ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΒΟΛΕΪ

Ένας «κοκκινόμαυρος» Μίδας, αναζητά την… Α1’

Είναι κάποιοι άνθρωποι που έχουν το… άγγιγμα του Μίδα. Την ικανότητα να μετατρέπουν σε χρυσό ότι και αν πιάσουν στα χέρια τους, ασχέτως συνθηκών… Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Κυριάκος Κοκόλας. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που όσο και αν δεν το επιδιώκει, βρίσκετε μονίμως στο μάτι του κυκλώνα. Ένα παιδί, που… κόλλησε το «κοκκινόμαυρο» μικρόβιο και κατάφερε να δημιουργήσει την δική του ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία της μεγαλύτερης ομάδας της πόλης…
Ένας «τρελός» εραστής του βόλεϊ, που κατάφερε να κάνει την Παναχαϊκή την ΚΟΡΥΦΑΙΑ ομάδα της Πελοποννήσου για 4 χρόνια και αυτό ήταν και η αιτία της αποπομπής του, αφού τα επιτεύγματα λίγων χρόνων, για άλλους δεν γίνονται πράξεις σε μια ολόκληρη ζωή…
Όμως η πορεία του είναι πολύ πιο δύσκολο να ανακοπεί. Γι’ αυτό και ο «κοκκινόμαυρος Μίδας», δεν θα μπορούσε να λείψει από το φαινόμενο που λέγεται «ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ Γ.Ε.»…

Από την πρώτη επίσκεψη στην Αγυιά, τα 6 παιδάκια που έγιναν 30, την Α2’ με την ανδρική ομάδα της «βασίλισσας» και παράλληλα τις κούπες σε Παίδες (2011), Εφήβους (2012, 2013) και Γυναίκες (2014), το «pgeole» ήταν εκεί. Να ζει από κοντά την «κοκκινόμαυρη» ιστορία, πέρα από ότι επίτασσε το συμφέρον και οι «ανώτεροι». Πλάι στον Παυλόπουλο, τον Μαυραγάνη, τον Καραμπέρη, τον Παπαδόπουλο, τον Αεράκη, τον Ναραζάνι, τον Εμράχ, τον Ζαπάντη, τον Νούλα, την Σωτηρίου, την Ζήκου και την Ζερδεβά…

Στην Αγυιά, το "σπίτι" του, χαλαρός με τα 4 τρόπαια....

Στην Αγυιά, το "σπίτι" του, χαλαρός με τα 4 τρόπαια....

Το «Pge Ole» μίλησε με τον Κυριάκο Κοκόλα σε μια… ιδιαίτερη συνέντευξη, μάθημα ιστορία για όσους δεν ζουν τα κατορθώματα των «ροσονέρι».

Ερ: Πες μας λίγο για το πώς ξεκίνησες, τα πρώτα σου βήματα…
Κυριάκος Κοκόλας: «Ξεκίνησα 5 χρονών από τις ακαδημίες της Ολυμπιάδας και εκτός από μια παύση το 2012 σαν παίκτης, είναι η μόνη ομάδα που έχω παίξει. Αρχικά έπαιζα μπάσκετ και στο διπλανό γήπεδο έκαναν προπόνηση οι γυναίκες της Ολυμπιάδας, στα ανοικτά στη Φωκαίας και μάζευα τις μπάλες. Στη συνέχεια, είχα γυμναστή τον Γιώργο Χριστόπουλο στο σχολείο και αυτός μας «τράβηξε» στην Ολυμπιάδα για βόλεϊ. Ήμασταν στο 15ο Δημοτικό, κάτω από τον Αγ. Αντρέα το νοσοκομείο. Μας έφτιαξε σχολικές ομάδες, ήταν ο 1ος προπονητής μου και ξεκίνησα με ενθουσιασμό. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με τίποτα άλλο. Μου αρέσουν όλα τα αθλήματα, αλλά με κέρδισε το βόλεϊ. Έχω παίξει ποδόσφαιρο (Πάτραι-Ολυμπιακός Π.), έχω κάνει στίβο (Έσπερο Π.) και κολύμβηση (ΝΟΠ).»

Ερ: Πασαδόρος πως προέκυψες; Έτσι ξεκίνησες;
Κ.Κ.: «Όχι. Ξεκίνησα ακραίος, έγινα διαγώνιος και μετά πασαδόρος. Γύρισα για λίγο διαγώνιος, αλλά ο Δαρείος στην Γ’ Εθνική, αποφάσισε να με γυρίσει μόνιμα σε πασαδόρο. Εγώ επιθετικός προτιμούσα και αυτό φαινόταν από τα πρώτα χρόνια, αφού ακόμη και σαν πασαδόρος, αντί για πάσες, κάρφωνα (!!!), μέχρι που συνειδητοποίησα τι ακριβώς είναι ο πασαδόρος και άλλαξα μυαλό. Μετά την Γ’ Εθνική, έπαιξα 5 χρόνια στο τοπικό πάσα και αυτό ήταν μεγάλο σχολείο, αλλά ακόμη μεγαλύτερο ήταν στην Παναχαϊκή με προπονητή τον Άρη Αγγελόπουλο. Εκεί είχα κίνητρο να πρωταγωνιστήσω, είχα πάθος για να κερδίσω θέση βασικού. Βέβαια αυτό το πάθος μου το έβγαλε πολύ και ο κόσμος.»

