Ο Γιάννης Αχιλλεόπουλος μίλησε για ΠΓΕ, ΕΑΠ και... βόλεϊ
Συζήτηση με τον Γιάννη Αχιλλεόπουλο είχαν το μεσημέρι της Πέμπτης οι εκπρόσωποι του τύπου, που στο πλαίσιο των παρουσιάσεων των παικτών της Παναχαϊκής, μίλησαν με τον νεαρό λίμπερο της «βασίλισσας»…
Ο Πατρινός άσσος, έδωσε την δική του άποψη όχι μόνο για την ΠΓΕ, αλλά και την ΕΑΠ, την θέση του λίμπερο και πολλά ακόμη θέματα, με ειλικρίνεια, ξεκάθαρη άποψη σε μια πολύ ωραία συνέντευξη…
- Για την πορεία μέχρι τώρα της Παναχαϊκής;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η χρονιά είναι επιτυχημένη, σε κάθε αγώνα έχουμε πάρει αυτό που έπρεπε, δηλαδή τους 3 βαθμούς, ανεξαρτήτως αν παίξαμε καλά η όχι. Μοναδική απώλεια το Κύπελλο, αλλά δεν αφορά τον στόχο μας. Όλα στην ομάδα κυλούν ομαλά, σε επαγγελματικό επίπεδο και κανείς αθλητής δεν έχει παράπονο»…
- Οι «κακές γλώσσες», λένε πως το αδύνατο σημείο της ομάδα είναι η υποδοχή. Ποια η άποψη σου;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Σαν αρμόδιος (σ.σ. γέλια) και υπεύθυνος, αν και δεν ξέρω ποιες είναι οι «κακές γλώσσες», ξέρω ότι η ομάδα έχει και αχίλλειο πτέρνα, και προβλήματα και πολλά δυνατά σημεία. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τα βρούμε, να τα δουλέψουμε και να φανούμε έτοιμοι στα δύσκολα παιχνίδια των μπαράζ και να μην εμφανίσουμε καμία αδυναμία μας, είτε είναι η υποδοχή, είτε η επίθεση, είτε η άμυνα. Αυτό το ξέρουν οι προπονητές και οι ειδικοί. Θα τα δουλέψουμε στην προπόνηση ώστε να βελτιωθούμε και να πετύχουμε τον στόχο μας»…
- Σχετικά με την χαμηλή δυναμικότητα των αντιπάλων και το εύκολο -όπως αποδεικνύεται- σερί νικών;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Δεν θα σταθώ στην δυναμικότητα των αντιπάλων, αλλά στην δυναμικότητα της ομάδας μας. Εμείς κάνουμε τα πράγματα να φαίνονται εύκολα, εμείς τα κάνουμε να φαίνονται δύσκολα. Όσο πιο δύσκολοι θα ήταν οι αντίπαλοι μας, τόσο καλύτερα θα παίζαμε εμείς. Άρα θα σταθώ στην δική μας δυναμική και στην προσπάθεια που καταβάλουμε να κερδίσουμε κάθε αγώνα»…
- Μπαίνεις στην τελική ευθεία. Πρόβλεψη για τα μπαράζ, ΑΕΚ, Ορεστιάδα…;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Όσο λιγότερο σκεφτόμαστε τα μπαράζ, τόσο πιο εύκολα θα φτάσουμε σε αυτά. Πρώτα θα σκεφτούμε το παιχνίδι με την Δραπετσώνα, , να το κερδίσουμε, να πάρουμε τους 3 βαθμούς και στην συνέχεια τα επόμενα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Όταν θα έρθουν τα μπαράζ, θα το συζητήσουμε»…
- Πως είναι η συνύπαρξη με τον Νίκο Ρουμελιώτη ως συμπαίκτη, πρόεδρο κ.ο.κ;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Αυτό μου συμβαίνει πρώτη φορά, να συμμετέχω σε μια ομάδα που ο πρόεδρος είναι και αθλητής. Νομίζω η ισορροπία αυτού του πράγματος είναι πολύ δύσκολη, αλλά τα έχουμε καταφέρει και κυρίως βλέπω τον Νίκο σαν συμπαίκτη, σαν συναθλητή»…
- Πήρε την απόφαση το καλοκαίρι, να έρθεις στην Παναχαϊκή. Πως κρίνεις την επιλογή σου αρκετό καιρό μετά;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Όλα λειτουργούν στο απόλυτο και θεωρώ σωστή και έξυπνη απόφαση να έρθω στην Παναχαϊκή. Συνήθως δεν μετανιώνω για τις αποφάσεις μου»…
- Έχει γίνει η ίδια ερώτηση σε όλα τα παιδιά. Μπορεί η Παναχαϊκή να είναι η… συνέχεια της ΕΑΠ, η εκπρόσωπος της Πάτρας στον χώρο το βόλεϊ.
