Πρόσημα, αριθμοί και... αποτελέσματα

Σε έναν απολογισμό δεν μένουν μόνο θετικά, αλλά και αρνητικά ή αν προτιμάτε, πράγματα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και να μην γίνουν...

Ακόμη και στην "χρυσή χρονιά" που πέρασε φέτος η ομάδα βόλεϊ της Παναχαϊκής, οι δυσκολίες της σεζόν έβγαλαν πολλά συμπεράσματα, πολλές στιγμές που έμειναν με θετικό ή αρνητικό πρόσημο...

Από τις... εμφανίσεις μέχρι τις τιμωρίες, από το αήττητο σερί μέχρι τα πανηγύρια... Το "Pge Ole" συγκέντρωσε αυτά που έμειναν, αυτά που αγαπήθηκαν κα αυτά που ενόχλησαν από την φετινή χρονιά και σας τα παρουσιάζει...

STAT ATTACK...
* 16 φορές (σε 20 ματς στο πρωτάθλημα -κανονική διάρκεια-) η Παναχαϊκή νίκησε με 3-0 σετ... Οι υπόλοιπες 4 ήταν νίκη με 3-1 σετ (Ολυμπιάδα, Πανερυθραϊκό,  Φθία Λαμία, Δραπετσώνα)...

* Σε 30 επίσημα παιχνίδια (Πρωτάθλημα-Κύπελλο-Μπαράζ), η ΠΓΕ είχε 27 νίκες και 3 ήττες (από Κηφισιά στην Αγυιά-Κύπελλο, ΑΕΚ στην Αθήνα-μπαράζ και Ορεστιάδα στην Ορεστιάδα-μπαράζ)

* Από τις 27 νίκες, οι 19 είναι με 3-0 σετ (16 Πρ.-2 Κυπ.-1 Μπ.), 6 με 3-1 σετ (4 Πρ.-1 Κυπ.-1 Μπ.) και 2 νίκες στο τάι μπρέικ με 3-2 σετ (2 Μπαράζ)...

* Οι 3 ήττες της "βασίλισσας, ήταν 1 με 3-1 σετ (από την Κηφισιά στο Κύπελλο) και 2 με 3-2 σετ από ΑΕΚ (στην Αθήνα) και από την Ορεστιάδα (στον Έβρο), για τα μπαράζ ανόδου...

* Η μεγαλύτερη σε εύρος πόντων νίκη, ήρθε μόλις την 2η αγωνιστική κόντρα στον Ιωνικό Σάμου. Οι νησιώτες κέρδισαν μόλις 32 πόντους (25-9, 25-11, 25-12), ενώ στα ίδια επίπεδα και το ματς με το Ζωγράφου (3η αγ. - 35 πόντους - 25-11, 25-13, 25-11)...

* Η δυσκολότερη νίκη (σε σχέση με το σκορ), ήταν απέναντι στην Μεταμόρφωση, στην 2οη αγωνιστική, με επιμέρους σκορ (79-67) και τα σετ του αγώνα: 25-17, 25-23, 29-27...

* Στα 30 ματς, μόνο σε 1 είχαμε ίδιους πόντους στις δύο αντιπάλους και αυτό συνέβη στη νίκη με 3-2 επί της Ορεστιάδας στο 2ο ειδικό τουρνούα στην Πάτρα, όπου συγκεντρώθηκαν 103 βαθμοί έκαστος (!!!). Τα σετ: 15-25, 25-20, 25-23, 23-25, 15-10 ...

* Το μικρότερο σε σκορ σετ ήταν το 25-9 κόντρα στον Ιωνικό Σάμου στην Πάτρα (2η Αγ.), και το 25-10, πάλι με τους Σαμιώτες, εκτός έδρας (13η Αγ.)...

* Το μεγαλύτερο σε σκορ σετ ήταν το 30-28 με τον Μακεδονικό για το Κύπελλο (χαμένο - 2ο σετ) και το 29-27 επί της Μεταμόρφωσης εκτός έδρας (3ο σετ - 20η Αγ.)...

* Συνολικά, μόλις 4 φορές χρειάστηκε η... παράταση για να κριθεί σετ.
1) Στην 10η Αγ., ο Πανερυθραϊκός μειώνει σε 2-1 σετ με 26-24...
2) Στην 20η Αγ., η Παναχαϊκή κάνει το 3-0 σετ επί της Μεταμόρφωσης εκτός έδρας με το 29-27...
3) Η ΑΕΚ στο 2ο ματς του 1ου ειδικού τουρνούα (ΑΘήνα), κάνει το 2-1 σετ με 29-27...
4) Ο Μακεδονικός μειώνει σε 2-1 σετ στο ματς Κυπέλλου με 30-28...

Επειδή τα στατιστικά δεν σταματούν ποτέ, ας πάμε σε πιο ουσιώδη πράγματα, που θα σκιαγραφήσουν σε τίτλους την χρονιά...