Ερ: Η σχέση σου με την προπονητική ποια είναι; Πως ξεκίνησες;
Κ.Κ.: «Από αυτό βγάζω χαρτζιλίκι. Ξεκίνησε το 2005, όταν αυτοπροτάθηκα στην Ολυμπιάδα μέσω του Τζουβέκα. Ξεκίνησα στις ακαδημίες, ανέλαβα Παγκορασίδες-Κορασίδες, με τις οποίες σε τρία χρόνια, έπαιξα τρία «final-4» Πελοποννήσου.»

με καμάρι κρατώντας τις 4 κούπες με την ΠΓΕ σε 4 χρόνια (!!!)

με καμάρι κρατώντας τις 4 κούπες με την ΠΓΕ σε 4 χρόνια (!!!)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΓΕ, ΜΕΣΩ ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ…
Ερ: Η Παναχαϊκή προπονητικά πως προέκυψε;
Κ.Κ.: «Το 2008 η Ολυμπιάδα αποφάσισε πως δεν με θέλει στο δυναμικό της και η Λούλα (σ.σ. Τριανταφυλλοπούλου) με πρότεινε στην Παναχαϊκή και τον Άρη (σ.σ. Αγγελόπουλο) που ήταν υπεύθυνος ακαδημιών. Συμφώνησα για τα τμήματα Εφηβικού, Παιδικού και Παμπαίδων. Στην αρχή δεν υπήρχε καλό κλίμα στην Παναχαϊκή, βρήκα μόνο 6 παιδιά και προσπάθησα να μαζέψω παιδάκια και με την βοήθεια από την ίδια την ομάδα, τα ίδια τα παιδιά των τμημάτων. Επειδή ήμουνα πολύ κοντά σε ηλικία, καταφέραμε να φτιάξουμε κάτι καλό. Τελευταίος ήταν ο Δημήτρης ο Παπαδόπουλος, που είχε αποχωρίσει και τον θεωρώ μεγάλο ηγέτη και… αρχηγάρα.»

Ερ: Πως «κόλλησες» με το αντρικό της ΠΓΕ;
Κ.Κ.: «Παρακολουθούσα τις προπονήσεις του Άρη και μετά το διαζύγιο με την Ολυμπιάδα, είχα κίνητρο να δω παίκτες που θαύμαζα και έπαιζαν στην Παναχαϊκή (Κοβάτσεφ, Μαυρομάτη, Μπασούκα). Πάντα είχα μαζί μου τον σάκο μου και όταν κάποια στιγμή τραυματίστηκε ο ένας πασαδόρος της ομάδας (και αργότερα ο άλλος), μπήκα στην ομάδα για να βοηθήσω. Άρπαξα την ευκαιρία να ενταχθώ στην ομάδα και όταν επέστρεψαν τα παιδιά, έμεινα κανονικά να βοηθάω στην προπόνηση, είτε σαν ακραίος, είτε όπου αλλού χρειαζόμουνα. Την επόμενη χρονιά, λόγω των προβλημάτων η ομάδα παραλίγο να μην κατέβει στο πρωτάθλημα. Μου έκανε τότε πρόταση ο Θανάσης ο Μπακουλόπουλος και έτσι ήρθα στην ομάδα με υποσχετική για ένα χρόνο. Εκεί που δεν μπορούσα να παίξω στη Β’ Εθνική, έγινα βασικός στην Α2’ (!!!)»

Η Α2’ με την ΠΓΕ, ήταν η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών…

Ερ: Πως ήταν η εμπειρία;
Κ.Κ.: «Θεωρώ αυτή ήταν η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών για την Παναχαϊκή. Μπήκαν άτομα με ενθουσιασμό, έγινε «πάντρεμα» μεγάλων-μικρών –υπήρχε βεβαίως και γκρίνια λόγω απειρίας-, αλλά με πρωτεργάτες τους Παναγιώτη και Μένιο Ρουμελιώτη και τον Βουκ (σ.σ. Μεντένιτς), προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ένα καλό σύνολο και μέχρι τον Δεκέμβρη όλα ήταν τέλεια. Μετά και το «2» στην Παλήνη που βρεθήκαμε στην δεύτερη θέση, μέχρι και την άνοδο σκεφτόμασταν. Μετά την αλλαγή του χρόνου, άρχισαν τα οικονομικά προβλήματα, αρχίσαμε να πέφτουμε και τελικά απλά σώσαμε την χρονιά. Είχαμε και πολύ κακή διαιτησία που έκρινε μερικά αποτελέσματα, ενώ εμείς προσπαθούσαμε να ορθοποδήσουμε. Μεγάλο σχολείο εκείνη η χρονιά για εμένα. Το καλύτερο… Έμαθα πολλά και εκτός από αγωνιστικά, «έκλεβα» και πολλά πράγματα από τον Άρη. «Βάλε το χέρι σου εδώ» και η μπάλα να έρχεται ακριβώς εδώ (!!!) Αξέχαστη χρονιά και για ακόμη έναν λόγο, που έπαιξα αντίπαλος με τον τεράστιο Νίκο Σαμαρά που ήταν τότε στον Μίλωνα.»

Ερ: Τι έγινε και δεν παρέμεινες στην Παναχαϊκή σαν παίκτης;
Κ.Κ.: «Δεν συνέβη κάτι με την Παναχαϊκή, απλά ο Δαρείος επέμενε να επιστρέψω στην Ολυμπιάδα και αναγκαστικά γύρισα.»

