Κάθε μέρα διαφορετική άποψη. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, το βόλεϊ υπό την καθοδήγηση της οικογένειας Ρουμελιώτη συνεχίζει την κατρακύλα της και τις τελευταίες μέρες, στο ίδιο γνωστό παιχνίδι εντυπώσεων, μάθαμε για διάλυση της ομάδας, κάτι που άλλαξε 2-3 φορές και σήμερα όπως κάθε φορά, θα βρεθεί λύση...
Τα έχουμε πει αλλά θα τα ξαναπούμε. O κύκλος του κορυφαίου βολεϊμπολίστα που έβγαλε η Πάτρα στους "ροσονέρι" έχει κλείσει. Και όσο η ομάδα μένει έτσι, απλά συντηρείτε μια κατάσταση σήψης και αλλοίωσης από όλες τις απόψεις. Μην ξεχνάμε ότι και πέρυσι τέτοια εποχή ο Ρουμελιώτης είχε ανακοινώσει ότι δεν θα αγωνιστεί η ομάδα στην Α1', όπου τελικά αγωνίστηκε και ντρόπιασε το όνομα της με 0 νίκες (!) και υποβιβασμό.
Αχάριστοι δεν είμαστε. Χάρις στην έλευση του, η ομάδα πήρε πρωτάθλημα, ανέβηκε στην Α1' και μπήκε στον βολεϊκό χάρτη της Ελλάδας... ΑΛΛΑ επί των ημερών του ακολούθησαν μαύρες μέρες ντροπής. Όχι ότι οι υπόλοιποι είναι άμοιροι ευθυνών. Παίκτες που ήρθαν να αγωνιστούν υπογράφοντας μηδενικό συμβόλαιο αλλά μετά "γκρίνιαζαν" για το οικονομικό, άλλοι που ήρθαν απλά για μια καλή θητεία στο ΑΣΑΕΔ, προπονητές που ΠΟΤΕ δεν θα πέρναγαν την πόρτα τη Αγυιάς και τα προηγούμενα χρόνια ήταν ΠΟΛΕΜΙΟΙ της ομάδας, ξαφνικά βγήκαν στην επιφάνεια παίρνοντας λίγη από την λάμψη της ιστορικότερης ομάδας. Καλά για παράγοντες δεν το συζητάμε. Αστείο και μόνο να το συζητήσουμε. Και αν αρχίσουμε δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Μάλλον θα χρειαστεί ολόκληρο βιβλίο για να τα αποτυπώσει.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ έχουμε κι εμείς. Από άγνοια, αθωότητα ή και βλακεία. Σημασία έχει ότι από την αρχή διαφαινόταν το τέλος. Αλλά πάντα κάποιος, κάτι, έβαζε φρένο για "το καλό της ομάδας". Βάζοντας πλάτη σε όλους και όλα, για να μπορέσει η βολεϊκή Παναχαϊκή να γίνει αντάξια της ποδοσφαιρικής, μια από τις σημαντικότερες της χώρας.
ΠΛΕΟΝ δεν υπάρχει επιστροφή. Όσο πιο γρήγορα το πάρουν απόφαση ΟΛΟΙ, τόσο το καλύτερο. Ο χρόνος πέρασε, η ιστορία έγραψε και πρέπει να κάνει "restart". Χωρίς έξωθεν παρέμβαση από την Αθήνα ή τα γραφεία της ΕΟΠΕ. Αλλά από την Αγυιά, την ΠΓΕ και την πόλη. Δυστυχώς τα 7 χρόνια κυριαρχίας σε Παίδες, Έφηβους και Άνδρες διαλύθηκαν εν μια νυκτί. Αλλά το έχουμε πει πολλάκις. H ομάδα επέζησε 127 χρόνια και δεν πρόκειται να σταματήσει σε κανένα πρόσωπο.
ΥΓ: Όταν επί ημερών Κούγια, έγιναν όσα έγιναν με αποκορύφωμα την επίθεση στον Βεργανελάκη, εμείς ρίξαμε μαύρο σε αυτόν που διέσυρε την ομάδα από την άκρη της χώρας στην άλλη. Και σταθήκαμε απέναντι, όπως μας οδηγούσαν οι αξίες μας με όποιο κόστος (δουλειάς, ζωής κ.λπ). Οπότε μην περιμένετε να δώσουμε λόγο, να γράψουμε/αναπαράγουμε τις δηλώσεις του Ρουμελιώτη και να παίξουμε το παιχνίδι του. Και για να μην αρχίζουν τα σχόλια. Σαν γραφείο τύπου της ομάδας βόλεϊ, ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΜΕ όταν μετά το ματς με τον Άρη, δύο νεαρά παιδιά (σ.σ. φίλοι της ομάδας) εγκαταλείφθηκαν στη Μίκρα. Στα... καραγκιοζιλικία του αγώνα με την Αλεξανδρούπολη η μετάδοση σταμάτησε λίγο πριν το τέλος, αλλά καλώς ή κακώς, ο κόσμος που τις περισσότερες φορές πάντα είναι αλάθητος κριτής, είχε στείλει το μήνυμα του καιρό πριν... Κι εμείς δεν διστάσαμε να βγούμε απέναντι και από τον άνθρωπο που έδωσε πνοή στο "κοκκινόμαυρο" βόλεϊ, τον Άρη Αγγελόπουλο.
ΥΓ2: Για το νέο πρόσωπο που ετοιμάζουν να φέρουν οι ιθύνοντες των "ροσονέρι" ως νέο... επενδυτή (!), θα σας έχουμε αργότερα αναλυτικό ρεπορτάζ...
1 Σχόλιο