Χιλιάδες λέξεις, εκατομμύρια εικόνες, μπερδεμένα συναισθήματα ανακατεμένα με φλόγα, παλεύουν ποιο θα νικήσει και θα καταφέρει να βγει πρώτο στην επιφάνεια... Πάνε πάνω από 10 χρόνια, όταν ξεκίνησε αυτό το υπέροχο ταξίδι με την ομάδα βόλεϊ της Παναχαϊκής που αποδείχτηκε ένα τεράστιο βιβλίο ζωής. Αγάπη και μίσος, χαρές και λύπες, προδοσίες και λυκοφιλίες, μάχες χωρίς ουσία που τότε έμοιαζαν ζωτικής σημασίας. Χαμένες ώρες χαμένα χρήματα, χαμένη... ζωή.
Μετράμε μια δεκαετία και... κάτι πίσω. Λιγότερη εμπειρία, περισσότερη ανεμελιά και αγνότητα, πίστη πως μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Τότε που ακόμη δεν είχαμε φτάσει στον πάτο των αξιών, των συμπεριφορών, των ιδανικών μας σαν κοινωνία. Και που οι άνθρωποι που λατρεύαμε δεν μας είχαν προδώσει ... ακόμη. Ένα ταξίδι με πάντα έναν... "σκοτεινό" αθλητικό προορισμό, που θα αποτελούσε το εφαλτήριο της... γνώσης.
Αφορμή για το σημερινό μας άρθρο, η συνάντηση της ομάδας βόλεϊ με την αντίστοιχη του Κόροιβου Αμαλιάδας. Μια συνάντηση που από πίσω της -τουλάχιστον για την τελευταία 10ετια- περιλαμβάνει όλα τα χαρακτηριστικά που μας έκαναν να ζούμε σε αυτόν τον "λάκο" βρωμιάς και δυσωδίας. Αναμνήσεις από μια εποχή που εν καιρώ πολέμου, η Παναχαϊκή κατάφερε να γράψει ιστορία, όταν συμμαχίες από το Βραχάτι μέχρι την Καλαμάτα, με ενορχηστρωτές του Πατρινούς φίλους από την... γειτονιά μας προσπαθούσαν να σταματήσουν τον οδοστρωτήρα με τα "κοκκινόμαυρα".
Πατρινοί γονείς με έντονα ένστικτα "γενίτσαρων" να βρίζουν την ομάδα της Πάτρας (!), βοήθεια αγωνιστική και χορηγική για να στηριχθεί ο "αντίπαλος" (σ.σ. ο εχθρός του εχθρού μου, φίλος μου), Σύμμαχοι που έδιναν εντολές στις εφημερίδες να διώξουν όσους τολμούσαν να γράφουν για την βολεϊκή Παναχαϊκή, ακόμη και επίσημα έγγραφα (!) στην ΕΟΠΕ με τους λόγους που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ανέβει στην Α1' η ομάδα των "ροσονέρι". Αλλά όπως όλα τα κάστρα, είχε και αυτό της ΠΓΕ τους δικούς της... Εφιάλτες. Και δυστυχώς οι ισχυροί που γράφουν την ιστορία, επιλέγουν να πουν... την δική τους αλήθεια.
Αλλά επειδή κάθε ιστορία έχει πολλές εκδοχές, το τι συνέβη πραγματικά, αυτοί που το έζησαν το γνωρίζουν καλά. Έτσι, η ομάδα της Ηλείας για εμάς θα έχει πάντα τον "σκοτεινό" της ρόλο σε όλο αυτό. Και ίσως κάποια στιγμή, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του τότε να μιλήσουν και να αποκαλυφθεί η αλήθεια... Μέχρι τότε, θα έχουμε το δικό μας υλικό, τις δικές μας μαρτυρίες για να θυμίζουμε τις απίστευτες εκείνες εποχές σε όσους δεν το έζησαν.
Υ.Γ.: Ακόμη προσπαθούμε να πιστέψουμε ότι υπάρχει τόσο βρωμιά εκεί έξω. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν καν στο λεξιλόγιο τους την λέξη "τιμή". Ότι πουλάνε και την ψυχή τους στο διάβολο για να πετύχουν τον στόχο τους. Και τα χρόνια του βόλεϊ, ήταν μια τεράστια μάχη απέναντι σε όλα αυτά που έφτασαν το Πατραϊκό βόλεϊ στα σημερινά του χάλια...