Εκπληκτική φάση με τον Κοκόλα να ξαπλώνει για την πάσα και τον Μούρτζη να "πετάει" από πάνω του (Παναχαϊκή-Επίκουρος)

Εκπληκτική φάση με τον Κοκόλα να ξαπλώνει για την πάσα και τον Μούρτζη να "πετάει" από πάνω του (Παναχαϊκή-Επίκουρος)

ΟΙ 4 «ΚΟΥΠΕΣ» ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΕΖΗΣΑ…
Ερ: Πάμε στα… τρόπαια. Πρώτη χρονιά και πρωτάθλημα με το Παιδικό. Πες μας λίγα λόγια;
Κ.Κ.: «Αρχικά να πω πως εγώ ήρθα στην Παναχαϊκή για να αναβαθμίσουμε τις ακαδημίες. Την πρώτη χρονιά αρχίσαμε να μαζί με τα παιδιά να συσπειρωνόμαστε, να δυναμώνουμε και μαζεύτηκαν στην ομάδα ακόμη και αυτοί που είχαν φύγει. Τα παιδιά από 6 έγιναν 30 (!) Ήρθαν και φοιτητές στους εφήβους, που έπαιζαν σε άλλες ομάδες, άρχισε έτσι να υπάρχει κίνητρο. Η ομάδα άρχισε να διεκδικεί πράγματα. Στο παιδικό είχαμε στόχο την κορυφή γιατί ξέραμε ότι είχαμε καλή ομάδα, ενώ στο εφηβικό υπήρχε μπροστά μας μια πολύ δυνατή ΕΑΠ με παίκτες διεθνείς (Ασπιώτη, Π.Παπαδόπουλο, Μακρυγιάννη κ.ο.κ). Αλλά και εκεί ήταν ένα φανταστικό «final-4» που παίξαμε τελικό και τερματίσαμε 2οι…
Μετά πάμε στους ομίλους του παιδικού. Ξεκινάμε με ήττα από την ΕΑΠ. Περνούσαν οι 3 πρώτοι και ο καλύτερος δεύτερος. Χάνουμε λοιπόν με 3-1 σετ από την ΕΑΠ και στην Αγυιά, -θα το θυμάμαι αιώνια-, σε γεμάτο γήπεδο, χάνουμε το 1ο σετ 25-18 και τα κάνουμε όλα άνω-κάτω. Αλλάζω το σύστημα, βάζω κέντρο τον Παπαδόπουλο και διαγώνιο τον Μαυραγάνη, και με έναν εκπληκτικό πραγματικά Μαυραγάνη κερδίζουμε 3-1 (!!!)»

Το παιχνίδι με την ΕΑΠ στο Παιδικό στην Αγυιά (2011), θα το θυμάμαι αιώνια...

Ερ: Ήταν τότε που έγινε το επεισόδιο με την σκάλα και την τιμωρία 1 αγωνιστικής;
Κ.Κ.: «Ναι, αλλά θεωρώ ότι αυτά που ειπώθηκαν τότε, δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια. Ουδέποτε θα άφηνα να χτυπήσουν αντίπαλο παίκτη. Ο διαιτητής έδωσε 8 ανύπαρκτα φιλέ στον Παπαδόπουλο και έτσι ξεκίνησαν όλα. Μετά παίξαμε με τον Κόροιβο στα Λεχαινά, που επί 3 χρόνια τους αποκλείαμε στους ημιτελικούς (!). Εκεί με το σερί του Παυλόπουλου που από 24-19, νικήσαμε 26-24 και περάσαμε στον τελικό. Στο γήπεδο στην Αρχαία Ολυμπία, πραγματικό κουκλί, το οποίο θα ήταν άδειο χωρίς τον κόσμο της Παναχαϊκής. Εκεί ήταν λες και δεν υπήρχαμε. Όλοι έλεγαν ότι η ΓΕΜ θα νικήσει εύκολα 3-0 αλλά δεν είχαμε πει την τελευταία μας λέξη. Η ομάδα έδειξε χαρακτήρα και κερδίσαμε 3-1 σετ και πήραμε τον 1ο τίτλο. Και πήγαμε και στο πρώτο πανελλήνιο σαν Παίδες».

Ερ: Πως ήταν η αίσθηση του τίτλου;
Κ.Κ.: «Σαν 5χρονο παιδί. Αυτό σκέφτομαι και τώρα που μιλάμε, ήταν φανταστική αίσθηση. Όσο εύκολο φαντάζει, τόσο δύσκολο είναι. Δεν ήταν απλά ένα κύπελλο, αλλά και η συνέχεια, που σαν εμπειρία της πρώτης χρονιάς στην Παναχαϊκή, ήταν η πιο δύσκολη. Γιατί πήγαμε στο Πανελλήνιο, διεκδικούσαμε διάκριση και βρεθήκαμε με μια πολύ καλή ομάδα, αντί για το γήπεδο, στο… νοσοκομείο. Πραγματικά δεν ενδιέφερε η ομάδα, αλλά μόνο ο αθλητής μου, μόνο ο Καραμπέρης. Μας έκανε πιο δυνατούς για τη συνέχεια εκείνο το περιστατικό. Θέλω να τονίσω και την παρουσία του Νικολάου, ενός παιδιού από το μπάσκετ της Παναχαϊκής που λόγω παρέας βρέθηκε στο βόλεϊ και κατάφερε να αγωνίζεται βασικός στην ομάδα».

Πίσω από τα τρόπαια, μπροστά από το σήμα της Παναχαϊκής...

Πίσω από τα τρόπαια, μπροστά από το σήμα της Παναχαϊκής...