(+) Άλλο επίπεδο εντός και εκτός παρκέ...
* Σε αγωνιστικά κριτήρια, με το επίπεδο της ομάδας ένα σκαλί παραπάνω από τους υπόλοιπους, αν κάποιοι ξεχώρισαν, αυτοί ήταν ο Νίκος Αγγελόπουλος, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης και ο Σωτήρης Βλαχοστάθης...

- Αρχικά ο Πατρινός πασαδόρος. Με γεμάτες παραστάσεις από την χρονιά στον Παναθηναϊκό, ανίκητος σε μπλοκ, περάσματα και 1οι χρόνοι στον.. Θεό. Αν είχε ξένη κατάληξη στο επώνυμο, θα ήταν μήλον της έριδος για όλες τις ομάδες της Α1'... Καλύτερα. Ας τον "απολαύσουν" του χρόνου πάλι με τα "κοκκινόμαυρα"...

- Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, έβαλε σε όλους τα γυαλιά. Ήταν για 1,5 γύρο... ΑΝΙΚΗΤΟΣ, με ποσοστά στην επίθεση που άγγιζαν το τέλειο. Δεν έκανε ΚΑΜΙΑ περιττή κίνηση, αλλά ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ για να πάρει τον πόντο. Αναμφισβήτητα η πιο ουσιαστική παρουσία του την τελευταία 5ετία. Ο ερχομός του... διαδόχου (σ.σ. μωρού) σίγουρα τον έβγαλε λίγο εκτός ρυθμού, αλλά αυτό είναι απολύτως λογικό. Αν αυτό το παιδί έβαζε σε μια τάξη την... μούρλια του, θα ήταν ο καλύτερος κεντρικός. Κρίμα που αδικεί τον εαυτό του...

- Τελευταίο αφήσαμε ίσως τον πιο εξελίξιμο παίκτη της ομάδας. Ο Σωτήρης Βλαχοστάθης, με τα 2,05 μέτρα ύψος, το άλμα στην... στρατόσφαιρα, δημιούργησε ένα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ δίδυμο με τον 2,02 Αγγελόπουλο και τους άλλους... να κοιτάνε από την... Γη.

(*) ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ οι Νίκος Ρουμελιώτης και Στάθης Ντονάς. Σβηστοί, χωρίς ιδιαίτερη πίεση, χωρίς να... τσιτώσουν, απέδειξαν ότι ήταν πολυτέλεια για την Α2'. Όταν χρειάστηκε ήταν εκεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έπιασαν απόδοση αντάξια των ονομάτων τους. Πήγαιναν απλά στο σερβίς και "σκότωναν" όποιον έβρισκαν... Περιμένουμε να τους απολαύσουμε στην "Volley League", σε ένα σούπερ δίδυμο διαγωνίων... Αναμένουμε λοιπόν

* Το σερβίς της ομάδας. Υπήρξαν στιγμές που χάθηκε η μπάλα. Ζωγράφου, Σάμος, ήταν οι πρώτοι που αντιμετώπισαν το μεγάλο όπλο της Παναχαϊκής, χωρίς να υπάρξει ομάδα που γλίτωσε. Δεν υπήρχε παίκτης που να μην κερδίζει άσσους, που να μην χαλάει την υποδοχή των αντιπάλων...

* Ο... πάγκος. Μαυραγάνης, Γεωργακόπουλος, Μούρτζης, Πεφάνης, Χρηστιάς, Διονυσόπουλος και Βανταράκης, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, έπαιξαν τον ρόλο τους στην κατάκτηση του τίτλου. Σίγουρα στην Α1' το επίπεδο και οι απαιτήσεις αλλάζουν, αλλά φέτος, υπήρξαν ματς που οι... αναπληρωματικοί το πήραν μόνοι τους. Ειδικά στα μπαράζ όταν Μένιος και Ντονάς τραυματίστηκαν, οι Γεωργακόπουλος - Πεφάνης, μπήκαν και στην φωτιά έδειξαν ότι το μέταλλο τους έχει σφυρηλατηθεί στις φλόγες...

* Ο κόσμος της ομάδας. Βρέθηκε κοντά στα δύσκολα, σε μια περίεργη χρονιά με πολλά σκοτεινά σημεία, τεράστια επιφυλακτικότητα και πολλές τρικλοποδιές. Το ξέσπασμα χαράς με την ΑΕΚ στην Αγυιά, δεν σήμαινε τίποτα άλλο παρά λύτρωση και ξέσπασμα 7 χρόνων φαγούρας...

ΣΤΙΓΜΕΣ...

* Το... από καρδιάς χειροκρότημα του Ιωνικού Σάμου στους φίλους της ΠΓΕ, που ανταπέδωσαν τα εύσημα για την προσπάθεια και το ταξίδι από την μακρινή άκρη του Αιγαίου... Φωτογραφίες και αγκαλιές από Πατρινούς και Σαμιώτες, σε σκηνές που διαφήμισαν το βόλεϊ...

