«Κάθε πέρυσι και καλύτερα»...

Συντάκτης: Γιάννης Θεοδωρακόπουλος

O εκκωφαντικός θόρυβος της σιωπής που κυριάρχησε το Παμπελοποννησιακό Στάδιο ήταν ο μοναδικός ήχος εκτός από τις φωνές των πρωταγωνιστών και των ελαχίστων ball – boy που αιωρήθηκε στην ατμόσφαιρα της περιοχής.

Λίγο μετά το φινάλε μιας ψυχοβγαλτικής σεζόν που ελάχιστα συγκίνησε τους εδώ και καιρό «παγωμένους» φιλάθλους και με τις εκτιμήσεις περί ριζικών αλλαγών να περιορίζονται σε 2-3 ηχηρές μεταγραφές αγνώστου ημερομηνίας λήξης, πατήθηκε το Re-play.

Οι διαφορές σε σχέση με το κοντινό χθες, μικρές, αρκετές όμως προκειμένου να δώσουν σημασία στη φράση που ταιριάζει γάντι και στην ελληνική κοινωνία του σήμερα «κάθε πέρυσι και καλύτερα». Ένα χρόνο πριν η εκκίνηση δινόταν στο άδειο φόντο της Αγυιάς με τα φλας να αστράφτουν για τους Μπρέσκα, Σολάκη και Ολίσε.

Η αφετηρία για τη νέα σεζόν δόθηκε λίγα χιλιόμετρα βορειότερα, το θέαμα στην κερκίδα όμως, εξίσου αποκαρδιωτικό. Τα ξεθωριασμένα φλας αυτή τη φορά άστραψαν για τον Κοντογουλίδη και τον Κιάσσο που έστω και μια ανάσα από τη σύνταξη επιβεβαίωσαν τους «γάμους» που οι φυλλάδες προεξοφλούσαν από την πρώτη στιγμή που ο... πατέρας τους, έριξε άγκυρα στον Πατραϊκό.

Το μοναδικό στοιχείο που έλλειψε σε σχέση με το χθες αφορά στις λυκοφιλίες και τα υποκριτικά παραληρήματα μεταξύ αντίρροπων δυνάμεων που έπειτα από αμέτρητες αποτυχημένες απόπειρες αρμονικής συνύπαρξης φαίνεται να πήραν το μήνυμα και να εγκατέλειψαν τη διπλωματική οδό. Μοναδικοί πιστοί... πρώην Νομάρχες, πρώην θεσμικά όργανα και γενικά πρώην που «καίγονται» να ξαναγίνουν νυν.

Την ίδια στιγμή, τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν. Γρίφο προφανώς και δεν αποτελεί η εύρεση του πρώτου σκόρερ (κάτσε να φτάσουμε μέχρι εκεί) αλλά η πραγματική διάρκεια των θεωρητικά παχυλών συμβολαίων που η ιστορία έχει δείξει πως η πρώτη επέτειος της χρονιάς και η σκορδαλιά που την συνοδεύει..τους πέφτουν βαριές.

Ένα ακόμη στοίχημα (ίσως το μεγαλύτερο μετά και την οριστική (;) ρήξη με ΠΓΕ) αφορά στην ικανότητα σύμπλευσης με τον Δήμο σχέση που δεδομένων όσων έχουν προηγηθεί δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες μακροημέρευσης. Εάν δε σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε και τα μαφιόζικα μηνύματα που θα σταλούν είτε μέσω διαιτητών, είτε μέσω φουσκωτών είτε μέσω σωσιβίων και τα οποία θα ερμηνευτούν ως προσπάθειες φίμωσης της μοναδικής αλήθειας...καλά ξεμπερδέματα.

--------------------

Υ.Γ. "Pge Ole": Ευχαριστούμε τον καλό φίλο Γιάννη θεοδωρακόπουλο, για τις σκέψεις που... ξεδίπλωσε μαζί μας και ελπίζουμε το επόμενο άρθρο του να είναι "ντυμενο" με έντονα και χαρωπά χρώματα, απαρχή μιας νέας εποχής για την ποδοσφαιρική Παναχαϊκή...