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η Παναχαϊκή θα κάνει μια ξεχωριστή πορεία. Δεν θα πω ότι είναι η συνέχεια της ΕΑΠ. Θα κάνει την δική της αυτόνομη πορεία. Το μόνο που μπορούμε να κρατήσουμε από την ΕΑΠ, που έχει κάνει αξιοσέβαστη πορεία, είναι να δούμε τι μπορούμε να πάρουμε από τα θετικά που πέτυχε και να αποβάλουμε, να μην κάνουμε τα λάθη στα οποία υπέπεσε η ΕΑΠ. Νομίζω αποτελεί παράδειγμα, ένα μοντέλο, από το οποίο πρέπει να πάρουμε και να αφήσουμε πράγματα»…
- Με βάση της πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες και την δυσκολία της εποχής;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Σίγουρα βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο κάθε άνθρωπος τα φέρνει δύσκολα βόλτα, Βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας. Και στον αθλητισμό τα πράγματα έχουν πέσει πάρα πολύ, κυρίως οικονομικά, γι’ αυτό είναι άξια συγχαρητηρίων η προσπάθεια της οικογένειας Ρουμελιώτη, που βγήκε σε αυτή την περίοδο να πάρει το βόλεϊ της Πάτρας από την αφάνεια. Αν η Παναχαϊκή δεν έκανε την κίνηση να μαζέψει Πατρινούς αθλητές και να κάνει πορεία στην Α1’, κανείς δεν θα ασχολιότανε με το βόλεϊ στην Πάτρα φέτος. Σε αυτή την συγκυρία, τα παιδιά δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν, ώστε να λειτουργούν όλα άψογα και να μπορούμε μαζί να κάνουμε αυτή την πορεία»…
- Γυρνάμε στην ΕΑΠ. Γιατί πιστεύεις ότι έπεσε;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η ΕΑΠ δεν έπεσε αγωνιστικά. Οι ενδείξεις έτσι λένε, έτσι δείχνουν. Τα παιδιά και κάποιοι άνθρωποι πάλεψαν γι’ αυτήν την ομάδα μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά δεν υπήρχαν οι δυνατότητες για να παραμείνει η ομάδα. Είναι κρίμα για αυτήν την ομάδα. Κάποιοι έκαναν τις επιλογές τους και η ομάδα τελικά, όχι άδικα, με βάση το διοικητικό της παρελθόν έπρεπε να βρίσκεται εκεί που βρίσκετε»…
- Έχεις εικόνες και από Α1’, από άλλες ομάδες. Πες μας πως μπορεί η Παναχαϊκή να πετύχει τη νέα χρονιά;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Πρώτα να δούμε το φετινό. Να ανέβει η ομάδα στην Α1’. Για να γίνει αυτό, πρέπει να είμαστε όλοι μαζί, δεμένοι, σαν μια γροθιά και η ομάδα να έχει υγεία. Και σωματική και… λειτουργική. Αν η ομάδα κρατήσει τον κορμό της και κάνει κάποιες προσθήκες -και επειδή το επίπεδο σίγουρα έχει πέσει, πλέον δεν χρειάζεται 3 δυνατούς ξένους για να σταθείς στην Α1’-, με την ομοιογένεια, με Πατρινούς και γηγενείς παίχτες θα καταφέρει να παραμείνει στην κατηγορία και να κάνει τον σχεδιασμό για να φτάσει ψηλότερα»…
