Ο Κορύλλος, ο Κανακάρης και οι εκλογές του 1895 (!!!)
Από αυτή την ιστοσελίδα καυτηριάζουμε κάθε τι, ασχέτως συμφέροντος και προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αξιοπρέπεια. Όπως όμως κατακρίνουμε, έτσι αναγνωρίζουμε αυτά που αξίζουν και χρίζουν αναφοράς, πόσο μάλλον όταν αυτά είναι η ζωντανή ιστορία της ομάδας (Παναχαϊκή) και της πόλης...
Ημέρα εκλογών λοπόν και στην "Πελοπόννησο" δημοσιεύεται μια εκπληκτική έρευνα του κορυφαίου σε αυτό τον τομέα στην Πάτρα Τάσου Σταθόπουλου, σχετικά με τις εκλογές του 1895, όπου πρωταγωνίστησε ο πρόεδρος του Παναχαϊκού Χρήστος Κορύλλος...
Στα ιστορικά κείμενα του Νεολόγου (εφημερίδα της εποχής), μπορεί κάποιος να διαβάσει και να μεταφερθεί νοητά 119 χρόνια πίσω, στην Πάτρα του 19ου αιώνα, όπου όμως θα βρει πολλές ομοιότητες με το σήμερα.
Δήμαρχοι "διορισμένοι", εκλογή με κριτήρια οικογενειοκρατίας, διαμάχες, προεκλογικές συγκεντρώσεις, νοθεία στην ψηφοφορία και πολλά ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέροντα...
Ίσως η μόνη διαφορά (τεράστια όμως αν ισχύει) έχει να κάνει με την ποιότητα των ανθρώπων του τότε, οι οποίοι πρόσφεραν και δεν λειτούργησαν με κύριο γνώμονα το προσωπικό συμφέρον και την προβολή...
"Ο Χρήστος Κορύλλος είχε τη μεγαλύτερη απήχηση στην πατραϊκή κοινωνία ως Πρόεδρος του Παναχαϊκού.
Στη διάρκεια της προεδρίας του ενεργοποίησε τον Σύλλογο, αγόρασε γήπεδο για γυμναστήριο
πίσω από τα Ψηλαλώνια, οργάνωσε σχολεία Ξένων γλωσσών, εμπορική σχολή,
μουσική σχολή. Όλα με τη βοήθεια των μελών του Παναχαϊκού αφού μπορούσε να μαζεύει και να παρακινεί τους αξιολογότερους της κοινωνίας της Πάτρας, εκείνη την εποχή, σε ένα κοινό σκοπό"
Αλήθεια τι απήχηση έχει τώρα ο πρόεδρος του σωματείου; Και τι αφήνουν στην ομάδα και τους επόμενους Παναχαϊκιώτες οι άνθρωποι του Ερασιτέχνη; Τι δύναμη έχουν στο να δημιουργούν μια ισχυρή ομάδα;
Τρόφη για σκέψη λοιπόν. Καλή ψήφο, με μυαλό και συνετές επιλογές...
__________________________________________________________
Διαβάστε το εξαιρετικό ρεπορτάζ-έρευνα του Τάσου Σταθόπουλου...
__________________________________________________________
Η «εμπλοκή» του αθλητικού κινήματος της Πάτρας, με την Πολιτική δεν ήταν πάντα «αναίμακτη», κάθε άλλο! Μια χαρακτηριστική ιστορία, που συγκλόνισε την Πάτρα το 1895, παρουσίαζει σήμερα η εφημερίδα "Πελοπόννησος" και αφορά στην μονομαχία του Θάνου Κανακάρη και του προέδρου της Παναχαϊκής (ΠΓΣ τότε) Χρήστου Κορύλλου.