Ερ: Και συνεχίζουμε με τον 1ο τίτλο στο εφηβικό…
Κ.Κ.: «Και τα 3 χρόνια η ΕΑΠ ήταν το φαβορί. Εμείς γινόμασταν δυνατοί, αποκτήσαμε «καρδιά πρωταθλητή» και βρεθήκαμε πάλι στα Λεχαινά με έναν δυνατό Κόροιβο με παιδιά που έπαιζαν στην Α2’, αλλά και πάλι δεν μας κέρδισαν. Πήγαμε στον τελικό με την ΕΑΠ, στο ουδέτερο της Περιβόλας. Πήγαμε ως αουτσάιντερ, αλλά δώσαμε όρκο πίστης να το ευχαριστηθούμε, αυτή ήταν η οδηγία. Όταν ο άλλος είναι «καλύτερος», θες πάντα να αποδείξεις ότι εσύ είσαι καλύτερος από αυτόν. Και μάλιστα με αντίπαλο έναν προπονητή από την Α1’ (σ.σ. Χριστόπουλο). Τον πρώτο μου προπονητή».
Μην λέμε ψέματα, παίζαμε σε ένα γήπεδο κατάμεστο. Ούτε σε παιδικά, ούτε σε εφηβικά γεμίζει το γήπεδο. Πουθενά στον κόσμο.

Ερ: Φοβήθηκες ότι δεν θα το πάρεις;
Κ.Κ.: «Σκεφτόμουνα μόνο την ομάδα μου, τι οδηγίες να δώσω, πώς να αντιμετωπίσουμε τον αντίπαλο. Μην λέμε ψέματα, παίζαμε σε ένα γήπεδο κατάμεστο. Ούτε σε παιδικά, ούτε σε εφηβικά γεμίζει το γήπεδο. Πουθενά στον κόσμο. Καταφέραμε να πάρουμε το εφηβικό και πήγαμε πάλι Πανελλήνιο. Εκεί μας βοήθησε πολύ ο Άρης (σ.σ. Αγγελόπουλος). Και να φανταστείς ότι κάθε αγωνιστική παίζαμε με διαφορετικούς παίκτες».

Μετά το 2-0 σετ, το πώς «γύρισε» το παιχνίδι, το χρωστάω στον Θεό και την Παναγία...

Ερ: Πάμε στην «τελευταία» χρονιά;
Κ.Κ.: «Και φτάνουμε στην τελευταία χρονιά. Αλλάζει η διοίκηση, μπαίνω προπονητής στην οικογένεια Ρουμελιώτη, αλλά ζούσαμε με ψευδαισθήσεις, με υποσχέσεις και έτρεχα μόνος μου την ομάδα. Πάλι η ΕΑΠ φαβορί, με παιδιά που παίζουν στο τοπικό μεν αλλά σε αντρικό επίπεδο. Παίζουμε τον ημιτελικό με την Ολυμπιάδα, λειψοί, χωρίς τον Παπαδόπουλο που ήρθε στον τελικό λόγω στρατού, χωρίς τον Νικολάου που και αυτός πήρε άδεια από τον προμηθέα μόνο για τον τελικό και μένουμε χωρίς κέντρο. Παίξαμε με λύσεις ανάγκης, τον Μικρώνη και τον Μαυρογιώργη. Μετά το 2-0 σετ, το πώς «γύρισε» το παιχνίδι, το χρωστάω στον Θεό και την Παναγία. Δεν το πίστευα ότι το κάναμε 2-2 σετ και από 14-8, νικήσαμε με 17-15 και πήγαμε στον τελικό. Άλλαξε η ψυχολογία μας. Θέλαμε νίκη με την ΕΑΠ. Είμαστε μπροστά με 2-0, ισοφαρίζουνε 2-2 σετ και εμείς κερδίζουμε 3-2. Εμείς οι χοντροί, οι κοντοί και οι άσχετοι. Με διαφορά ο καλύτερος μου τίτλος στην Παναχαϊκή».

...για τους ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ

Η φωτογραφία των ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ του εφηβικού...(2013)

ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΡΙΚΟ….
Ερ: Εκείνη την Τετάρτη του… κυπέλλου, για πολλούς «χρεώθηκες» τον δικό σου τίτλο και τον αποκλεισμό των ανδρών από την Κηφισιά, όπου όλος ο κόσμος ήρθε από την Αγυιά, στον Αγ. Διονύση.
Κ.Κ.: «Δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο. Δεν το ξέρω. Και τις 2 ημέρες έφτασαν στα αυτιά μου διάφορα, όπως ότι δεν ήθελαν τη νίκη οι ιθύνοντες, αφού ψάχνανε τρόπο να με διώξουνε».

Οι ιθύνοντες, ψάχνανε τρόπο να με διώξουνε...

Ερ: Άρα λες ότι ήταν ειλημμένη απόφαση;
Κ.Κ.: «Ναι. Το ότι πήγαμε για φαγητό με την Ερασιτεχνική ήταν απλά πρόφαση».

Ερ: Τι ακριβώς συνέβη; Δεν απέκρυψες ότι θα πήγαινες για φαγητό με την Ερασιτεχνική, αν και υπήρχε πρόταση από την διοίκηση του βόλεϊ;
Κ.Κ.: «Το μοναδικό μας μπόνους σαν ομάδα ήταν αυτές οι γιορτές. Πρώτα πήγαμε στον κ. Βυθούλκα, όπου μας προσέγγισε μέσω του πατέρα του Παυλόπουλου. Πριν από την Ερασιτεχνική. Δεν υπήρχε θέμα. Αντίθετα είπαμε με τα παιδιά να πάμε τελευταία στον «Μικρό Πρίγκηπα» για να γιορτάσουμε μαζί με τους μεγάλους, να το χαρούμε όλοι παρέα. Τίποτα δεν έγινε σκόπιμα. Ούτε ρουφιάνος της Ερασιτεχνικής είμαι. Ακούστηκε και αυτό. Όπως κάθε χρόνο, μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου, η Ερασιτεχνική μας έκανε το τραπέζι. Στην τελική όλοι ανήκουμε στο ίδιο σωματείο και αυτό λέγεται ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ».