- Έχεις περάσει από Πανελλήνιο –με άνοδο στην Α1’- Κόροιβο, ΕΑΠ. Και οι 3 ομάδες διαλύθηκαν. Έχεις δει την θετική, αλλά και την αρνητική πλευρά του πράγματος. Πες μας λίγο για αυτές σου τις εικόνες;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Αν τα καλοσκεφτούμε, ήμουν άτυχος. Και οι 3 ομάδες που άλλαξα, ενώ έκαναν τεράστια αθλητική προσπάθεια, χωρίς οικονομικό αντίκρισμα στο τέλος διαλύθηκαν. Στον Πανελλήνιο, ενώ ανεβήκαμε Α1’, παίζουμε και την επόμενη ο Κυριακού φεύγει, η ομάδα διαλύεται. Πάω στον Κόροιβο. Η ομάδα ξεκινάει δυναμικά, κάνουμε καλή πορεία και ξαφνικά, οικονομικά η ομάδα διαλύεται, υποφέρει. Μένουμε κάποιοι αθλητές, που καταφέραμε να σώσουμε την ομάδα τελευταία στιγμή. Την επόμενη χρονιά, και αυτή η ομάδα καταλήγει στο τοπικό. Τρίτωσε το κακό με την ΕΑΠ πέρσι, κάναμε όλοι οι αθλητές μια μεγάλη προσπάθεια -ξεκίνησα από εκεί και δεν ήθελα η ομάδα να πέσει από τα χέρια τα δικά μου-, τραυματίστηκα στη μέση της χρονιάς, ενάμιση μήνα έπαιζα ενώ δεν έπρεπε να αγωνιστώ, με κομμένο χέρι, κάποιοι δεν την άφησαν να επιβιώσει και να σταθεί και στο τέλος της χρονιάς η ομάδα διαλύθηκε. Ελπίζω φέτος, να μην γίνει αυτό και ΔΕΝ ΘΑ γίνει αυτό. Γιατί οι άνθρωποι της ομάδας έχουν πλάνο, στόχο, όραμα, να πάνε την ομάδα ψηλά, για πολλά χρόνια. Αυτό δεν θα αλλάξει και θα πορευτούμε για πολλά χρόνια μαζί»…
- Ο προσωπικός στο στόχος ποιος είναι;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Ο προσωπικός μου στόχος συνδέεται με τον στόχο της ομάδας που είναι ανέβει στην Α1’ και να παραμείνει εκεί για πολλά χρόνια. Να κάνει καλές πορείες, να μπει 8αδα, να βγει Ευρώπη σε πολλά χρόνια. Έτσι και ο προσωπικός μου στόχος είναι να γίνω αθλητής Α1’ και να πετύχω πολλά με την ομάδα της Παναχαϊκής»…
- Πάμε πάλι πίσω. Είσαι παιδί της εξαιρετικής φουρνιάς της ΕΑΠ, που σάρωσε τους τίτλους από Παμπαίδες μέχρι Έφηβους. Πες μας λίγο για αυτή την γενιά, που δεν είχε την αντιμετώπιση που έπρεπε, αν ήταν λόγος να φύγεις για τον Πανελλήνιο και να ήταν λόγος που η ΕΑΠ έπεσε, αφού δεν στηρίχτηκε σε αυτούς;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Όπως κάθε παιδί, πήγα να παίξω με τους φίλους μου στο γήπεδο δίπλα από το σπίτι μου, στην ομάδα της γειτονιάς μου, όπως θα μπορούσε να είναι κάθε ομάδα της Πάτρας. Έτυχε να έχουμε κάποιους προπονητές, πρώτος ο Χάρης Μπουρδανιώτης που μας έμαθε τα βασικά του βόλεϊ και βλέποντας σπουδαίους αθλητές στο αντρικό, είχαμε το όνειρο να δουλέψουμε και να παίξουμε κάποια στιγμή στην ανδρική ομάδα. Δυστυχώς, η ΕΑΠ δεν τα στήριξε τα παιδιά της, αλλά τυχαία βγήκαν, γιατί ήταν ταλέντα. Έφτασε η ώρα να αναγκαστεί η ομάδα -αφού τελείωσαν τα λεφτά- να βάλει τα παιδιά να παίξουν. Έστω και έτσι, τα παιδιά έπαιξαν σε υψηλό επίπεδο αλλά