Οι δήμαρχοι στην Πάτρα ήσαν διορισμένοι έως το 1858. Πολλοί ήσαν δραστήριοι και αξιόλογοι. Από το 1859 και για 81 χρόνια, οι δήμαρχοι ήταν αιρετοί. Και ήταν μόλις 9. Τρεις ήταν από την οικογένεια των Ρούφων: Θάνος, Γεώργιος και Βασίλειος (Λαλάκης). Οι υπόλοιποι ήταν οι Περικλής Καλαμογδάρτης, Δημήτριος Πατρινός, Αριστομένης Κοντογούρης, Δημήτριος Βότσης, Δημήτριος Ανδρικόπουλος - Μπουκαούρης, Ιωάννης Βλάχος.
Τον Σεπτέμβριο του 1895, κύριοι αντίπαλοι για τη Δημαρχία στην Πάτρα ήταν ο Θάνος Κανακάρης - Ρούφος και ο Χρήστος Κορύλλος.
Ο Θάνος Κανακάρης ήταν πρωτότοκος γιος του επίσης Δημάρχου αλλά και πρωθυπουργού, Μπενιζέλου Ρούφου. Είχε ήδη μακριά πολιτική καριέρα, σαν αρχηγός του Ρουφικού κόμματος, μετά το θάνατο του πατέρα του, εκλεγμένος πληρεξούσιος Πατρών στην Εθνοσυνέλευση το 1864 και εκλεγμένος βουλευτής τρεις φορές μέχρι τότε, σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Δεληγιώργης και ο Τρικούπης τον είχαν κάνει υπουργό εκκλησιαστικών το 1877 και το 1890. Είχε ήδη βγει δήμαρχος Πατρέων το 1879.
Ο Χρήστος Κορύλλος ήταν γιατρός και δραστήριος άνθρωπος με πολλές ιδιότητες. Τη μεγαλύτερη απήχηση στην πατραϊκή κοινωνία την είχε ως Πρόεδρος του Παναχαϊκού από το 1892. Στη διάρκεια της προεδρίας του όχι μόνο ενεργοποίησε τον Σύλλογο αλλά αγόρασε και γήπεδο για γυμναστήριο πίσω από τα Ψηλαλώνια, οργάνωσε σχολεία Ξένων γλωσσών, εμπορική σχολή, μουσική σχολή. Όλα με τη βοήθεια των μελών του Παναχαϊκού αφού ήταν άνθρωπος που μπορούσε να μαζεύει και να παρακινεί τους αξιολογότερους της κοινωνίας της Πάτρας, εκείνη την εποχή, σε ένα κοινό σκοπό.
Εξαιτίας του απλώματος του Παναχαϊκού σε πολλούς τομείς, τον προηγούμενο χρόνο είχε αντιμετωπίσει τη διάσπαση του Συλλόγου, με αφορμή συζήτηση για τη συμμετοχή του Παναχαϊκού σε εκδηλώσεις για το σταφιδικό ζήτημα της εποχής. Τότε έφυγαν πολλά μέλη, άλλα διαγράφηκαν μέσα σε κλίμα έντασης και αυτοί που έφυγαν έφτιαξαν τη Γυμναστική Εταιρία Πατρών.
Στις εκλογές ο Κορύλλος κατέβαινε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, όμως ο κυριότερος υποστηρικτής του ήταν ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος. Οι δύο άλλοι υποψήφιοι ήταν ο Γερούσης και ο Κόγκος που δεν είχαν αρκετή υποστήριξη. Μια συνηθισμένη μέρα της προεκλογικής περιόδου ήταν γεμάτη με μια διαδήλωση οπαδών κάποιου υποψηφίου και μια αντιδιαδήλωση κάποιου άλλου.