Η ομάδα (εφηβικό) έφτασε στο καλύτερο σημείο, είχε μόνο επιτυχίες. Κανείς δεν μπορεί να μου καταλογίσει τίποτα...

Ερ: Πες μας λίγο για την απόλυση. Τι συνέβη, πως το έμαθες;
Κ.Κ.: «Με κάλεσε ο Παναγιώτης και με ενημέρωσε πως «ο Νίκος είναι ανένδοτος, δεν θέλουμε να συνεχίσεις». Δεν μπήκα στην διαδικασία να απαντήσω σε όσα ειπώθηκαν. Δεν υπήρχε λόγος. Η ομάδα έφτασε στο καλύτερο σημείο, είχε μόνο επιτυχίες. Κανείς δεν μπορεί να μου καταλογίσει τίποτα. Ακόμη και ο ισχυρισμός του Νίκου (σ.σ. Ρουμελιώτη) ότι δεν έκανα σωστά την δουλειά μου, ήταν μια απόφαση που την σέβομαι, αλλά θεωρώ ότι ήταν σε λάθος χρονικό σημείο».

Ερ: Σε πείραξε που δεν πήγες στο Πανελλήνιο;
Κ.Κ.: «Ναι με πείραξε. Ήταν κόπος τριών χρόνων. Ήταν τα παιδιά μου. Και ξεκαθαρίζω ότι ουδέποτε επηρέασα έστω και ένα παιδί να μην συμμετέχει στο Πανελλήνιο. Το χρεώθηκα όμως και αυτό. Αντίθετα να ξέρεις, προσπάθησα να αντιστρέψω την γνώμη κάποιων που δεν ήθελαν».

Ερ: Τι αισθανόσουν τότε; Σε έπνιγε το δίκιο;
Κ.Κ.: «Είχα μεγάλη πικρία, θεωρούσα ότι όλο αυτό ήταν πολύ άδικο».

Ερ: Τι αποτέλεσμα βγήκε από όλο αυτό;
Κ.Κ.: «Τελικά αυτό με βοήθησε, λειτούργησε προς το καλύτερο. Εισέπραξα μεγάλη αγάπη από τον κόσμο και βοήθεια. Ξαφνικά ένα ολόκληρο γήπεδο φώναζε το όνομα μου, χωρίς να είμαι κάποιος. Με έκαναν μάγκα. Με έκαναν να τα δω όλα διαφορετικά, να θέλω να συνεχίσω, αν τα κάνω όσο καλύτερα μπορώ».

Ξαφνικά ένα ολόκληρο γήπεδο φώναζε το όνομα μου, χωρίς να είμαι κάποιος. Με έκαναν μάγκα…

Ερ: Υπάρχουν ευθύνες στην οικ. Ρουμελιώτη ή όχι;
Κ.Κ.: «Θεωρώ πως ναι. Εγώ πίστευα ότι ο Νίκος θα είχε άλλες αντιλήψεις, προς το καλύτερο, αλλά εισέπραξα ότι αυτό δεν ισχύει. Ίσως να προσπαθεί για το καλύτερο, αλλά αυτό είναι χωρίς αποτέλεσμα. Διαλύθηκαν οι ακαδημίες μας και αυτό του το καταλογίζω. Ήταν μια μεγάλη προσπάθεια και σε μια νύχτα διαλυθήκανε όλα. Πάντως να ξέρεις, δεν έχω τίποτα μαζί τους, το αντίθετο».

Ο Νίκος Ρουμελιώτης ίσως να προσπαθεί για το καλύτερο, αλλά αυτό είναι χωρίς αποτέλεσμα

Ερ: Κεφάλαιο «Αστέρια Αχαΐας». Κατηγορήθηκες για απληστία;
Κ.Κ.: «Άκου. Δέχομαι πρόταση από τον Χρήστο Σαράντη και τους Άγγελο και Θάνο Τσάμη για να φτιάξουμε ακαδημίες βόλεϊ στην Κ. Αχαγιά για πρώτη φορά. Παίρνω απόφαση να ξεκινήσω χωρίς να υπάρχει πρόβλημα ούτε από την Παναχαϊκή, ούτε από την δική τους.
Αυτό δεν ισχύει. Το βόλεϊ είναι η δουλειά μου, ζω από αυτό και ξεκίνησα τις ακαδημίες με τα Αστέρια, γιατί κανένας άλλος δεν μπορούσε να το κάνει. Πήγαινα Πατρα-Αχαγιά 4 φορές την εβδομάδα. Πήρα το ρίσκο και ξεκινήσαμε. Φτάσανε τα 85 κορίτσια και λειτουργούν σε πολύ καλό επίπεδο οργανωτικά και διοικητικά γιατί το αγαπάνε. Θέλω να τους πω ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου. Ήμουν σε τρία στρατόπεδα και μπορεί να μοιάζει δύσκολο, αλλά κάθε φορά έμπαινα σε κάθε στρατόπεδο με την φιλοσοφία της κάθε ομάδας».

