Μέχρι πέρυσι, μια συνέντευξη παίκτη της ποδοσφαιρικής Παναχαϊκής θα ήταν ανούσια, αφού το... καθεστώς, δεν θα επέτρεπε την ελευθερία του λόγου... Πλέον όλα έχουν αλλάξει και η Παναχαϊκή λειτουργεί πάλι με το ποδόσφαιρο στο επίκεντρο και αυτό φαίνεται εντός και εκτός γηπέδου, με τα σωστά και τα λάθη της. Πλέον όλοι ασχολούνται με αυτό που πρέπει, αλλά ακόμη και τώρα, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να μιλήσουν, όντας άνθρωποι που έχουν ζήσει το ζοφερό παρελθόν και το μέλλον που προμηνύεται λαμπρό...
Ένας από αυτούς είναι Λυμπέρης Στεργίδης. Εδω δεν κρυβόμαστε. Ποτέ δεν ήταν η "αδυναμία" μας. Ίσως γιατί ήταν εδώ στα χρόνια της... χολέρας. Όμως όλοι έχουν δικαίωμα να αλλάξουν μια εικόνα που ίσως και για κάποιους να είναι λάθος. Και το λέμε με πάσα επίγνωση της μεγάλης αγάπης του κόσμου στο πρόσωπο του. Γι' αυτό και δεν κρατήσαμε την συνέντευξη για εμάς. Με αφορμή την συνεργασία μας με την "MatchΑχαΐας", δοκιμάσαμε κάτι που το στενό μυαλό της πόλης δεν επιτρέπει. Βρεθήκαμε τόσο με τον Μάριο Αγγελόπουλο που κάνει το ρεπορτάζ στην εφημερίδα, αλλά και τον Ηλία Μάτσα από το "best.gr", για να καλύψουμε κάθε πλευρά...
Δυστυχώς, στα πιο ουσιώδη ο Λυμπέρης μας δέσμευσε με το "off the record" αλλιώς τώρα θα παραμιλούσε η Ελλάδα... Δεν πειράζει, ελπίζουμε την επόμενη φορά, να τα πούμε... ΟΛΑ και μπροστά από το μικρόφωνο...
Αλλά αρκετά με τα λόγια.. Ας απολαύσουμε έναν εκ των αρχηγών της Παναχαϊκής μας, σε μια μεγάλη συνέντευξη...
Μια του κούρσα αρκεί να προκαλέσει ρίγος στους «κοκκινόμαυρους» οπαδούς. Το αέρινο στυλ του, η «έκρηξη» και το πάθος του, στους παλιότερους ξυπνά μνήμες του των «ιερών τεράτων» της δεκαετίας του ‘70, ικανή να προκαλέσει «σεισμό» στη σκεπαστή. Ο Θεσσαλονικιός, αλλά πλέον βέρος Πατρινός Λυμπέρης Στεργίδης, στην 3η του παρουσία στην Παναχαϊκή, εκ των παλιότερων ποδοσφαιριστών της ομάδας, σε μια εκ βάθους εξομολόγηση στην «Match Αχαΐας», μιλάει για όλους και για όλα, σε μια συνέντευξη που σίγουρα θα συζητηθεί:
-Λυμπέρη πες μας για αυτό το «περίεργο» δέσιμο που σε κάνει να γυρνάς στα «κοκκινόμαυρα».
Όπως ξέρουμε όλοι, τόσα χρόνια έχω αγαπήσει την ομάδα και έχω δεθεί με τον κόσμο. Ήταν χαρά μου να επιστρέψω και πάλι εδώ, με τους σωστούς ανθρώπους αυτή τη φορά, με όραμα και ένα πλάνο που εκπέμπει υγεία. Όλα βαίνουν καλώς ως ώρας, έχουμε μπροστά μας έναν «Γολγοθά» όπως είναι η Β’ Εθνική, ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα και περιμένουμε να δούμε και εμείς τι θα γίνει.