Στο Νεολόγο της 9ης Σεπτεμβρίου 1895 διαβάζουμε για την έβδομη συγκέντρωση έξω από το εντευκτήριο του Κορύλλου και της οικίας Γεροκωστόπουλου. Ξεκίνησε το πλήθος από το εντευκτήριο (διάβαζε προεκλογικό κέντρο) και προχώρησε στην Ερμού, ανέβηκε στην Άνω Πόλη και μετά από λίγο από τη Γούναρη (τότε Καλαβρύτων, ο Γούναρης ήταν φρέσκος δικηγόρος, μέλος του Παναχαϊκού και ασχολήθηκε με την πολιτική μετά από 7 χρόνια, όταν στην κηδεία του Θάνου Κανακάρη έβγαλε τον επικήδειο και έκανε εντύπωση στον πρωθυπουργό Θεοτόκη), Αγίου Ανδρέου και Κορίνθου και ξαναγύρισαν στο εντευκτήριο. Ακούγονταν αδιάκοπα ζητωκραυγές και πυροβολισμοί και ο ενθουσιασμός ανέβαινε μέχρι να μιλήσει ο υποψήφιος. Ο Κορύλλος έδωσε συγχαρητήρια στους ψηφοφόρους του για τη συμπεριφορά τους. Μετά πήρε το λόγο ο Γεροκωστόπουλος που μίλησε αρκετά και είπε ότι πρέπει να αντισταθεί ο λαός στα ηνωμένα κόμματα που πολιορκούν το δήμο.
Και ο Κανακάρης βγήκε στον εξώστη του σπιτιού του και μίλησε στους οπαδούς του, που μαζεύονταν σιγά - σιγά αφού έρχονταν με τα πόδια από διάφορες συνοικίες της Πάτρας. Είπε ότι δεν έβρισε τους αντίπαλούς του, αφού πολιτεύεται ήσυχα και είναι και ο πρώτος λόγος που βγάζει στην προεκλογική περίοδο. Οτι θα πάρει το αξίωμα του Δημάρχου με το σφαιρίδιο (η ψήφος της εποχής που δεν υπήρχαν ψηφοδέλτια) όπως το έκανε και αυτός και η οικογένειά του όλα τα χρόνια, Μετά από αυτόν το λόγο πήρε ο Παπαδιαμαντόπουλος, που ενώ αρχικά είχε ταχθεί με τον Κορύλλο άλλαξε γνώμη «Δεν σας διέταξα εγώ να ψηφίσετε τον Κανακάρην, σεις με διετάξατε να εγκαταλείψω τους τέως συμμάχους μου και να ταχθώ μετά των Ρούφων».
Και η εφημερίδα έγραφε ότι η νύχτα πέρασε χωρίς καμία θλιβερή σκηνή, ως εκ θαύματος, αφού και συζητήσεις έντονες υπήρχαν και αιματηρές σκηνές είχαν γίνει άλλες φορές.
Και την επόμενη μέρα έγινε το ίδιο σκηνικό μόνο που κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Κορύλλου ακούστηκαν πυροβολισμοί από την Κανακάρη. Ηταν «Ρουφικοί» και «Κορυλλιστές» που έριχνε ο ένας στον άλλο και τραυματίστηκαν ελαφρά δύο μόνο, οι Βασίλειος Παπαδάτος και Γεώργιος Αναστασόπουλος και οι δύο στο δεξί γόνατο και οι δύο από την παράταξη Κανακάρη. Ο κόσμος έτρεξε προς τα εκεί, μαζί και ο αστυφύλακας Παπασπύρου με έφιππους στρατιώτες και κατάφερε να επαναφέρει την τάξη.
Τα εκλογικά τμήματα ήσαν οι εκκλησίες και οι ψηφοφόροι κατανέμονταν αλφαβητικά σε αυτά.
Τα επώνυμα που άρχιζαν από "Α έως Γ" στο Α εκλογικό τμήμα στο Ναό του Ευαγγελισμού (Ευαγγελίστρια). "Δ έως Ι" στο Β τμήμα στον Αγιο Δημήτριο. "Κ στο Γ" τμήμα στην Παντάνασσα. "Λ έως Ξ" στο Δ τμήμα στον Αγιο Ανδρέα. Ο μέχρι Ρ στο Ε τμήμα στον Αγιο Νικόλαο. Σ μέχρι Ω στο ΣΤ τμήμα στον Παντοκράτορα. Τα χωριά της νότιας πλευράς στον Αγιο Βασίλειο στα Βραχνέικα. Από Ψαθόπυργο μέχρι Βούντενη στον Αγιο Γεώργιο Ρίου, ενώ Μπεγουλάκι, Σαραβάλι, Εγλυκάδα και τα χωριά προς Παναχαϊκό στην Αγία Αλεξιώτισσα.
