστα μπορείς να παίξεις σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Σε ωθεί να βγάλεις τον καλύτερο εαυτό σου.»
Αυτό δεν μπορεί να επηρεάσει και αρνητικά όμως;
Ν.Λ.: «Ε, μετά είναι στον χαρακτήρα του καθενός και το πόσο μπορεί να αντέξει. Ο Κώστας ήθελε να περάσει ένα Ευρωπαϊκό στυλ, αλλά δεν ξέρω αν το αντέχει όχι μόνο η Πάτρα αλλά όλη η Ελλάδα. Δεν ξέρω αν το αντέχει μια πόλη που λείπει από το προσκήνιο τα 20 τελευταία χρόνια. Θέλησε να δώσει πάτημα σε νεαρά παιδιά όπως φάνηκε και από το πως έχτισε την ομάδα το καλοκαίρι. Ρίσκαρε πολύ, πιο πολύ από ότι ίσως έπρεπε βάση αποτελέσματος.»
Σε ενόχλησε που έφυγε;
Ν.Λ.: «Είχε στο μυαλό του «αν δεν σε έχω βασιλιά, δεν μπορώ να είμαι εδώ». Σέβομαι την άποψη του, θα ήθελα ο Κώστας να είναι πιο ανθεκτικός να μείνει μέχρι τέλους. Να μείνει και να παλέψει για το έργο του και τις επιλογές του. Νομίζω η απόφαση του ήταν βιαστική, έχτιζε κάτι 2,5 χρόνια και έφυγε πολύ εύκολα. Με αυτό τον τρόπο ήταν σαν να μην πιστεύει στο ίδιο του το οικοδόμημα.»
Θα σου έκανε εντύπωση αν ξαναγυρνούσε;
Ν.Λ.: «Όχι καθόλου, στην Ελλάδα και στην Πάτρα όλα τα περιμένουμε. Και όταν έφυγε συνέχισε να έχει επαφές με τα παιδιά, τους έδινε κίνητρο, σαν να μην έφυγε ποτέ. Πιστεύω ότι αν γυρίσει θα το κάνει με κάτι πιο σίγουρο.»
Ένα τέτοιο πρότζεκτ τελικά μπορεί να δουλέψει στην Πάτρα;
Ν.Λ.: «Νομίζω τα περιθώρια στενέψανε. Οποίος κάτσει να χτίσει φέτος θα έχει πολύ πίεση. Είναι πιο απαιτητική χρονιά, ο κόσμος είχε κουραστεί και δεν έχει αντοχές. Θα είναι πάντως πολύ ποιοτικό πρωτάθλημα.»
Οικονομικό πρόβλημα υπήρξε ποτέ σε εσάς;
Ν.Λ.: «Να είμαστε δίκαιοι, υπήρχαν περίοδοι που καθυστερούσαν 1-2 μήνες να μας πληρώσουν, αλλά με αυτά που γίνονται στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο τι να λέμε… ότι μπορεί να υπάρχουν οφειλές σε άλλα κομμάτια δεν με αφορά. Στους ποδοσφαιριστές ήταν συνεπείς.»
Αυτό ήταν το 3ο πέρασμα σου από την ομάδα. Πως ήταν στα 17 σου να παίζεις Α’ Εθνική, η ομάδα να διαλύεται και να βγαίνεις εσύ μπροστά;
Ν.Λ.: «Όταν στα 17 παίζεις Α’ Εθνική, πέφτεις απότομα στα βαθιά, έχεις παραπάνω φιλοδοξίες και όνειρα. Η ομάδα ήταν ταλαιπωρημένη. Η δική μου γενιά δεν χάρηκε την Παναχαϊκή. Όσοι είναι κοντά σε εμένα ηλικιακά. Οι καταστάσεις μας έφεραν σε μικρή ηλικία να πάρουμε πρωταγωνιστικό ρόλο. Περισσότερο καλό μου έκανε, πάρα κακό.»
Γύρισαν φέτος δύο πρόσωπα από τότε, ο Αποστολοπουλος και ο Λουκοπουλος; Ήταν εποχή Α’ Εθνικής. Την θεωρείς καλή εποχή ή ήταν η αιτία διάλυσης της τελευταίας 20ετιας…
Ν.Λ.: «Ήμουν μικρός τότε δεν μπορούσα να κρίνω. Έμπαινα για να παίξω, ζούσα για το ποδόσφαιρο. Ο Αποστολόπουλος ήταν πάντα οπαδός της Παναχαϊκή άσχετα αν είχε διοικητικό πόστο ή όχι. Δεν συνδέεται το τότε με το τώρα. Καμία σχέση…»
…Ο Άρης πάντως επανεμφανίστηκε. Τώρα στα 35 σου τι πιστεύεις για τότε; Ν.Λ.: «Σίγουρα τότε δεν τηρήθηκαν οι συμφωνίες, η ομάδα έμεινε ξεκρέμαστη διοικητικά στην Β’. Μπήκαν πρόσωπα απίστευτα, δεν θέλω να τα θυμάμαι καν. Όχι Ήταν όλοι υπεύθυνοι για όλα αυτά. Ήταν η αρχή του κακού. Έγινε συγχώνευση και προχώρησε όπως προχώρησε.»
Πια είναι η πιο… μαύρη στιγμή στην ιστορία για σένα;
Ν.Λ.: «Στην Β’ Εθνική τότε με τον Μακρή. Είχαμε καλό ρόστερ, αλλά χάθηκε η χρονιά επειδή δεν υπήρχε διοίκηση. »
Ήταν η Φυλή ότι χειρότερο έχεις ζήσει;
Ν.Λ.: «Πριν από εκείνο το ματς ήμασταν άνετοι, δεν το κρύβω, μας είχαν πει στο προηγούμενο ματς με τον Ολυμπιακό βόλου που κερδίσαμε ότι μείναμε κατηγορία και ;ήμασταν χαλαροί, αλλά ήταν με διαφορά ότι χειρότερο. Νομίζω ξεπληρώνουμε τα γραμμάτια σιγά σιγά... ένα απέμεινε.»