-Έχοντας ζήσει δυο πολύ άσχημες καταστάσεις, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, πόσο δύσκολο ήταν να πεις μέσα σου θα ξανακάνω την προσπάθεια χωρίς να φοβάσαι ότι μπορεί να ξαναπέσεις στο ίδιο «λούκι»;
Όταν βλέπεις μεγάλες προσωπικότητες όπως είναι οι Κατσουράνης, Χαλκιάς και Φωτάκης να έρχονται σε μια καινούρια προσπάθεια και να μπαίνουν άνθρωποι από την Πάτρα που αγαπούν την ομάδα, τότε δεν υπήρχε κανένας ενδοιασμός και είπα κατευθείαν το ναι. Δε σκέφτηκαν καν ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά.
-Πως έγινε η προσέγγιση πέρσι για τη μεταγραφή και πόσο εύκολα είπες το ναι;
Από το καλοκαίρι είχε γίνει μια συζήτηση με τον Κώστα (Κατσουράνη). Στην αρχή ο Απόλλωνας δε με είχε αφήσει να φύγω γιατί είχα συμβόλαιο, αλλά τον Σεπτέμβρη μίλησα με τους κ. Σπανό και Μυροφορίδη και τους είπα πως στο μυαλό μου υπήρχε μόνο η Παναχαϊκή και δεν υπήρχε λόγος να μείνει ένας παίκτης που έβλεπε το μέλλον του αλλού.
-Το είχες καθόλου και σαν απωθημένο να επιστρέψεις, ακριβώς γιατί είχες φύγει με άσχημο τρόπο και πολλές κατηγορίες στο πρόσωπό σου;
Έφυγα γιατί το επιδίωξα εγώ. Ήταν μια κατάσταση περίεργη, η οποία δε με αντιπροσώπευε σαν Λυμπέρη και σαν Παναχαϊκή γενικότερα εκείνη τη χρονική περίοδο. Έφυγα γιατί το ήθελα και γύρισα γιατί με ήθελαν και το ήθελα και εγώ πολύ.
Έφυγα γιατί το επιδίωξα εγώ. Ήταν μια κατάσταση περίεργη, η οποία δε με αντιπροσώπευε σαν Λυμπέρη και σαν Παναχαϊκή γενικότερα...
-Έχοντας μπει στο 2ο χρόνο, τα πράγματα είναι όπως τα περίμενες;
Όπως τα περίμενα και ακόμα καλύτερα. Δουλεύουμε σε επαγγελματικά πρότυπα και οι παίκτες σκεφτόμαστε μόνο το ποδόσφαιρο και πώς να βελτιωθούμε, πράγμα που είχε να γίνει στην Παναχαϊκή πολλά χρόνια.
-Θεωρείς πως υπάρχει η μαγιά για να δημιουργηθεί κάτι καλό φέτος; Μπορείτε την υπέρβαση;
Ναι πιστεύω πως υπάρχει πολύ ταλέντο στην ομάδα και σε συνδυασμό με τους έμπειρους ποδοσφαιριστές που υπάρχουν, οι οποίοι και αυτοί έχουν στόχους, υπάρχει υπόβαθρο για κάτι πολύ δυνατό. Όσον αφορά το κάτι παραπάνω, εμείς θα κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά, και ο μόνος στόχος θα είναι η νίκη. Ό,τι έρθει, θα φανεί στην πορεία.
-Πόσο καιρό είχες να νιώσεις αυτή την ασφάλεια σε όλους τους τομείς που έχεις βρει εδώ;
Στον Απόλλωνα ήμασταν πολύ καλά σε όλους τους τομείς μπορώ να πω. Συνεπείς σε όλα τους, έλεγαν πληρωνόσουν 5 του μήνα και τα λεφτά έμπαιναν στις 3. Από κει και πέρα, πάμε σε πιο δύσκολες συνθήκες, με εξαίρεση το ’14, που πηγαίναμε καλά και αγωνιστικά. Κουτσά στραβά πληρωνόμασταν.