Οι εκλογές έγιναν στις 10 Σεπτεμβρίου 1895. Οι εκλογικοί αντιπρόσωποι παρουσίαζαν ενδιαφέρον αφού αυτοί μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της εκλογής. Στην Ευαγγελίστρια ήταν ο Ανδρέας Ρούφος αδερφός του υποψηφίου και από την πλευρά του Κορύλλου ο Δημήτριος Βότσης. Στον Αγιο Δημήτριο ο Ιωάννης Ρούφος (ανιψιός) και ο γιατρός Πανουτσόπουλος (φίλος Κορύλλου και πρόεδρος του Παναχαϊκού το 1900). Στην Παντάνασσα ο Αγγ. Ρούφος (αδελφός) και ο ίδιος ο Χρήστος Κορύλλος. Στον Άγιο Ανδρέα ο Αχιλλέας Χοϊδάς και ο Νίκος Κορύλλος (αδελφός). Στον Άγιο Νικόλαο ο βουλευτής Πίνδαρος Αντωνόπουλος και ο Νικ. Πετραλιάς. Στον Παντοκράτορα ο Ανδρέας Παπαγιαννακόπουλος και ο βουλευτής Ιωάννης Τσερτίδης. Ο Παπαδιαμαντόπουλος (του Ρούφου) θα έκανε περιοδεία στα μακρινά τμήματα πήγε στον Αγιο Βασίλειο στα Βραχνέικα αλλά έχασε το πρωινό τρένο και ανέβηκε σε μουλάρι. Μετά από ένα δίωρο έφθασε στον Αγιο Ανδρέα. Και δύο ώρες αργότερα φώναζε μπροστά στη μπυραρία Βανδάικ: ο Ρούφος είναι Δήμαρχος! Είναι Δήμαρχος!
Στην ψηφοφορία βρέθηκαν κάλπες με ζημιές, που έπεσαν και έσπασαν και η ψηφοφορία διακόπηκε για λίγο μέχρι να επιδιορθωθούν. Ψηφοφόροι πήγαιναν στον Γεροκωστόπουλο να διαμαρτυρηθούν γιατί ψήφισαν άλλοι στη θέση τους. Η Ευαγγελίστρια ήταν καλυμμένη στην πρόσοψη και στις κολώνες με χρωματιστά προγράμματα, με αφίσες και με καταλόγους υποψηφίων. Οι στρατιώτες κάθε πέντε λεπτά άφηναν να μπουν τριάντα άτομα για να ψηφίσουν. Είχε δημιουργηθεί συνωστισμός.
Συλλαμβάνεται κάποιος γιατί διπλοψήφισε στον Αγιο Νικόλαο και οι χωροφύλακες τον προσήγαγαν στον Εισαγγελέα με άλλους να τον γιουχάρουν και άλλους να του λένε ότι δεν είναι τίποτα αυτό, μη φοβάσαι. Μια γυναίκα με βρέφος στην αγκαλιά φωνάζει σε άλλη που είναι μέσα στο σπίτι της «Έλα μωρή, έλα να ιδής καρότσες με σταυρούς. Ούλος ο κόσμος σκούζει Ρούφος». Άλλη δεσποινίδα που φοράει γυαλιά, βγαίνει στο παράθυρό της και φωνάζει «Ρουφ' Ρούφαρος» και όσο πιο δυνατά μπορούσε αν έβλεπε νεαρούς άντρες.
