Όταν λίγους μήνες πρίν, μου ζητήθηκε η υλοποίηση της σκέψης ενός βιβλίου-λευκώματος για τη Νίκη Προαστίου που φέτος συμπλήρωσε 50 χρόνια ζωής, δεν είχα φανταστεί ότι θα πέσω επάνω σε ένα... θησαυρό. Ότι θα μπορούσε στην ιστορία μιας ομάδας από την ευρύτερη περιοχή της βόρειας Πάτρας, να κρύβονται τόσα πολλά όχι μόνο για τον εν λόγω σύλλογο, αλλά και γενικότερα για την πόλη. Με μεγάλη μου έκπληξη και χαρά, είδα ξαφνικά μπροστά μου, τις παρακάτω αράδες: "...και κάπως έτσι, στις 13/3/1966, μπαίνουν μπροστά οι διαδικασίες για την ίδρυση σωματείου με την επωνυμία «Α.Σ. ΝΙΚΗ ΠΡΟΑΣΤΙΟΥ», με έμβλημα τη «Νίκη» και χρώματα το κόκκινο και το μαύρο, σε ένδειξη αγάπης στο μεγάλο τους ίνδαλμα, την Παναχαϊκή!". Είναι γνωστό ότι για χρόνια η ομάδα της ΠΓΕ αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για την πλειοψηφία όχι μόνο των κατοίκων της πόλης αλλά ακόμη και του Νομού και εκτός συνόρων. Ότι απο αυτήν "γεννήθηκαν" οι περισσότερες ομάδες (ΝΟΠ, Ολυμπιάδα κ.ο.κ) και αναπτύχθηκε ο αθλητισμός της Πάτρας σε ευρύτερη μορφή, αλλά ομολογώ πως για τους "κοκκινόμαυρους" από τα Μποζαΐτικα, δεν γνώριζα ότι υπήρχε όντως σχέση και "δέσιμο", πέρα από διάσπαρτες φήμες. Ακόμη και στο πέρασμα των χρόνων, η προσπάθεια των ανθρώπων της ομάδας να παραμείνουν σε επαφή με το... ίνδαλμα τους, ήταν εμφανής, αν και η αλήθεια είναι ότι πολλοί προσπάθησαν να αποσοιωπήσουν και να μειώσουν αυτή τη σχέση. Όπως και να' χει, πλέον η Νίκη έχει το δικό της βιβλίο και εκεί καταγράφεται στους αιώνες το πως ξεκίνησαν όλα, απο ποια αφορμή και που θα καταλήξουν, αφού η ιστορία θα συνεχιστεί να γράφεται για την "θαυμάστρια" της "βασίλισσας" από τα βόρεια.
Κυκλοφόρησε λοιπόν το λεύκωμα για τα 50 χρόνια της Νίκης Προαστίου. Στις 200 σελίδες του, θα δει κανείς σπάνιες φωτογραφίες από μια άλλη Πάτρα, από ένα άλλο ποδόσφαιρο, από μια άλλη εποχή. Από τις αλάνες του 1966, τα ξερά γήπεδα και τις προσπάθειες των "ροσονέρι" να δημιουργήσουν από το μηδέν μια ομάδα στα πρότυπα -του δυνατού βεβαίως- της μεγάλης αγάπης των ανθρώπων που οραματίστηκαν μια "κοκκινόμαυρη" αρμάδα να σαρώνει τα τοπικά γήπεδα, όπως η μεγαλη Παναχαϊκή τα γήπεδα της Ελλάδας...
Λίγα χρόνια μετά, θα γίνει και η πρώτη μεταγραφή από τη Νίκη στην Παναχαϊκή (!), όταν ο τερματοφύλακας Π. Γουργουρίνης θα μετακομίσει από το Προάστιο στην Αγυιά και την μεγάλη Κυρία της πόλης (1971-72)...
"...και κάπως έτσι, στις 13/3/1966, μπαίνουν μπροστά οι διαδικασίες για την ίδρυση σωματείου με την επωνυμία «Α.Σ. ΝΙΚΗ ΠΡΟΑΣΤΙΟΥ», με έμβλημα τη «Νίκη» και χρώματα το κόκκινο και το μαύρο, σε ένδειξη αγάπης στο μεγάλο τους ίνδαλμα, την Παναχαϊκή!"
Αντίθετο "δρομολόγιο" πραγματοποίησε το 1977 ο Πέτρος Λεβεντάκος, σαν προπονητής, όταν στην παρθενική παρουσία της Νίκης στην Α' Κατηγορία, προσέφερε εθελοντικά (!!!) τις υπηρεσίες του για όσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε ο σύλλογος των Μποζαϊτίκων...
Ξετυλίγοντας το κουβάρι, θα δείτε τις υπεράνθρωπες προσπάθειες η ομάδα να αποκτήσει το σπίτι της, που θα ευοδωθούν το 1982, τις πρώτες ομάδες παίδων και εφήβων, τα πρώτα μεγάλα ντέρμπι της Μεγάλης Παρασκευής (!) και τα χρόνια να περνούν σαν νερό με τα τμήματα να αυξάνονται (π.χ. μπάσκετ). Mετά την έλευση του 21ου αιώνα, όπου στα πρώτα του χρόνια (2006) ήρθε ο χαμένος τελικός του Κυπέλλου Ερασιτεχνών (1-0 από το Ζαβλάνι) μέσα στην έδρα των θρύλων, την Αγυιά αλλά και την μετάβαση γύρω στο 2007 του συλλόγου, στο κομμάτι των ακαδημιών, όπου και με την άτυπη βοήθεια της "βασίλισσας" (διάλυση των ακαδημιών από την Ερασιτεχνική και μετάβαση των παιδιών σε Δαβουρλή και Προάστιο από την ΠΑΕ) δημιούργηθηκε ο σημερινός κολοσσός που επεκτείνεται ακόμη και εκτός συνόρων...
Ομάδες σαν τη Νίκη έρχονται να μας θυμήσουν την σπουδαιότητα του συλλόγου της Παναχαϊκής που φέτος συμπληρώνει 125 χρόνια και αποτελεί πηγή έμπνευσης για χιλιάδες ανθρώπους. Κάποια οράματα υλοποιήθηκαν, κάποια όχι. Ένα από αυτό έχει γεννηθεί στα Μποζαΐτικα. Και όσο πιο ψηλά πάει η ομάδα του Προαστίου, τόσο πιο γνωστή θα γίνει η "μητρική" σχέση που δένει τις δύο ομάδες της Πάτρας. Και κυρίως, το πως λειτούργησε η ομάδα της Αγυιάς, σας... φάρος έμπνευσης (!!!)
PgeOle App για PC