-Αποτελείς λόγω εμπειρίας και λόγω ηλικίας πρότυπο για τους μικρότερους και πρέπει να ξέρουν και όσα παιδιά έρχονται τι θα βρουν εδώ. Τι συμβουλεύεις κιόλας τους νέους παίκτες στα αποδυτήρια;
Σε αυτό το κομμάτι, τα δικά μας παιδιά είναι υπερτυχερά που έχουν συναντήσει ένα τέτοιο περιβάλλον, έχουν ανθρώπους να τους βοηθούν να εξελιχθούν, να δουλεύουν, να πληρώνονται, να έχουν τις βιταμίνες τους. Εμείς που ήμασταν πριν χρόνια και θεωρητικά καλύτερα, δεν είχαμε τίποτα από αυτά. Όσον αφορά τα αποδυτήρια, έχουν ένα τοτέμ όπως ο Χαλκιάς και ο Φωτάκης να τους λένε πολλά περισσότερα. Εγώ αυτό που τους συμβουλεύω είναι να διορθώσουν τις όποιες αδυναμίες τους και να μην στηρίζονται μόνο στο ταλέντο τους.
Ο Λυμπέρης Στεργίδης επέστρεψε στην Παναχαϊκή και σκόραρε κόντρα στην Μαγούλα...
-Ποιο πιστεύεις πως είναι το δυνατό σας σημείο φέτος;
Νομίζω πως είναι η χημεία και το πάντρεμα που υπάρχει ανάμεσα σε νεαρά ταλέντα και πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε πως θα πάμε πολύ καλά φέτος. Επίσης, βασική είναι και η ομοιογένεια που έχουμε από τον περσινό κορμό.
-Τι διαφορές έχεις δει σε θέματα εξοπλισμού, προπονήσεων και γενικότερα αγωνιστικά με τα προηγούμενα χρόνια;
Οι διαφορές είναι τεράστιες. Ακόμα και στη Γ΄ Εθνική. Για παράδειγμα, δε θυμάμαι να υπάρχει τα προηγούμενα χρόνια παλμογράφος, να καταγράφονται όλα στον υπολογιστή. Η ομάδα ανεβαίνει επίπεδο και αυτό φαίνεται. Δε νομίζω άλλος στην κατηγορία να έχει δυο γυμναστές, δυο φροντιστές, αναλυτή να τραβάει όλη την προπόνηση με βίντεο κάθε μέρα και γενικά πλούσιο προσωπικό να ασχολείται με μας.
-Πέρσι ήταν μεγάλη έκπληξη ο Ελευθεριάδης. Πιστεύεις πως δίκαια βγήκε MVP;
Έκανε μια εξαιρετική χρονιά το παιδί πέρσι, πέτυχε πολλά γκολ και βοήθησε την ομάδα να φτάσει κορυφή. Δίκαια διακρίθηκε αν και πιστεύω πως όλοι οι παίκτες βοήθησαν στον τομέα του ο καθένας ξεχωριστά.
-Πως αντιμετώπισε η ομάδα πέρσι το κακό της κομμάτι με την «κοιλιά» και το χαμένο Κύπελλο;
Για το Κύπελλο πιστεύω πως ήταν πολύ τυχερή η Αχαϊκή. Ήμασταν καλύτεροι τότε, πήραμε και κόκκινη ενώ προσπαθούσαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο μέχρι που φτάσαμε στα πέναλτι που παίζει ρόλο και η τύχη. Για το πρωτάθλημα, εμείς κάναμε σε κάθε ματς ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ίσως πεισμώσαμε και για το χαμένο Κύπελλο όταν η διαφορά πήγε στους πέντε βαθμούς και το «καθαρίσαμε» γρήγορα.