Κομβικό σημείο η Λαμία και η συνάντηση με τον Κούγια;
Ν.Λ.: «Τον βρήκα στην Λαμία, είχαμε καλή ομάδα αλλά επειδή δεν είχαμε καλά αποτελέσματα, φύγαμε 9 άτομα για την Παναχαϊκή τον Ιανουάριο. Όσο καλό μου έκανε, που γύρισα στην πόλη μου, στην ομάδα μου, άλλο τόσο και περισσότερο κακό έκανε στην Παναχαϊκή. Δεν μπορείς η ομάδα να είναι 1η και να φέρνεις 9 νέα πρόσωπα. Ανεξάρτητα αν κάναμε φοβερό β’ γύρο… ήρθε το περιβόητο παιχνίδι με την Ρόδο που δεν καταφέραμε να κερδίσουμε και έπειτα ξεκίνησε μια 7ετια… δύσκολη για όλους.»
Η 2η «φυγή» σου από την ομάδα πως ήρθε;
Ν.Λ.: «Δεν ήρθε με καλό τρόπο. Αυτός δεν εκτιμούσε τίποτα, δεν θέλω καν να τον σχολιάσω. Δεν θα σου αναγνώριζε τίποτα. Σε κανέναν. Εγώ πανηγύριζα που ανεβήκαμε στην Β’ και εκείνος 3 μέρες μετά με έδιωξε. Τώρα που το σκέφτομαι, λυτρώθηκα που έφυγα από αυτόν. Δεν με έβρισκε τίποτα σύμφωνο και ήμουν αρχηγός, ήμουν στην μέση και έκανε πράγματα που δεν μου άρεσαν. Δεν είναι τυχαίο ότι σπάσαμε ρεκόρ μεταγραφών επί των ημερών του.»
Η πόλη όμως δεν δείχνει να έμαθε από όλα αυτά…
Ν.Λ.: «Η ομάδα είναι άτυχη, υπάρχουν ποδοσφαιρικοί παράγοντες που κάνουν έργο σε άλλες πόλεις και θα μπορούσαμε να τους έχουμε εδώ, αλλά εδώ έχουμε τα ακατάλληλα άτομα. Δεν είναι ότι δεν ενδιαφέρεται η πόλη, το αντίθετο. Όλοι θα ήθελαν να είναι σε ένα καθαρό σωματείο με το μέγεθος της Παναχαϊκής. Οι Πατρινοί είναι ευφυέστατο κοινό και πολύ απαιτητικό και έχουν άποψη.»
Με τον τρόπο που λειτουργεί το ποδόσφαιρο σήμερα, μπορεί μια επαρχιακή ομάδα χωρίς τον οικονομικό κολοσσό να ακολουθήσει;
Ν.Λ.: «Δεν υπάρχει υπομονή και είναι δύσκολο να γίνει αυτό. Το υγιές θα είναι να χτιστεί κάτι καλό με εντοπιότητα και μετά βήμα βήμα να προχωρήσεις προς τα πάνω. Αλλά δεν το αντέχει η πόλη.»
Ο Λουμπαρδέας συνεχίζει, σταματάει; Είχες σκεφτεί να σταματήσεις στην Βάρδα…
Ν.Λ.: «Δεν είμαι τόσο μεγάλος όσο με κάνεις. Όπως σου είπα ήρθε στο κατάλληλο τάιμινγκ η πρόταση για να συνεχίσω. Αν δεν ήταν η Παναχαϊκή δεν θα συνέχιζα.»
Πως είναι λοιπόν το «restart»;
Ν.Λ.: «Το απολαμβάνω και προσπαθώ να βελτιώνομαι. Ζω την κάθε στιγμή και το χαίρομαι. Είμαι υπέρμαχος ότι πρέπει να κάνουμε χώρο στα νέα παιδιά.»
Αυτό που βλέπεις από τα νέα παιδιά σου αφήνει ελπίδες για το μέλλον;
Ν.Λ.: «Υπάρχει πολύ ταλέντο αλλά πρέπει να τα εκμεταλλευτούν. Το θέμα είναι να βρεθούν οι σωστοί άνθρωποι να τα αναδείξουν αυτά τα ταλέντα. Τώρα στην SuperLeague2 θα αντέξει και θα διακριθεί μόνο όποιος ξεχωρίζει. Τι είσαι 36 χρονών τι είσαι 18 χρονών, ο καλύτερος παίζει. »
Θα σε αφήσουν οι «μεγάλοι» να έχεις ένα ταλέντο που θα παίξει στην Παναχαϊκή για χρόνια;
Ν.Λ.: «Ανοίγεις μια μεγάλη κουβέντα γιατί εμπλέκονται γονείς, ακαδημίες, τροφεία. Αν π.χ. φτάσεις στο σημείο να ζητάει τους παίκτες σου ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ είναι εκτός των άλλων και τιμή γιατί αναγνωρίζεται ο κόπος του παιδιού και της ομάδας.»
Με την ομάδα Νέων στην Παιανία για παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό... Κάπου στο 1997! Ξεχωρίζουμε τους Λάζαρη, Σεφερλή, Σαραντόπουλο, Νικολόπουλο, Μπανταδάκη και Βουρλούμη στην 11αδα, μαζί με τον Λουμπαρδέα, 1ο κάτω αριστερά...
PgeOle App για PC