Ο Κυριάκος Κοκόλας με τον Θάνο Τσάμη, που είναι η "ψυχή" των Αστεριών

Ο Κυριάκος Κοκόλας με τον Θάνο Τσάμη, που είναι η "ψυχή" των Αστεριών

Ερ: Πως πήρες την απόφαση να γυρίσεις για τις γυναίκες;
Κ.Κ.: «Λόγω της στήριξης της Ερασιτεχνικής. Ακούγονται πολλά, ότι δεν είναι σωστοί, αλλά εμένα με βοήθησαν πολύ και ότι έχουν πει το έχουν κάνει. Προσπαθούν για το καλύτερο. Σίγουρα μπορούν να δώσουν πολλά περισσότερα. Γύρισα γιατί αγαπάω τον κόσμο, αγαπάω το γήπεδο και θεωρώ ότι με έχουν αγαπήσει και αυτοί».

Γύρισα γιατί αγαπάω τον κόσμο, αγαπάω το γήπεδο και θεωρώ ότι με έχουν αγαπήσει και αυτοί

Ερ: Πόσο δύσκολο ήταν να αναλάβεις το τμήμα μετά τον υποβιβασμό;
Κ.Κ.: «Το πρώτο που έκανα ήταν να μιλήσω με όλα τα κορίτσια της ομάδας και να δω τι θέλουν αυτές και τι θέλει η ομάδα. Στόχος μου ήταν να μείνουν όλες, να πεισμώσουν για να ανέβει η ομάδα ξανά. Αρχίσαμε δουλειά, παίξαμε πολλά φιλικά με ΕΑΠ, Ολυμπιάδα, Απόλλωνα, Μεσολόγγι και κάθε φορά ανεβάζαμε επίπεδο. Αυτό φάνηκε και στο κύπελλο με τον Ιωνικό. Στο τοπικό δυστυχώς το επίπεδο ήταν χαμηλό και γνωρίζαμε ότι στα μπαράζ ανόδου θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια καλή και δυνατή ομάδα, τον Παμβοχαϊκό, που ήταν αήττητη στον άλλο Όμιλο»..

Περήφανος ο Κοκόλας για έναν ακόμη τίτλο...

Περήφανος ο Κοκόλας για έναν ακόμη τίτλο...

Ερ: Περίμενες τον τίτλο να έρθει χωρίς ήττα; Είναι σημαντικό ότι μείνατε αήττητες...
Κ.Κ.: «Ναι ήταν σημαντικό, γιατί το πρωτάθλημα είχε χαμηλό επίπεδο και δεν υπήρχε κάποια ομάδα που να είναι καλύτερη μας. Αυτό προσπάθησε να το περάσω και στα κορίτσια».

Φυσικά θα ήθελα να δω κάποια στιγμή την γυναικεία ομάδα και στην Α1’

Ερ: Ποια είναι τα επόμενα βήματα της ομάδας;
Κ.Κ.: «Είναι νωρίς για να πούμε για την επόμενη χρονιά. Θα θέλαμε πολύ να ανέβουμε κι άλλη κατηγορία, αν αυτό γίνει αμέσως, καλώς να ορίσει. Τα κορίτσια πρέπει να ανέβουν κι άλλο επίπεδο. Να παραμείνουν μαχητικές όπως φέτος που δεν παράτησαν κανένα παιχνίδι. Φυσικά θα ήθελα να δω κάποια στιγμή την ομάδα και στην Α1’, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Στόχος λοιπόν η Α2’, είτε φέτος, είτε σε 2-3 χρόνια. Ο Απόλλωνας και η ΕΑΠ βρίσκονται στην Α2’ χωρίς να πρωταγωνιστούν, παίζοντας για την παραμονή. Αυτό δεν λέει κάτι. Μόνο η Παναχαϊκή στους άνδρες έβαλε στόχο την άνοδο και το πέτυχε. Οι γύρω αρκούνται στην παραμονή. Μπορεί και να έχουν δίκιο, είναι πολύ πεσμένο το επίπεδο. Αν η Παναχαϊκή πάει Α1’, θα είναι εύκολο και για τους χορηγούς. Ο κόσμος της Πάτρας θα άνοιγε την πόρτα του για την Παναχαϊκή».

Ερ: Δημοσιεύτηκε πρόσφατα έναν ενδιαφέρον άρθρο που έλεγε πως η πόλη βολεϊκά πλέον παρακμάζει; Ποια η άποψη σου, έχοντας ζήσει την χρυσή 10ετία της Πάτρας στο βόλεϊ;
Κ.Κ.: «Δεν θα συμφωνήσω. Η Πάτρα σίγουρα έζησε πολύ καλές εποχές με αστέρια που δεν θα έρχονταν ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα στην πόλη. Αλλά πλέον και η Α1’ δεν είναι όπως παλιά. Πιστεύω ότι η Πάτρα θα συνεχίσει να έχει παρουσία στην Α1’, είτε με την Παναχαϊκή, είτε με άλλη ομάδα. Και η Ολυμπιάδα είναι ιστορικό σωματείο και μην ξεχνάμε έχει παίξει στην Α1’».

Όποιος έρχεται στην ομάδα θα ακούει τις εντολές του προπονητή και κανενός άλλου

Ερ: Δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω για το επεισόδιο με τον Καρνάτσο, τον πατέρα των αθλητριών της ομάδας…
Κ.Κ.: «Δεν θέλω να πω τίποτα για το παιδί (σ.σ. Έλενα). Είναι αξιοσέβαστο κορίτσι, πολύ εργατικό. Τι κάνει σπίτι της δεν με ενδιαφέρει. Όποιος έρχεται στην ομάδα θα ακούει τις εντολές του προπονητή και κανενός άλλου».