-Βλέπεις τον εαυτό σου με τη φανέλα της Παναχαϊκής στη Super League;
Το έχω πει και στο παρελθόν, πως είναι ένα από τα όνειρά μου να παίξω με την Παναχαϊκή στη μεγαλύτερη κατηγορία. Από το 2009 κιόλας το προσπάθησα με την ομάδα, φτάσαμε κάποιες φορές κοντά αλλά χωρίς επιτυχία. Ελπίζω να με ευλογήσει ο Θεός να το ζήσω.
-Έχεις δουλέψει με αρκετούς προπονητές στην καριέρα σου. Πως κρίνεις τον Σωκράτη Οφρυδόπουλο, μιας και είναι νέος σε αυτή τη θέση και βγάζει μια εικόνα ενός εξωστρεφούς ανθρώπου που ζει έντονα και με πάθος κάθε λεπτό;
Θεωρώ πως είναι ένας καλός και ανερχόμενος προπονητής. Είναι δουλευταράς και θέλει συνεχώς να βελτιωνόμαστε χωρίς να βάζει όρια σε ηλικίες. Έχει βοηθήσει πάρα πολύ όλα τα παιδιά να εξελιχθούν σαν ποδοσφαιριστές και άνθρωποι. Όσον αφορά το πάθος που έχει, πιο πολύ μας πωρώνει παρά μας αγχώνει αυτό και όταν φωνάζει, δε νομίζω πως το κάνει με άσχημο τρόπο. Ίσα-ίσα που όταν μας κάνει παρατηρήσεις το κάνει για να γίνουμε καλύτεροι στο παιχνίδι μας.
Στο Δασσύλιο με φόντο την αγαπημένη του πλέον Πάτρα...
-Εσύ σαν ποδοσφαιριστής, προτιμάς κάποιον προπονητή που έχει μπει στον κλάδο πρόσφατα σαν πρώην παίκτης ή κάποιον που έχει πιο πολύ τεχνογνωσία, λίγο πιο μεγάλο σε ηλικία; Για παράδειγμα Ζιντάν ή Μουρίνιο;
Αν πάρουμε σαν παράδειγμα τον κ. Οφρυδόπουλο, μιας και δεν έχει πολλά χρόνια που σταμάτησε, είναι πιο κοντά σε μας, ξέρει πως το ζούμε, τις ανησυχίες μας, πράγμα που μας βοηθάει πολύ σε σχέση με κάποιον άλλο ας πούμε πιο μεγάλο σε ηλικία.
-Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή που χρησιμοποιεί την ταχύτητα και την τεχνική του να επανέλθει από έναν σοβαρό τραυματισμό όπως εσύ;
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι το ψυχολογικό. Για μένα ήταν ακόμα χειρότερο γιατί το έπαθα σε μια χρονιά που ήταν η καλύτερή μου και συζητούσα με μεγάλες ομάδες για τη μεταγραφή μου. Στη συνέχεια δούλεψα, αν και έχω ένα παράπονο από τη συμπεριφορά τους τότε με την επιστροφή μου, αν και δεν είχα θέμα πχ στην ταχύτητα, όσο στην ψυχολογία.
Έχω παράπονο από τη συμπεριφορά της διοίκησης με την επιστροφή μου από τον τραυματισμό...
-Είπες ποτέ στη καριέρα σου «φτάνει τα παρατάω»;
Ομολογώ πως υπήρξαν τέτοιες στιγμές. Που είπα δεν αξίζει όλο αυτό που περνάμε και δεν ανταμειβόμαστε όσο αξίζουμε. Αλλά όταν αγαπάς κάτι δε το αφήνεις και το κυνηγάς.