* Μαλαισίνα, Μεταμόρφωση και Αγυιά... αν κάτι έχει μείνει χαραγμένο, είναι οι εκληκτικές κερκίδες των φίλων της ΠΓΕ... "Navajo", "Nortenos" και "ΑΧΑΙΟΙ", έβγαλαν όλη τους την... διάθεση (σ.σ. για να μην πούμε την σωστή έκφραση), προσφέροντας μοναδικές εικόνες. Και αν στην αρχή το κλίμα ήταν λίγο... πολεμικό, οι τιμωρίες τους ανάγκασαν να "πιεστούν" και να δώσουν το στίγμα τους με άλλο τρόπο (βλ. μπαράζ με ορεστιάδα-ΑΕΚ αλλά και Κηφισιά).  Όσο για την άδεια -σε μερικά ματς- Αγυιά, πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι ο κόσμος είναι απαιτητικός και χρειάζεται σωστή μεταχείριση...

(-) Χαλαρότητα, κηνύγι, διαμάχες και προχειρότητα...
* Η Ομοσπονδία. Τιμώρησε την ΠΓΕ για οτιδήποτε μπορούσε. Από δυναμίτες (σωστά), μέχρι και ένα χαρτάκι (!!!!) που έπεσε στο παρκέ. Συνολικά 3 αγωνιστικές (2 με Μαλεσίνα και Ιωνικό Σάμου, 1 με Κηφισία), απίστευτα αυστηρές ποινές, όταν την ίδια ώρα σε άλλα γήπεδα γίνονταν αίσχη...

* Αγωνιστική χαλαρότητα. Όταν πήραν χαμπάρι το επίπεδο των αντιπάλων, οι "ροσονέρι" έσβησαν τις μηχανές, έπαιζαν μόνο για το σκορ και πολύς κόσμος... ξενέρωσε. Βέβαια, η διαφορά φάνηκε στα μπαράζ που με περίπατο και... μισή ομάδα, η Παναχαϊκή κατέκτησε τον τίτλο.

* Η υποδοχή. Ήταν το μοναδικό τρωτό σημείο της ομάδας. Ο μεν Αχιλλεόπουλος μετά από χειρουργείο ήταν λογικό να μην πατάει γερά, ο Ντονάς ποτέ δεν είχε παίξει ακραίος και κάπως έτσι η υποδοχή δημιουύργησε κάποια προβλήματα, που όμως δεν φάνηκαν από το σερί νικών και τον τίτλο...

* Η κόντρα με την Ερασιτεχνική. Η ομάδα πήγαινε από νίκη σε νίκη, αλλά οι κόντρες με την ΠΓΕ έδιωχναν τον κόσμο από το γήπεδο. Διενέξεις, ένταση στα Δ.Σ., ρουφιανιές στα ΜΜΕ, ένα πάζλ που ο φίλος της Παναχαϊκής έχει σιχαθεί...

* Λάθος προγραμματισμός... Ήταν η πρώτη χρονιά σε μια ξεχωριστή προσπάθεια της Οικογένειας Ρουμελιώτη. Πολλά από αυτά που είχαν ανακοινωθεί δεν έγιναν, είτε με ευθύνη των ιθυνόντων του τμήματος βόλεϊ, είτε άλλων (ΠΓΕ, χορηγών, κ.ο.κ). Οι δυσκολίες τελικά ήταν περισσότερες και οι ανάγκες της ομάδας πιο απαιτητικές (ειδικά στις υποδομές). Μένει όμως η αγνή πρόθεση από ανθρώπους που δεν είχαν ασχοληθεί ξανά με το παραγοντιλίκι, σε σημείο που ήταν λογικό να... βαλτώσουν.

* Η ΠΑΕ... Η τεράστια ανάγκη της ποδοσφαιρικής εταιρίας να κάνει μια κίνηση να πλησιάσει τον κόσμο, είχε σε καθημερινό επίπεδο την εμπλοκή των Ρουμελιωταίων με την ΠΑΕ, είτε με του Κούγια με το βόλεϊ (!!!). Η απάντηση δόθηκε ξεκάθαρα με το περιβόητο "Να μην με ξαναπιάσουν στο στόμα τους", αλλά για τους Πατρινούς, αρκούσε να βάλει το... αγκάθι της αμφισβήτησης στην σχέση τους με την ομάδα βόλεϊ.

* Ο διωγμός Κοκόλα. Όχι τόσο σαν απόφαση (που και πάλι λάθος ήτανε αλλά ο καθείς κρίνεται), αλλά λόγω της άκομψης λήψης της απόφασης, που δεν έδειξε τον απαιτούμενο σεβασμό σε ένα νεαρό παιδί που τα τελευταία χρόνια σάρωσε όλους τους τίτλος στις υποδομές...

Σίγουρα μπορεί να είναι ακόμη πολλά αυτά που πρέπει να αναφερθούν, που ξεχάστηκαν ή δεν αναφέρθηκαν, αλλά η χρονιά ήταν τεράστια και οι εικόνες εκατομμύρια...