Ερ: Ήταν όμως πρωτόγνωρο. Τελικά τι ισχύει με την Έλενα;
Κ.Κ.: «Με λυπεί πολύ αυτό που έγινε και πιστεύω λυπεί και τον ίδιο αυτό που έκανε. Το περισσότερο κακό το έκανε στα παιδιά του και μετά σε όλους τους άλλους. Θεωρώ πως μετά από κάθε αποτυχία έρχεται η επιτυχία και οι πιτσιρίκες δείξανε τι θέλουν στο παιχνίδι με τον Έσπερο Καλλιθέας. Θα μας λείψει η Έλενα γιατί έπαιζε και στην γυναίκες. Ήταν βασική παίκτρια, όπως και η μικρή η Νάσια στα μικρότερα τμήματα. Εγώ δεν έδιωξα κανένα κορίτσι. Η Έλενα ανήκει στην Παναχαϊκή. Δεν είμαι δικαστής να αποφασίζω ποιος θα έρθει και ποιος θα φύγει. ‘Ήταν απόφαση της διοίκησης και μόνο».

Εγώ δεν έδιωξα κανένα κορίτσι. Η Έλενα ανήκει στην Παναχαϊκή

Ερ: Έχω μια απορία; Τι έχει γίνει με αυτή την φοβερή φουρνιά των κοριτσιών; Γιατί υπάρχει διάθεση αποχώρησης, βλέπε Κατσή, Καρνάτσου κ.λπ.;
Κ.Κ.: «Η Κατσή είναι δανεική στον Απόλλωνα, η Καρνάτσου παραμένει στην Παναχαϊκή. Δυστυχώς πίσω από όλα αυτά είναι μια συγκεκριμένη ομάδα. Καλό θα ήταν αν κάποια ομάδα έχει στόχο να πάρει το Πανελλήνιο, ας το πει να την βοηθήσουμε και οι υπόλοιποι για το καλό του αθλήματος. Όχι όμως να το κάνει κάτω από το τραπέζι».

Δυστυχώς πίσω από όλα αυτά είναι μια συγκεκριμένη ομάδα

Ερ: Τι γίνεται με τα ταλέντα της ομάδας;
Κ.Κ.: «Ταλέντο είναι αυτός που αρπάζει την ευκαιρία. Εμείς στην Παναχαϊκή δίνουμε ευκαιρίες. Αυτό αποδείχτηκε με τις τρείς μικρές να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Εμένα σκοπός μου είναι η βάση της ομάδας να έχει πέντε κορίτσια από την ακαδημία που θα φτάσουν μέχρι και το γυναικείο. Θεωρώ έχουν βλέψεις να παίξουν σε μεγάλο επίπεδο. Η Ζερδεβά θα γίνει το μεγαλύτερο λίμπερο στην Ελλάδα. Κάνει πολύ καλή δουλειά και σε μερικά χρόνια θα δείτε».

Οι οπαδοί πάντα στο πλευρό του Κοκόλα και αυτός δεν το ξεχνά...

Οι οπαδοί πάντα στο πλευρό του Κοκόλα και αυτός δεν το ξεχνά...

«ΜΑΓΙΚΗ Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»
Ερ: Η σχέση με τον κόσμο πως προέκυψε;
Κ.Κ.: «Νομίζω μέτρησε η μαχητικότητα μου σαν παίκτης και ο ενθουσιασμός μου. Ότι παρακολουθούσα μαζί με τους φιλάθλους τους αγώνες του αντρικού. Δεν ξέρω. Είναι μαγικό. Χρωστάω πολλά σε αυτό τον κόσμο. Όπου και να πηγαίνουμε μας στηρίζει και σε προσωπικό και σε ομαδικό επίπεδο. Είναι η τέταρτη χρονιά μου στην Παναχαϊκή και πάντα παίζουμε σε γεμάτο γήπεδο. Ο κόσμος σε κερδίζει με την αισιοδοξία του, την διάθεση του. Είναι πολύ ωραίο να περπατάς στην πόλη και να σε χαιρετάνε όλοι».

Χρωστάω πολλά σε αυτό τον κόσμο

Ερ: Πάμε στο «beach volley». Πως προέκυψε η θέση του Περιφερειακού Ομοσπονδιακού προπονητή;
Κ.Κ.: «Έγινε προκήρυξη θέσης και επειδή το «beach volley» το αγαπάω πολύ –έχω παίξει σε πολλά master-. θεώρησα ότι μπορώ να κάνω τα χαρτιά μου. Έστειλα βιογραφικό και με διαλέξανε. Επειδή έχω ακούσει πολλά, ας κάνανε και άλλοι τα χαρτιά τους να διεκδικήσουν την θέση».

Μια ακόμη διάκριση για τον Κυριάκο Κοκόλα

Μια ακόμη διάκριση για τον Κυριάκο Κοκόλα (η ΠΓΕ 3η στο beach volley στην Ελλάδα)

Ερ: Υπάρχει δραστηριότητα τώρα που είναι καλοκαίρι;
Κ.Κ.: «Ετοιμάζουμε κλιμάκιο. Θα γίνει τώρα τον ιούλιο, να μάθουμε στα παιδιά να παίζουν «beach volley» και να συμμετάσχουν στα τουρνουά Κ16, Κ19 και Κ23που θα διοργανωθούν»…

Ερ: Μιας και λέμε για «beach volley», πες μου λίγο για την 3η θέση της Παναχαϊκής στο Πανελλήνιο;
Κ.Κ.: «Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και επιτυχία σαν πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα να βγούμε 3οι στην Ελλάδα. Είναι ιδανικός θεσμός και η ΕΟΠΕ το κάνει όλο και καλύτερο».