-Σκεφτόσουν ποτέ πως θα μπορούσες να παίξεις σε μεγάλη ομάδα ή αν άλλαξε το σκεπτικό σου λόγω τραυματισμού; Επίσης, ποια ήταν η μεγαλύτερη ομάδα που σε προσέγγισε;
Μετά τον τραυματισμό, έπεσα πολύ και πίστευα πως δε θα μπορέσω να ξανακάνω πολλά από όσα έκανα. Ευτυχώς είχα άτομα που με στήριξαν και επανήλθα γρήγορα, όπως ο Γιώργος ο Ζαχαράτος, η κοπέλα μου που τώρα είναι γυναίκα μου και η οικογένειά μου όποτε ερχόταν εδώ. Όσο θυμάμαι, η ΑΕΚ ήταν από τις πιο μεγάλες που ρώτησαν για μένα πριν.
-Μπορεί να κάνουμε και λάθος, αλλά φαίνεται πως έχεις χάσει λίγο την εκρηκτικότητά σου σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Έχεις αλλάξει κάτι στον τρόπο παιχνιδιού σου;
Δεν πιστεύω κάτι τέτοιο. Στα εργομετρικά που κάναμε η ταχύτητα και η έκρηξη ήταν όπως παλιότερα. Τι να σου πω, δεν το βλέπω έτσι, ίσως και να είναι ο τρόπος του παιχνιδιού. Πέρσι δεν είχαμε χώρους να τρέξουμε, γιατί όλοι έπαιζαν μέσα στο τέρμα. Φέτος που τα πράγματα ίσως είναι διαφορετικά με 6-7 ομάδες, χώροι θα υπάρχουν.
-Έχεις παίξει σε πολλές θέσεις. Εσύ που προτιμάς να παίζεις, που νιώθεις πιο άνετα;
Όπου χρειαστεί ο κόουτς δεν έχω κανένα πρόβλημα. Εμένα προσωπικά μου αρέσει δεξιά, στη γραμμή, όπως τώρα.
-Κάποια στιγμή επί Τσιριμπή, σε είχε κατηγορήσει δημόσια πως είχες κάνει εκχώρηση χρημάτων από τη Λίγκα χωρίς να δικαιούσαι να σπάσεις το συμβόλαιό σου. Τι είχε γίνει τότε;
Από τη στιγμή που το δικαστήριο με δικαίωσε σε όλα, τι άλλο να πω; Τα συμβόλαια δεν σπάνε παράνομα. Είχα κάνει όντως εκχώρηση, αλλά τα χρήματα που πήρα ήταν ελάχιστα.
-Είχες μετανιώσει κάποια χρονιά που έμεινες;
Ναι έχω μετανιώσει που έμεινα το 2015. Είχα πιστέψει στη νέα αρχή της διοίκησης μετά την εποχή του Κούγια και έκανα λάθος που έμεινα τότε όπως αποδείχτηκε.
Έχω μετανιώσει που έμεινα το 2015. Είχα πιστέψει στη νέα αρχή της διοίκησης μετά την εποχή του Κούγια και έκανα λάθος που έμεινα...
-Υπήρξε ποτέ κάτι που να σε κάνει να σκέφτεσαι κάτι άλλο εκτός από το παιχνίδι όταν έμπαινες στο γήπεδο;
Μπορεί να μην είσαι ευχαριστημένος με κάτι ή να διαφωνείς με τον τρόπο σκέψης κάποιων διοικούντων, αλλά όταν μπαίνεις μέσα παίζεις για τη φανέλα. Η Παναχαϊκή δεν είμαι ούτε εγώ, ούτε εσύ. Η Παναχαϊκή έχει μια ιστορία ολόκληρη και εκπροσωπεί μια πόλη.
- Μιας και δεν είσαι Πατρινός, τι αντίκτυπο έχει το όνομα της Παναχαϊκής εκτός Πάτρας;
Από τότε που έκανα το βήμα, οι φίλοι μου δεν ήξεραν και πάρα πολλά, όπως και εγώ. Ο πατέρας μου θυμάμαι μου είχε πει πως είναι μια μεγάλη και ιστορική ομάδα, η πρώτη επαρχιακή που είχε βγει στην Ευρώπη και μου έδειξε το δρόμο. Πλέον, θεωρώ πως το όνομά της έχει ανέβει στα μάτια του κόσμου και πολλοί ποδοσφαιριστές με ρωτάνε για τη δουλειά που γίνεται και θα ήθελαν να έρθουν στην ομάδα.