και πάλι η ομάδα δεν τα στήριξε, δικούς της αθλητές, τους άφησε στην μοίρα τους, χωρίς καμία στήριξη, να παίζουν μόνο για την φανέλα. Γι’ αυτό είπα πριν ότι η ομάδα έπεσε εξωαγωνιστικά. Έκανα ότι μπορούσα από την πλευρά μου, συνέχισα να αγωνίζομαι απλήρωτος για να σώσουμε την ομάδα. Με ένα χέρι, έπαιζα με την καρδιά και ακόμη και μετά το χειρουργείο ήθελα να είμαι κοντά στην ομάδα, στις αποστολές, στο ξενοδοχείο, στα αποδυτήρια, να είμαι κοντά στην πορεία και να δω πως θα τελειώσει. Δυστυχώς το έζησα με τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα, στο τελευταίο ματς των μπαράζ. Αν η φουρνιά μας έπαιζε αντρικό θα ήταν το τέλειο πλάνο. Να δουλέψει παιδιά υποδομών και να τα φέρνει στην αντρική ομάδα και να στηρίζεται σε αυτά. Το έχουμε δει σε άλλες ομάδες και πως έχει πετύχει. Το γιατί δεν το έκαναν οι διοικήσεις της ΕΑΠ, δεν μπορώ να το ξέρω. Είναι ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε σαν Παναχαϊκή, ένα λάθος της ΕΑΠ που εμείς δεν πρέπει να κάνουμε. Η ΠΓΕ πρέπει να δουλέψει, να εμπιστευτεί τις υποδομές της, να δώσει ευκαιρίες και να είναι σίγουρη ότι αυτά τα παιδιά θα το ανταποδώσουν. Θα έχει έτσι δικούς της παίκτες για πολλά χρόνια»…
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Πέρα από τα οικονομικά, όταν λέμε υγεία πάνω απ’ όλα τα εννοούμε. Πέρσι με την ατυχία που είχα και τον τραυματισμό μου, πίστεψα ότι ήταν το κερασάκι στην τούρτα και ότι ήρθε η ώρα να αφήσω το βόλεϊ. Το ξεπέρασα, είμαι πεισματάρης και ήθελα να βάλω στόχο να γυρίσω ακόμη και μετά από αυτό και δεν θα το εγκαταλείψω. Ήταν μια προσπάθεια χρόνων και δεν ήθελα να την εγκαταλείψω για έναν τραυματισμό. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή, σε συνδυασμό με όσα έγιναν πέρσι»…
- Αγωνιστικά;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η χρονιά στον Κόροιβο Αμαλιάδας. Είχαμε μείνει οι μισοί παίκτες»…
- «Χάι-λάιτ» στην καριέρα σου υπάρχει μέχρι στιγμής;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Έχω πολλές ωραίες στιγμές. Ελπίζω «χάι-λάιτ» να είναι η φετινή χρονιά και η άνοδος μας»…
- Πως είναι να αγωνίζεσαι ως λίμπερο;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Κακά τα ψέματα, η σωματική μου διάπλαση δεν θα μου επέτρεπε να παίξω σε άλλη θέση σε υψηλό επίπεδο. Σε μικρή ηλικία πέρασα και από άλλες θέσεις, γιατί ένας μικρός αθλητής πρέπει να μαθαίνει και σωστή πάσα, σωστή υποδοχή, σωστή επίθεση. Είναι μια πολύ δύσκολη θέση. Ο αθλητής δεν μπορεί να διοχετεύσει τον θυμό του, την ενέργεια του πάνω στην μπάλα, σε μια επίθεση, να πιάσει ένα μπλοκ και να βάλει εκεί την ένταση. Θέλει ηρεμία, εμπειρία και βασικό κλειδί είναι η αυτοπεποίθηση, να μπορεί να ο λίμπερο να αντιμετωπίζει τον εαυτό του. Είναι αδικημένη θέση, ποτέ ένα λίμπερο δεν θα είναι «mvp», δεν παίρνει επιθέσεις»…