Από το απόγευμα η Μαιζώνος και η Αγίου Νικολάου ήταν γεμάτες από κόσμο που φώναζε και σφύριζε σε όσους περνούσαν με άμαξες. Οσο περνούσε και η ώρα και φαινόταν ότι ο Ρούφος θα κέρδιζε την εκλογή, φώναζαν «Κρρρρ Κρρρ» κοροϊδεύοντας τον Κορύλλο.
Στην Αγίου Νικολάου έπεσαν και μαχαιριές μεταξύ δύο αντίθετων ψηφοφόρων. Στο καφενείο Γιογκαράκη ένας Κορυλλιστής έφαγε ξύλο γιατί «απήντησεν ολίγον αυθαδώς εις υποβληθείσαν αυτώ εκλογικήν ερώτησιν». Οι αντιπρόσωποι σιγά - σιγά έβγαζαν αποτελέσματα από τα τμήματα. Στα 9 τμήματα του Δήμου ο Κανακάρης πήρε 4.034 ψήφους και ο Κορύλλος 3.507. Οι άλλοι δύο μικροί υποψήφιοι πήραν, ο Γερούσης 1.831 και ο Κόγκος 1.501. Το μοναδικό τμήμα που ο Κορύλλος πέρασε μπροστά ήταν του Αγίου Δημητρίου: Κορύλλος 290, Κανακάρης 275, Γερούσης 153, Κόγκος 122.
Ο ξενοδόχος Πολύμερος Πολυμερόπουλος που είχε εστιατόριο στην Αγίου Νικολάου, μόλις βεβαιώθηκε για την επιτυχία του Κανακάρη είπε «Φάτε πιείτε όσον δύνασθε, απόψε δεν θα πληρώσετε». Μετά μίαν ώρα δεν έμεινε τίποτα. Αρχισαν οι διαδηλώσεις και οι ομιλίες και οι πορείες. Πυροβολισμοί, βεγγαλικά και πειράγματα προς τους αντίπαλους, ζητωκραυγές και αποδοκιμασίες. Προηγούνταν δύο άμαξες με νταούλια και ακολουθούσε τεράστιο πλήθος. Μερικοί κρατούσαν επιγραφές για παράδειγμα μία είχε στη μία πλευρά «Δεν το ματακάνω - Εγερτήριον» (κοροϊδεύοντας τη μουσική του Παναχαϊκού που είχε δημιουργήσει ο Κορύλλος και ήταν η αιτία της διάσπασης του συλλόγου) και από την άλλη «Το άρθρο 28 του καταστατικού» (Ήταν το άρθρο με το οποίο αποβλήθηκαν από τον Παναχαϊκό οι Φινόπουλος και άλλοι). Πολλές είχαν βρισιές. Ακουγόταν συνέχεια και το σύνθημα κρρρ για να κοροϊδέψουν τους αντίπαλους.
Ο Κορύλλος έκανε τα εγκαίνια τού εκλογικού του σαλονιού, στις 20 Αυγούστου 1895. Στεγαζόταν στο πρώην σχολείο της μουσικής του Παναχαϊκού, στην οδό Κορίνθου, ανατολικά της πλατείας. 500 πολίτες περίμεναν τον Κορύλλο να βγάλει λόγο στα εγκαίνια στις 7.30.
Ο Κόγκος δεν είχε αποδεχτεί την υποψηφιότητά του, που την έκαναν φίλοι του και είχε δηλώσει ότι και να εκλεγόταν δεν θα γινόταν δήμαρχος. Οι στενοί συγγενείς του Τριάντηδες τάχθηκαν υπέρ του Κορύλλου και διέταξαν και τους εργάτες του εργοστασίου τους να συμμετέχουν στις πορείες των οπαδών του Κορύλλου. Παρά την απουσία στήριξης της υποψηφιότητας ο Κόγκος πήρε 1600 περίπου λευκές ψήφους. Ο Κορύλλος, ενώ παρίστανε τον ανεξάρτητο είχε την υποστήριξη του κόμματος του Γεροκωστόπουλου.
* Πηγή: pelop.gr
PgeOle App για PC
