Επικίνδυνη... σταχτοπούτα

Ο Ανδρέας Πεφάνης ήταν ο κορυφαίος του αγώνα που βοήθησε στη μεγάλη ανατροπή..

Στο άκουσμα της κανείς δεν τρομάζει... Δεν είναι Ολυμπιακός, Σύρος, Αλεξανδρούπολη, ΠΑΟΚ... Δεν έχει χιλιάδες οπαδούς, ούτε βαρύ "brand name" για να παίζει στα ΜΜΕ σε περίοπτη θέση. Και όμως η ομάδα της Κηφισιάς που θα πατήσει το παρκέ της Αγυιάς το βράδυ της Τετάρτης, έχει όλα τα φόντα να θεωρηθεί ένα από τα πιο σημαντικά "χαρτιά" του Ελληνικού βόλεϊ... Με ίδιο προπονητή από το 2011 τον Κώστα Αρσενιάδη, κράμα ταλαντούχων και έμπειρων παικτών, η ομάδα των Βορείων Προαστίων θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αθόρυβη αλλά θανατηφόρα...

Η περυσινή φιναλίστ του θεσμού (ήττα από τον Ολυμπιακό με 3-1 σετ στην Καλαμάτα) βιώνει μια περίοδο ακμής και "ταπεινής" κυριαρχίας, που πιστοποιείται από την 3η θέση (καλύτερη στην ιστορία της) στην "Volley League" της περιόδου 2013-14...

Στην Αγυιά έρχεται από μια τρελή κούρσα στο πρωτάθλημα (3η θέση), με την επεισοδιακή ήττα στο τάι-μπρέικ από την Λαμία το Σάββατο στο Χαλκιοπούλειο να λειτουργεί ανασταλτικά για τους "ροσονέρι" αφού σίγουρα θα έχει επιστήσει την προσοχή των παικτών της Κηφισιάς... Μην ξεχνάμε πως στην Πάτρα και το ίδιο γήπεδο η Παναχαϊκή επικράτησε με 3-2 σετ στην Α1'...

Για όσους βρέθηκαν στην Αγυιά την περασμένη σεζόν και εκείνο το φοβερό 3-2 της "βασίλισσας", αγωνιστικά να ξέρουν ότι δεν υπάρχει ο Θανάσης Πρωτοψάλτης που ήταν ηγετική μορφή για τους "μπλε", αλλά υπάρχει ο εντυπωσιακός Γιάννης Ρουμελιωτάκης...

Όσο για την δυσκολία της πρόκρισης... ΤΕΡΑΣΤΙΑ... Γιατί κακά τα ψέματα στην Α2' χωρίς τον κατάλληλο ανταγωνισμό, η ταχύτητα της Παναχαϊκής έχει πέσει και επίσης λείπουν οι ξένοι που πέρυσι βοήθησαν στο να είναι η ομάδα ισάξια των υπολοίπων... Χρειάζεται το "κοκκινόμαυρο" σερβίς να είναι τέλιο, η πίεση στην υποδοχή μεγάλη και μηδενικά λάθη. Χρειάζεται ο Ρουμελιώτης, ο Ντονάς, ο Βλαχοστάθης και τα άλλα παιδιά να βγάλουν ότι καλύτερο έχουν. Όχι μόνο αγωνιστικά... Θέλει ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, θέλει τσαμπουκά, θέλει ψυχή... Θέλει έναν επιπλέον παίκτη και αυτός θα πρέπει να είναι ο κόσμος.

"ΛΑΒΩΜΕΝΟΙ" στην Αγυιά...
Μεγάλο ρόλο στο παιχνίδι της Τετάρτης θα παίξει η κατάσταση των τραυματιών της Κηφισιάς... Ο "μπομπέρ" Ζόραν Γιοβάνοβιτς (είχε πάρει μόνος του το ματς με την Πανάχα στο "Ζηρίνειο"), αλλά και οι ενοχλήσεις του κεντρικού Νίκου Παπαγγελόπουλου θα είναι ρυθμιστές... Καλά, μην μασήσετε (sic.), και οι δύο θα παίξουν κανονικά, όσο για τις επιλογές αντ' αυτών, ο Κόβαλτσουκ μπορεί να καλύψει την θέση του Σέρβου στην διαγώνιο, ο Σουλτανόπουλος είναι σταθερή και αναμφισβήτητη αξία και όπως προαναφέραμε και πιο πάνω υπάρχει και ο Ρουμελιωτάκης, ένα παιδί με φοβερά χαρίσματα, αλτικός, πανέξυπνος και ικανός για όλα...

Ο... επιβλητικός κ. Αρσενιάδης (!)
Για τον υπογράφοντα, ακόμη ένα δύσκολο σημείο του αυριανού αγώνα είναι η παρουσία του Αρσενιάδη στον πάγκο... Ενός προπονητή που έχει σε όλα μέτρο, ενώ αξίζει να τονιστεί πως δεν έχει ποτέ εκφραστεί σε καμία αναμέτρηση με υπεροψία ή "μειονεκτικά" εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου, συμπεριλαμβανομένου και της Παναχαϊκής... Η σοβαρότητα του και η ηρεμία του είναι χαρακτηριστική, δινόντας την εικόνα μιας σιγουριάς που προκαλεί σίγουρα προβληματισμό καθιστώντας τον μια εμβληματική προσωπικότητα...

Όλα αυτά όμως ισχύουν στα χαρτιά... Αύριο το ματς είναι νοκ-άουτ και ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ. Ξημερώματα Πέμπτης 19/2, ότι και να έχει γίνει η Παναχαϊκή θα είναι χαρούμενη. Ίσως και ΤΡΕΛΑΜΕΝΗ. Σίγουρα δεν θα υπάρχει λύπη και στεναχώρια. Κάθε βήμα από εδώ και πέρα είναι κέρδος, είναι μοναδικό, είναι ανεπανάληπτο. Ακόμη και εκτός παρκέ θα πρέπει ότι συμβεί να είναι ξεχωριστό. Μην ξεχνάμε πως σε αυτά τα ματς παίζουν όλα ρόλο και αν μη τι άλλο, η Αγυιά έχει την ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ μιας καυτής έδρας. Ας ανάψει η "φωτιά" για να "καεί" η Κηφισιά...