- Τι είναι χειρότερο; Να «φας» άσσο, ή να μην κάνεις τέλεια υποδοχή;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η άμυνα είναι θέμα διάθεσης και ενέργειας. Ένας καλός αμυντικός μπορεί να κάνει εξαιρετικά αμυντικό παιχνίδι. Υποδοχή είναι θέμα τεχνικής και προπόνησης. Θεωρώ η υποδοχή είναι πιο σημαντικό και θέλω να δουλέψω πάνω σε αυτό και να είμαι καλός υποδοχέας. Θέλω να δώσω ευκαιρία στην ομάδα μου να κάνει σωστή ανάπτυξη. Να ξέρετε η άμυνα είναι το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του παιχνιδιού στο βόλεϊ»…
- Τι μπορεί να σε επηρεάσει περισσότερο;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Ένας προπονητής θα σου έλεγε την υποδοχή επειδή είναι σημαντική για να χτιστεί η ομάδα. Έτσι και εμένα θα με πειράξει περισσότερο»…
- Πως βλέπεις την αλλαγή στους κανονισμούς για την θέση του λίμπερο;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Οι αλλαγές θα έχουν να κάνουν με περιορισμό της καλής υποδοχή, ώστε να μην είναι εύκολη η ανάπτυξη, να μην τελειώνει εύκολα η επίθεση, γιατί δεν είναι πλέον εντυπωσιακό το άθλημα, αφού αντί για 3-4 άμυνες, μια φάση τελειώνει σε 4”. Ο κανονισμός αφαιρεί μια κίνηση υποδοχής σωστά της μπάλας, σου δυσκολεύει το έργο της υποδοχής»…
- Έχεις συνεργαστεί με πολλούς αξιόλογους παίκτες. Υπάρχει κανείς που να σου έχει μείνει πιο έντονα, είτε σαν αθλητής, είτε σαν χαρακτήρας;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η αλήθεια είναι ότι έχω συνεργαστεί με αθλητές σε υψηλό επίπεδο. Ήμουν τυχερός να συνεργαστώ με τον Μάριο Γκιούρδα, τον Αντρέικ Ζέκοφ, τον Νίκου Ρουμελιώτη, τεράστιους αθλητές, παγκόσμιους πρωταθλητές με συμμετοχή σε Ολυμπιάδες. Ακόμη παίκτες στον Πανελλήνιο όπως ο Γκενζ που προσπάθησα να πάρω ότι καλύτερο από αυτούς. Στην θέση του λίμπερο, ήμουν τυχερός το 2007 να συνεργαστώ με τον Χρήστο Δημητρακόπουλο, που αποτέλεσε για εμένα παράδειγμα. Τον κοιτούσα και μάθαινα πράγματα»…
- Ο Νίκος Ρουμελιώτης έκανε αναφορά στο γεγονός πως οι περισσότεροι δεν έχετε φτάσει το 50% των πραγματικών σας δυνατοτήτων. Συμφωνείς;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Πέσαμε σε μια παγίδα σαν ομάδα. Δεν πιέσαμε τους εαυτούς μας να φτάσουν στο 100% των δυνατοτήτων μας. Σε κάθε παιχνίδι, διαφορετικό να αντιμετωπίζεις ομάδα Α1’ και να ξέρεις πως παίζεις με καλύτερους από εσένα και διαφορετικό σε κάθε προπόνηση, αφού έχεις άλλο στόχο. Ήμασταν πιο χαλαροί στην προπόνηση, με αποτέλεσμα να μην δίνουμε ότι έχουμε. Φυσικό επακόλουθο της προπόνησης. Κάναμε μια συζήτηση και το λύσαμε αυτό. Από εδώ και στο εξής, δίνουμε το 100% για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία. Κάθε παιχνίδι, εμείς ξέρουμε και εμείς το κάνουμε να φαίνεται εύκολο ή δύσκολο. Πέρα από το αποτέλεσμα, να δίνουμε θέαμα, γιατί να το ευχαριστιόμαστε εμείς σαν αθλητές και ο κόσμος»…