Ερ: Γιατί υπήρξε θέμα με τα κορίτσια του Απόλλωνα;
Κ.Κ.: «Επειδή εσύ στο «pgeole» έγραψες ότι είναι του Απόλλωνα και όχι της Παναχαϊκής. Φόρεσαν τα χρώματα μας γιατί καμία άλλη ομάδα δεν δήλωσε συμμετοχή εκτός του Θησέα. Με την συγκατάθεση των γονιών τους –και τους ευχαριστώ, ειδικά τον κ. Ιωάννη Σπηλιωτόπουλο- που έβαλαν μόνοι τους χρήματα, κατέβηκαν σαν Παναχαϊκή».

Ερ: Ποιες ήταν οι τρεις πιο ωραίες στιγμές στην καριέρα σου;
Κ.Κ.: «1) Η Α2’ με την Παναχαϊκή, 2) Το πρωτάθλημα με τους έφηβος μέσα στην ΕΑΠ και 3) ο τίτλος με τις γυναίκες».

Ερ: Ποιες ήταν οι τρεις χειρότερες-πιο δύσκολες στιγμές στην καριέρα σου;
Κ.Κ.: «1) Η απόλυση από τους άνδρες, 2) η απομάκρυνση από την Ολυμπιάδα που με άφησε έναν χρόνο εκτός γηπέδων και 3)ο τραυματισμός του Καραμπέρη στο Πανελλήνιο».

Πρέπει να έρθει ένας αγοραστής που να αγαπάει την Παναχαϊκή και να θέλει να την κάνει μεγάλη

Ερ: Να πάμε λίγο πάλι στην Παναχαϊκή… Μιας και το θέμα της ΠΑΕ είναι φλέγον ζήτημα, έχεις άποψη πάνω σε αυτό;
Κ.Κ.: «Όνειρο κάθε Πατρινού είναι ένα γήπεδο με σύγχρονες εγκαταστάσεις, ένας μοναδικός χώρος που όλοι να τον ζηλεύουν. Ο πρώτος λόγος ανήκει στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να έρθει ένας αγοραστής που να αγαπάει την Παναχαϊκή και να θέλει να την κάνει μεγάλη».

Κοιτώντας την Αγυιά, το... κάστρο των "ροσονέρι"

Κοιτώντας την Αγυιά, το... κάστρο των "ροσονέρι"

Ερ: Η ομάδα όμως έχει απαξιωθεί όπως δηλώνουν και τα μέλη της Ερασιτεχνικής;
Κ.Κ.: «Επειδή βίωσα στην Ολυμπιάδα, την απαξίωση του να πέσεις από Α1’, Α2’, Β’ και φτάσαμε να πανηγυρίζουμε τη πρώτη νίκη στη Γ’ Εθνική, θα ήταν ιδανικό να ξεκινήσει από την αρχή. Αλλά ξέρω ότι δεν μπορούμε να βάλουμε την Παναχαϊκή στο ίδιο καλάθι με τους άλλους. Πρέπει να γυρίσει γρήγορα στα μεγάλα σαλόνια».

Ερ.: Γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη κόντρα με την Παναχαϊκή από τα άλλα σωματεία της πόλης;
Κ.Κ.: «Δεν μπορώ να μπω στην θέση τους και να απαντήσω. Εγώ ανήκω στη Παναχαϊκή».

Ερ.: Ποια είναι τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχεις προπονήσει;
Κ.Κ.: «Στα κορίτσια η Αλίκη Σπηλιωτοπούλου του Απόλλωνα και στα αγόρια ο Νίκος Μαυραγάνης της Παναχαϊκής».

Σκεπτικός, πολλές αναμνήσεις, πολλές όμορφες στιγμές, με το μέλλον να προμηνύεται λαμπρό...

Σκεπτικός, πολλές αναμνήσεις, πολλές όμορφες στιγμές, με το μέλλον να προμηνύεται λαμπρό...

Ερ.: Αν σου έλεγα να επιλέξεις την «ιδανική 6αδα» σε αγόρια και κορίτσια, από αυτά που έχεις προπονήσει και παίξει αντίπαλος, ποια θα ήταν αυτή:
Κ.Κ.: Στα αγόρια θα είχα πάσα τον Παυλόπουλο (ΠΓΕ), διαγώνιο τον Μαυραγάνη (ΠΓΕ), στο κέντρο τους Παπαδόπουλο (ΠΓΕ)-Τσαρκάτογλου (ΕΑΠ), ακραίους τους Ντόντη (Ολυμπιάδα)-Καραμπέρη (ΠΓΕ) και λίμπερο τον Πατακιάρα (ΕΑΠ).
Στα κορίτσια πάσα την Σιμέλα (ΕΑΠ), διαγώνια την Ηρώ Γουβίτσου (Απόλλων Π.), στο κέντρο τις Σωτηρίου (ΠΓΕ)-Τσακούμη (ΕΑΠ), ακραίες τις Αλ. Σπηλιωτοπούλου (Απόλλων Π.)-Έλενα Καρνάτσου (ΠΓΕ) και λίμπερο την Ζερδεβά (ΠΓΕ)».

9 Σχόλια

9 Comments

Αφήστε Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ετικέτες

Ημερολόγιο

Μάρτιος 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

PgeOle App για PC

Περισσότερα από ΒΟΛΕΪ