-Αν και Θεσσαλονικιός, προτιμάς Θεσσαλονίκη ή Πάτρα;
Θεωρώ πως η Πάτρα είναι μια μικρογραφία της Θεσσαλονίκης. Γι’ αυτό μου άρεσε πολύ και η πόλη, οι αποστάσεις είναι κοντινές, υπάρχει η θάλασσα. Για παράδειγμα, Αθήνα δε θα μπορούσα να ζήσω. Εξάλλου, είναι και η γυναίκα μου από εδώ οπότε ερχόμουν ακόμα και όταν δεν έπαιζα. Αυτό που δε μου αρέσει εδώ και θέλω να πω είναι πως δε σε αφήνει κανείς να περάσεις όταν οδηγείς. Εγώ που τους αφήνω πάντα μου κορνάρουν και με χαιρετάνε! (γέλια)
-Πόσο εύκολο είναι κάποιος να ελπίζει πως μπορεί να ζήσει από το ποδόσφαιρο;
Είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες. Αν εξαιρέσουμε 3-4 ομάδες από τη Β’, βλέπουμε πως ακόμα και στην Α’ Εθνική υπάρχουν πολλά προβλήματα και πλέον πρέπει όλοι οι νέοι να δουλέψουν πολύ σκληρά για να φτάσουν στις μεγάλες ομάδες.
-Υπάρχει η τεχνογνωσία για να μπορέσει κάποιος να εξελιχθεί στην Ελλάδα χωρίς να φύγει για εξωτερικό;
Οργάνωση και τεχνογνωσία συναντάς σε πολύ λίγες ομάδες εδώ και ειδικά στη Β’ Εθνική όχι απλά σπάνιο, κάτι παραπάνω. Και γι’ αυτό το ξαναλέω οι δικοί μας μικροί είναι πολύ τυχεροί που έχουν τύχει σε αυτούς τους ανθρώπους στην ομάδα.
-Σε γενικότερη κουβέντα, πιστεύεις πως υπάρχουν παίκτες να αξίζουν 200 εκατ;
Η αλήθεια είναι πως σε μια Ευρώπη που είναι όντως σε οικονομική κρίση, είναι μεγάλη υπερβολή να ξοδεύονται τόσο μεγάλα ποσά για έναν ποδοσφαιριστή. Και μια ομάδα για να φτάσει σε τίτλους και ιστορία άλλες που είναι χρόνια στην κορυφή, δεν φτάνουν μόνο τα λεφτά. Παράδειγμα η Παρί τόσα χρόνια προσπαθεί για ένα Τσάμπιονς Λιγκ και ακόμα στα ίδια είναι.
-Εξωτερικό ποια ομάδα υποστηρίζεις;
Είμαι Ρεάλ λόγω Ρονάλντο. Όχι όμως του Κριστιάνο, αλλά του «χοντρού»! Τον θεωρώ τον καλύτερο επιθετικό που έχω δει και δε τον αλλάζω με κανέναν.
-Πως βιώνεις αυτή την αγάπη που σου έχει ο κόσμος της ομάδας;
Είναι ένας από τους λόγους που με κάνει και γυρνάω. Έχω δεθεί μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια και έχω αποδείξει και εγώ πως αγαπάω την ομάδα. Αν θυμηθείτε και τη χρονιά που η ομάδα έκανε καταπληκτική πορεία στα πλέι-οφ και εγώ μια από τις καλύτερες σεζόν μου, έμεινα εδώ με λιγότερα χρήματα παρά τις προτάσεις που είχα και από Α’ Εθνική. Και πέρσι βέβαια, ήμουν στον Απόλλωνα που έκανε πρωταθλητισμό στη Β’ και επέλεξα να έρθω εδώ μια κατηγορία πιο κάτω.