- Αναφέρθηκες στην αρχή της κουβέντας στο ματς με την Κηφισιά. Που έφταναν οι βλέψεις σου όσον αφορά το κύπελλο;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Με την Κηφισιά παρασυρθήκαμε, αρχικά δεν είχαμε καθαρό μυαλό, γιατί τελικά το θέλαμε πάρα πολύ να περάσουμε στην επόμενη φάση. Θα ήταν πρώτη φορά που ομάδα Α2’ ξεπερνά ομάδα Α1’ στον θεσμό του Κυπέλλου και θέλαμε να είμαστε εμείς που θα το πετύχουμε αυτό. Μετά παρασυρθήκαμε από τον κόσμο που ήταν πολύ δυναμικός και μας βοήθησε πάρα πολύ, αλλά καμιά φορά πρέπει να παίζεις πιο έξυπνα, παρά πιο δυναμικά. Αδειάσαμε ψυχολογικά από το σετ που ήμασταν μπροστά και πανέξυπνα το γύρισε η Κηφισιά και δεν τα καταφέραμε. Το που φτάναμε; Κάθε ματς είναι τελικός στο κύπελλο»…
- Σχετικά με τον κόσμο της ομάδας και ότι… παρασυρθήκατε όπως είπες;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Παρασυρθήκαμε από τον ενθουσιασμό και δεν σκεφτόμασταν. Ο αθλητής σε αυτές τις περιπτώσεις παίζει με την δύναμη αλλά όχι έξυπνα. Όχι βέβαια ότι φταίει ο κόσμος, εμείς φταίμε. Αυτοί αντίθετα είναι εκεί και μας στηρίζουν, μας αγαπάνε και θα είναι εκεί και στις καλές και στις κακές στιγμές, όλοι μαζί, γιατί μια ομάδα χωρίς κόσμο, χωρίς διοίκηση, χωρίς να είναι οικογένεια, δεν μπορεί να κάνει πράγματα και να πετύχει. Μαζί οι αθλητές και ο κόσμος θα κάνουμε μια πορεία που θα σκεφτόμαστε μετά από χρόνια με χαμόγελα»…
- Στις ομάδες που πέρασες δεν υπήρχε κομμάτι οργανωμένων. Πως το βιώνεις στην Παναχαϊκή;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε ομάδα με φίλαθλο κοινό. Είναι πρωτόγνωρο. Είναι πάρα πολύ ωραίο να έχεις πάντα κάποιον να στηρίζει και στα άσχημα και στα καλά. Ξέρεις ότι θα είναι εκεί γιατί αγαπάνε την ομάδα τους. Αυτό μόνο να σε βοηθήσει μπορεί»…
- Αυτό είναι κάτι που έλειπε από την ΕΑΠ. Συμφωνείς;
Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Η ΕΑΠ κατάφερε να αποκτήσει φίλαθλο κοινό καθαρά βολεϊκά, χωρίς οργανωμένους και κατάφερε να γεμίσει το γήπεδο. Κατάφερε να κάνει τον κόσμο αυτό να αγαπήσει την ομάδα και κατάφερε να τους διώξει μόνη της. Έτσι παίζανε σε άδειο γήπεδο που είναι το πιο στενάχωρο πράγμα. Πέταξε στα σκουπίδια ότι πέτυχε τόσα χρόνια. Η Παναχαϊκή να προσέξει να έχει τον κόσμο κοντά της, να είναι μια οικογένεια. Μόνος κανείς δεν πέτυχε τίποτα»...
PgeOle App για PC