Ο κόσμος είναι ένας από τους λόγους που με κάνει και γυρνάω...
-Αν είχες μια ομάδα οργανωμένων εδώ, τι θα τους έλεγες;
Θα τους έλεγα να μη σταματήσουν να στηρίζουν την ομάδα που αγαπούν, γιατί και η αποχή τους κάποτε ήταν σαν στήριξη. Από πέρσι έχουν γυρίσει πάλι δίπλα μας και πιστεύω πως όσο περνάει ο καιρός θα έρχεται ολοένα και περισσότερος κόσμος. Αυτό που μου αρέσει πολύ, είναι πως πολλά μικρά παιδιά, σχολεία, ακαδημίες, μας στηρίζουν και δείχνουν πως η Πάτρα επιτέλους αγαπάει την Παναχαϊκή.
Να μη σταματήσει ο κόσμος να στηρίζει την ομάδα, γιατί και η αποχή του κάποτε ήταν σαν στήριξη (!!!)
-Για τα διαρκείας, τι έχεις να πεις σε όσους σκέφτονται να πάρουν, παρά την απουσία μεταγραφής-κράχτη;
Όλοι μέσα στο γήπεδο κρινόμαστε, είτε είναι κάποιος 16 είτε 40. Όλος ο κόσμος έχει καταλάβει πλέον πως η ομάδα βγάζει υγεία και γίνεται κάτι καλό. Θέλουμε τη στήριξή τους όχι γιατί έχουμε ένα μεγάλο όνομα, αλλά γιατί μπορούμε να βγάλουμε σαν ομάδα κάποιον. Και είναι περίεργο γιατί τόσα χρόνια λέγαμε να παίζουν τα δικά μας παιδιά και μόλις το κάναμε, ζητάμε να έρθει κάποιο «όνομα».
-Υπάρχει ματς που έχετε πει «πάμε να παίξουμε να μη φάμε πολλά»;
Όχι ποτέ. Σε κάθε αγώνα τουλάχιστον όσο ήμουν εγώ παίζαμε το παιχνίδι μας και προσπαθούσαμε να κερδίσουμε. Ακόμα και με αντιπάλους όπως η ΑΕΚ ή ο Ολυμπιακός, είχαμε τρία δοκάρια, το παλέψαμε στα ίσα και είχαμε τις ευκαιρίες μας.
-Πέρσι η ομάδα όπου πήγαινε την υποδέχονταν με ανθοδέσμες. Φέτος, στην πρώτη της έξοδο κόντρα σε μια γειτονική ομάδα είχαμε επεισόδια. Πιστεύεις θα έχουμε τέτοια στο πρωτάθλημα;
Δε νομίζω πως θα έχουμε παρόμοια σκηνικά. Στον Πύργο, εμείς δεν καταλάβαμε τι γινόταν απ’ έξω, μέχρι να ρίξουν χημικά σε σημείο να μην μπορούμε να αναπνεύσουμε. Σίγουρα μας προβλημάτισε όλο αυτό, γιατί δεν ξέραμε τι γίνεται, είχαν έρθει και γονείς και φίλοι από την Πάτρα να μας δουν και θορυβήθηκαν. Είναι άσχημο να συμβαίνουν τέτοια σκηνικά το 2017.
-Η εικόνα ιστορικών ομάδων όπως ο Ηρακλής σε προβληματίζει;
Σίγουρα είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις ιστορικά σωματεία σε αυτή την κατάσταση και πολλούς ποδοσφαιριστές να μένουν χωρίς δουλειά. Μια ομάδα σαν τον Ηρακλή έβγαλε καινούριο ΑΦΜ πριν 4 χρόνια και πλέον χρωστάει εκατομμύρια. Έχει δυστυχώς υποβαθμιστεί το προϊόν που λέγεται ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.
PgeOle App για PC
